Anoskopia to bardziej potocznie nic innego jak badanie proktologiczna kanału odbytu. Polega na umieszczeniu wziernika w odbycie. Podczas badania można zarówno ocenić stan odbytnicy jak również dokonać prostych zabiegów terapeutycznych. Najczęściej w drodze anoskopii pobiera się wycinek do badania histopatologicznego.
Anoskopia
Gdy zachodzą przesłanki do badania lekarz za pomocą anoskopu, czyli specjalnego wziernika bada stan odbytu, odbytnicy umieszczając go wewnątrz. Badanie nie wymaga przygotowania, aczkolwiek by uniknąć dyskomfortu warto zadbać o lewatywę, wypróżnienie, w tym pęcherza. Wskazaniem do wykonania anoskopii są między innymi hemoroidy oraz uszkodzenia odbytu.
Ponadto wśród wskazań znajdują się stany zapalne śluzówki odbytu oraz niektóre nowotwory. Pacjenci niezbyt chętnie poddają się anoskopii, za co odpowiadają rozliczne mity o bolesności zabiegu. Faktycznie badanie może rodzić dyskomfort, jednak nie różni się ono od innych badań diagnostycznych jak chociażby cytologia.
Anoskopia – przebieg anoskopii
Badanie anoskopii nie należy do przyjemności, jednak czasem jest niezbędne do wykonania, by móc postawić właściwą diagnozę. Pacjent układany jest na leżąco z kolanami zgiętymi i skierowanymi ku klatce piersiowej. Co ważne pacjent lży na boku. Czasem anoskopie wykonuje się na stojąco pochylając pacjenta.
By zabieg nie był bolesny do odbytu wprowadza się najpierw środek znieczulający. Gdy pacjent nie potrafi się przemoc i cierpi jego psychika podaje się wówczas środki uspokajając i znieczulające dożylnie. Zabieg trwa dłużej wówczas, jednak pozwala uniknąć nadmiernego stresu i bariery psychicznej.
Anoskop to przyrząd mający rozmiary około 8 do 10 cm długości. Wprowadza się go do końcówki odbytnicy. Aby uzyskać pełen obraz lekarz może prosić pacjenta o wykonanie odpowiednich ruchów jak napięcie pośladków, rozluźnienie mięśni itp. przez anoskop obserwowane jest jelito oraz śluzówka odbytu.
Wynik badania jest wynikiem opisowym i dość dokładnym. Podczas anoskopii możliwe jest pobranie materiału z odbytnicy do dalszych badań. To znacznie dokładniejsza forma diagnostyki niżeli badanie per rectum. Na wyniki badania nie trzeba czekać, są dostępne od razu bowiem notatki lekarz zapisie na bieżąco operując anoskopem.
Anoskopia – ryzyko powikłań
Zabieg anoskopii jest inwazyjnym badaniem co za tym idzie pociąga za sobą ryzyko wystąpienia powikłań. Przede wszystkim może podczas jego wykonania dojść do uszkodzenia odbytu, zarówno wejścia do odbytu jak i odbytnicy wewnątrz. Poza uszkodzeniami najczęściej dochodzi do podrażnienia śluzówki odbytu.
Zdarza się iż po anoskopii pacjent krwawi, wówczas wzrasta ryzyko zakażenia, infekcji bakteryjnej. Zdarzyć się też może zanieczyszczenie odbytu . Każdy objaw nieprawidłowy należy omówić z lekarzem prowadzącym i bezwzględnie nie można bagatelizować problemów.
W większości przypadków anoskopia nie rodzi żadnych niebezpieczeństw i powikłań. Jest to zabieg szybki i skuteczny dający natychmiastowe wyniki i poszerzający wiedzę o dolegliwościach i schorzeniach będących przyczyną wizyty u proktologa.
