Rwa udowa objawia się silnym bólem w okolicy lędźwi. Często jest mylona z bólem kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Jej wyróżnikiem jest ból promieniujący do przedniej części uda, pośladków oraz łydki. Przyczyną powstania rwy udowej jest stan zapalny w obszarze kręgosłupa. Schorzenie to wlicza się do tzw. zespołów korzeniowych, potocznie nazywanych „korzonkami”.
Rwa udowa
Prócz rwy udowej wyróżniamy także rwę kulszową oraz rwę ramienną. Rwa udowa powodowana jest przez zapalenia w obszarze kręgów L2, L3 i L4, które wchodzą w skład nerwu udowego. Odpowiada on za czucie w udzie, łydce i stopie. W zależności od stanu nerwu, objęcia go zapaleniem rwa udowa może mieć różny stopień nasilenia bólu. Dolegliwości mogą być okresowe lub ciągłe.
Rwa udowa – objawy bólowe
Rwa udowa objawia się przede wszystkim bólem. Dobrze wiedzieć jak go odróżnić od innych schorzeń, zwłaszcza kiedy zdarz się nam cierpieć także z powodu zwyrodnienia lub przeciążenia kręgosłupa. Ból może mieć różne nasilenie, może też mieć różny charakter od palącego, rwącego po neuropatyczny.
Jego początek zlokalizowany jest w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i biegnie wprzód aż do stopy. Dolegliwości zwykle ulegają nasileniu podczas kichania oraz kaszlu. Z racji bólu przewlekłego może dojść do niedowładów, parestezji i zaburzeń czucia. Zdarzają się przy rwie udowej przykurcze mięśni i ból uda przy zginaniu nogi.
W związku z takimi objawami pacjenci doznają ograniczenia ruchów, zwłaszcza przyjmowania określonych pozycji. Rwę udową możemy przeżywać w postaci ostrej, którą leczy się do 3 do 12 tygodni oraz w postaci przewlekłej wymagającej nieustannej terapii.
Rwa udowa – przyczyny powstania rwy
Rwa udowa jako schorzenie „korzonków” ma swe przyczyny w niedostatecznej aktywności fizycznej, nadwadze oraz siedzącym trybie życia. Ponadto przyczyną bywa uszkodzenie krążka międzykręgowego, oraz reumatoidalne zapalenie stawów.
Przy postaci przewlekłej powodem rwy może być choroba zwyrodnienia. Bardzo często przyczyną korzonków jest osłabienie odporności poprzez zmarzniecie, przeziębienie okolicy lędźwi. Rwa pojawić się może też w wyniku urazu miednicy, nerwu udowego, cukrzycy lub guza, bądź rozwoju choroby zakaźnej.
Rwa udowa – leczenie
Leczenie dolegliwości obejmuje leczenie zachowawcze, objawowe. Bezwzględnie winniśmy się z bólem udać do specjalisty, najlepiej neurologa lub ortopedy. Kolejno podjąć rehabilitacje z fizjoterapeutą. Diagnostyka rwy obejmuje wykonanie badania rezonansu magnetycznego, lub elektromiografii i badanie przewodnictwa nerwowego.
Badania te dokładnie oceniają funkcje nerwu udowego. Lekarz pacjentom zapisuje najczęściej środki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz zmniejszające przykurcz mięśni. W ostrych postaciach schorzenia są włączane również sterydy. W czasie rekonwalescencji zaleca się wypoczynek i odciążenie kręgosłupa. Ulgę przynoszą proste ćwiczenia polegające na przyciąganiu nóg zgiętych w kolanach do brzucha.
Gdy ból nieco mija można pokusić się o masaż i delikatne ćwiczenia rozciągające mięśnie okolicy lędźwiowej. Pomocne są też zabiegi fizjoterapeutyczne jak laser, fala uderzeniowa czy kinesiotaping. W ciężkich przypadkach lekarz może zakwalifikować pacjenta do zabiegi operacyjnego.
