Półpasiec to choroba zakaźna, wywołuje ją wirus DNA Varicella zoster (VZV) z rodziny Herpesviridae. Wirus ten ponosi pełną odpowiedzialność za występującą u dzieci ospę wietrzną. Rodzina Herpesviridae charakteryzuje się duża szkodliwością i zaliczamy do niej między innymi typ Herpes simplex powodujące opryszczkę wargową i opryszczkę narządów płciowych. Półpasiec natomiast najczęściej atakuje osoby dorosłe, dlatego spotkać go można w każdej grupie wiekowej włączywszy najmłodszych.
Półpasiec – przyczyny
Do zakażenia półpaścem dochodzi poprzez drogę kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Co charakterystyczne na półpaśca osoba chora jest zakaźna dla otoczenia na 2-3 dni przed pojawieniem się wysypki do ok. 7-8 dni od pojawieniu się wysypki, najczęściej do czasu przyschnięcia ostatnich wykwitów pęcherzykowych. 
Dlatego ciężko jest unikać zakażenia tym wirusem gdyż sam nosiciel może nie być świadomy zarażenia.
Ryzyko zachorowania na półpasiec zwiększa się w znacznym stopniu wśród osób które nie mają przeciwciał ochronnych. Dlatego też zazwyczaj po kontakcie z osobą chorą na ospę wietrzną lub półpasiec dochodzi do rozwoju choroby u osoby, która nie chorowała na ospę wietrzną. W przypadku kontaktu osoby wrażliwej z osobą chorą na półpasiec również może dojść do rozwoju ospy wietrznej, jednak zakażalność jest znacznie mniejsza niż w przypadku pierwotnego zakażenia. Natomiast nie ma możliwości, aby po kontakcie z osobą chorą na półpasiec doszło do zachorowania na półpasiec u drugiej osoby. Osoba chora na półpasiec nie jest groźna dla osób, które chorowały na ospę wietrzną.
Półpasiec – objawy
Wirus półpaśca uszkadza zazwyczaj jeden z nerwów czuciowych oraz powiązane z nim zwoje międzykręgowe i skórę. Charakterystyczne dla półpaśca jest to iż jak sama jego nazwa wskazuje występuje on zazwyczaj po jednej stronie ciała. W nielicznych przypadkach odnotowuje się tak zwany półpasiec podwójny.
Przebieg całej choroby bywa bardzo bolesny i nieprzyjemny. Do podstawowych i charakterystycznych objawów towarzyszących półpaścowi zaliczamy miedzy innymi:
– silny, nasilający się świąt,
– charakterystyczne pęcherzyki na ciele,
– pieczenie widocznych zmian,
– zaczerwienienie bąbli,
– dokuczliwy ból,
– mrowieniem,
– podwyższona temperatura ciała,
– złe samopoczucie,
– zmęczenie,
– migrena,
– nerwobóle.
W wielu przypadkach półpasiec błędnie mylony jest z ciężkim przeziębieniem, ze względu na występujące rozległe i bardzo bolesne mięśniobóle. Jest to pierwszy objaw choroby, który nierozpoznany przeraża się w coraz większe odczuwanie bólu występujące w całym ciele. Często pacjenci dopiero po wystąpieniu innych objawów towarzyszących półpaścowi decydują się na wizytę u lekarza. Czym to skutkuje? późna ingerencja lekarska ma niestety zły wpływ na dalsze leczenie, ponieważ do leczenia wprowadza się zbyt późno środki farmakologiczne.
Pierwszymi objawami choroby są bóle głowy, gardła przeradzające się w neuralgię (ogólny, silny ból całego ciała)a także pęcherzyki skórne z wydzieliną ropną. W większości przypadków półpasiec atakuje miejsca na górnej części twarzy takie jak:
– okolice oczu,
– uszy,
– nos,
– klatka piersiowa,
– szyja.
Półpaścowi towarzyszą charakterystyczne pęcherze z wykwitami z jasną wydzieliną lub ropą, a następnie w miarę leczenia wysuszają się i odpadają. Pęcherzyki te posiadają wydzielinę surowiczą, a w przypadku zaostrzenia choroby, wydzielinę ropną. Zmiany te są umiejscowione na obszarze rumienionym, dlatego towarzyszy im zaczerwieniona skóra.
Półpasiec – leczenie
Półpasiec powszechnie uznawany za niegroźną chorobę jest na tyle choroba niebezpieczną, iż najbardziej znaczącym w przebiegu jej leczenia jest szybkie zdiagnozowanie choroby i wdrożenie leczenia farmakologicznego. Nie możemy zapomnieć, że leczeniu poddaje się również półpasiec oczny.
Niestety nadal nie ma lekarstwa na półpaśca, ale odpowiednia terapia może pomóc złagodzić ból i dyskomfort związany z chorobą. Natomiast liczne zabiegi zalecane przez lekarzy specjalistów mają na celu wspomóc proces leczenia i gojenia pęcherzy.
Niejednokrotnie lekarze zalecają stosowanie leków przeciwwirusowych które mogą złagodzić dyskomfort i przyczynić się do skrócenia czasu trwania objawów. Jeśli leki przeciwwirusowe zostaną podane w ciągu 72 godzin od pojawienia się pierwszych objawów półpaśca następuje znacznie obniżenie ryzyka wystąpienia powikłań. Dlatego tez konieczne jest jak najszybsze udanie się do lekarza specjalisty w celu postawienia ostatecznej diagnozy.
W walce z półpaścem stosuje się niekiedy leki przeciwbólowe które mogą minimalizować dyskomfort powodowany bólem. W niektórych przypadkach, także sterydy mogą być przepisane do złagodzenia dolegliwości, stanu zapalnego, bólu, zaczerwienienia i świądu związanego z wysypką.
Półpasiec należy do chorób, które pozostawiają trwałą odporność. Co to oznacza w praktyce? Otóż chorobę tą przeżywa się ją tylko raz w życiu. Zmiany skórne oraz nawroty nie powinny być przez nas zignorowane i powinno się przebadać w kierunku chorób nowotworowych np. białaczki.
Osoby, które już zachorowały na półpasiec zwykle nie mogą nią zarazić innych, ale mogą zapoczątkować ospę wietrzną, jeżeli współtowarzysze nie zaszczepili się lub wcześniej nie chorowali na nią.
