Autyzm jest zaburzeniem ogólnorozwojowym o podłożu neurologicznym. Wczesna diagnoza autyzmu pozwala zminimalizować skutki autyzmu i oswoić zachowania autystyczne na tyle, by nie odbiegać od osób neurotypowych. Terapia pomaga oszukać zmysły i tym samym poprawić jakość życia, zapewnić sobie samodzielność.
Autyzm
Wiele mówi się o dzieciach autystycznych, tymczasem jeszcze dziesięć lat temu dzieci dziś są nastolatkami czy młodymi dorosłymi. Autyzm to zaburzenie nie tylko dziecięce. Nawet nieliczne zaburzenia mogą znacząco utrudnić życie osobie dotkniętej przez autyzm głównie w sferze życia społecznego. Autyzmu nie da się wyleczyć, ale można go łagodzić. Metod łagodzenia jego skutków, objawów jest wiele i nie są jednorodne tak samo jak i osoby z autyzmem różnią się od siebie, często bardzo znacznie.
Pierwsze objawy
Pierwsze objawy autyzmu można poznać już u noworodków. Zwykle nie są one rozpoznawane z uwagi na niewiedze o autyzmie. Dowodzą tego statystyki wśród rodziców, którzy perfekcyjnie i błyskawicznie są w stanie rozpoznać zaburzenie u drugiego i kolejnego dziecka z autyzmem.
Statystycznie objawy pojawiają siew drugim półroczu życia i są nimi ograniczony kontakt wzrokowy bez wspólnego pola uwagi oraz brak reakcji słuchowych, np. reakcji na imię, wołanie. Na tym etapie należy przede wszystkim wykluczyć inne przyczyny tych dysfunkcji jak zaburzenia narządu słuchu, wzroku.
Rozwój psychoruchowy – niepokojące symptomy
Opóźnienie rozwojowe wcale nie musi wskazywać na autyzm. Aczkolwiek wiele dzieci z autyzmem boryka się z opóźnieniem. U dzieci w 1. roku życia mogą dotyczyć szczególnie zmysłu równowagi i integracji bodźców sensorycznych z czucia głębokiego i wzroku. Dzieci autystyczne wolniej nabywają umiejętności pełzania, raczkowanie, siadania czy chodzenia. Przyczyną są problemy z koordynacją ruchów, odczuwanie bodźców i zaburzenia nerwowo-mięśniowe.
Komunikacja z autystykiem
Komunikacja to kluczowy problem autyzmu. Nawet jeśli dziecko mówi, trudno się z nim porozumieć. Bardzo często dzieci mimo iż słyszą nas, nie rozumieją co do nich mówimy, odbierają nasze wypowiedzi zupełnie inaczej niż nasze intencje. To kwestia problemów w przetwarzaniu. Te trudności bycia niezrozumianym i nierozumienia innych są zasadniczym powodem opóźnienia rozwojowego.
Większość dzieci autystycznych rozwija komunikację jednostronną, z reguły potrafi żądać – krzykiem, gestem. Z czasem może dochodzić do rozwoju zachowań agresywnym na tym tle. To utrudnia kontakty z rówieśnikami i relacje społeczne, zaczynają się problemy z akceptacją ze strony innych a po kilku latach również z akceptacją samego siebie.
Rodzice i terapia autyzmu
Rodzice obserwując symptomy autyzmu, mając pewne podejrzenia winni poddać dziecko badaniom. Gdy okaże się iż mamy w domu autystyka musimy przestawić swe życie widząc je tak jak widzi nasze dziecko i starać się zrozumieć świata autyzmu. To pomoże rodzicom wspierać swojej dziecko w dążeniu do samodzielności w życiu dorosłym, unikania konfliktów i rozczarowań.
Kluczowe jest stymulowanie rozwoju jednak nie przestymulowanie. Nie można przedobrzyć a przy obecnej palecie możliwości zajęć terapeutycznych nie jest o to zbyt trudno. Bardzo często największe znaczenie ma terapia sensoryczna, bowiem to z odczuwaniem i bodźcami dzieci autystyczne maja największe trudności.
Kiedy występuje nadwrażliwość wskazane jest oswajanie się z dystraktorem. Wczesna fachowa terapia pozwala skutki uszkodzeń centralnego układu nerwowego (mózgu) oraz jego rozwojowych zaburzeń funkcjonalnych.
