Kraniotomia jest zabiegiem usunięcia części kości czaszki. Celem zabiegu jest dostanie się do mózgu. Kraniotomię wykonuje się przy rozwoju wielu schorzeń, między innymi rozwoju guza mózgu, tętniaków i uszkodzeń OUN.
Kraniotomia
Kraniotomia opiera się na wycięciu fragmentu kości czaszki, który to blokuje dostęp do mózgu. Poprzez wycięcie uzyskuje się dostęp do tkanek mózgu i możliwe jest leczenie. Ten zabieg stosowany był już w osiem tysięcy lat przed nasza erą, na co wskazują resztki czaszki noszące ślady kraniotomii.
Liczba wskazań do zabiegu wciąż rośnie. Jednak zabieg ten należy odróżnić od kraniektomii. W pierwszym wypadku część kości jest wycinana i potem wszczepiana na swoje miejsce, w przypadku kraniektomii usuwa się fragment kości bezpowrotnie.
Kraniotomia – przebieg zabiegu
Pacjenci są poddawani na czas zabiegu znieczuleniu ogólnemu. Goli się też głowę w miejscu nacięć. Zabieg realizuje się w różnych miejscach czaszki. To tymczasowa resekcja więc możliwe jest otwarcie również płata czołowego, jak i ciemieniowej kości czy skroniowej.
W toku zabiegu nacina się skórę w obrębie czaszki i oddziela płat skóry od kości, następnie dokonuje się otwarcia jamy czaszki, nawierca otwory w kości i piłuje. Płytka kostna zostaje odseparowana i odpowiednio zabezpieczona. Pozostałe wykonywane przez chirurgów czynności zależne są od tego, jakie były wskazania do kraniotomii.
Ostatnim etapem jest przytwierdzenie z powrotem wyciętego wcześniej fragmentu kostnego. Łączy się go szwami i specjalnymi płytkami. Na koniec przyszywa się płat skórny. Podczas kraniotomii wykorzystuje się również aparaturę obrazową oraz analizatory komputerowe służące diagnostyce stanu pacjenta.
Kraniotomia – wskazania i powikłania
Zabieg nie należy do łatwych i bezpiecznych, jednak przydaje się w leczeniu i diagnostyce krwiaków wewnątrzcząsteczkowych, tętniaków, ropnia mózgu a także nowotworach układu nerwowego. Wskazaniami do zabiegu jest usuniecie ognisk odpowiedzialnych za napady padaczkowe oraz implantacja stymulatora czynności elektrycznej mózgu lub zastawki komorowo-otrzewnowej.
Przeciwwskazaniami objęte są osoby w podeszłym wieku i złym stanie zdrowia a także z chorobami krążenia i schorzeniami układu oddechowego. Stan pacjenta po zabiegu wymaga monitorowania, a czas rekonwalescencji i hospitalizacji zależy zarówno od charaktery zabiegu jak również indywidualnego stanu pacjenta.
Kraniotomia – po zabiegu
Przez pierwszych kilka dni po kraniotomii pacjent powinien unikać wysiłku i dużo odpoczywać, nie prowadzić samochodu i wstrzymać się na kilka dni od mycia głowy, zwłaszcza miejsca operowanego. Niewskazane jest też spożywanie alkoholu. Zalecanymi lekami mogą być środki przeciwbólowe oraz leki przeciwpadaczkowe.
W razie wystąpienia gorączki, ropy, zawrotów głowy czy zaburzenia siły mięśni należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Pierwsza wizyta kontrolna po kraniotomii odbywa się zazwyczaj po 7-14 dniach od zabiegu, mimo iż powrót do zdrowia obejmuje czas od 4 do 8 tygodni. Wśród powikłań kraniotomii wymienia się krwiaka wewnątrzczaszkowego, obrzęk mózgu, odmę, zakażenie, udar mózgu jak też trudności w otwieraniu ust, żuciu itp.
