Zespół onejroidalny to jeden z rodzajów zaburzeń świadomości. Zazwyczaj występuje w towarzystwie innych chorób układu nerwowego, zaburzeń psychicznych lub w związku z urazami. By wyleczyć ten zespół należy poświecić uwagę leczeniu przyczyny go wywołującej.
Zespół onejroidalny
Zespół zamroczeniowo-majaczeniowy jest stanem chorobowym, który przyrównuje się do płytkiego snu. Pacjent cierpi na urojenia tworząc równoległą rzeczywistość, w której wydaje mu się iż aktywnie uczestniczy. Tym samym sen, urojenia mieszają się z rzeczywistością. Stad czasami można dostrzec przebłysk świadomości, niemniej bywa to złudzenie.
Objawami zespołu zamroczeniowego jest przede wszystkim dezorientacja czasowa oraz przestrzenna. Dominują w życiu chorego omamy. Ponadto pacjent odczuwa splątanie myślowe, zmienność nastroju. Osoby trzecie mogą zaobserwować aktywność ruchową w związku z omamami. Chorzy doznają problemów z pamięcią.
Zespół onejroidalny – przyczyny zachorowania
Zespół onejroidalny to rzadka przypadłość. Zazwyczaj towarzysząca epilepsji, schizofrenii czy zatruciom toksynami, narkotykami. Ponadto urojenia tego rodzaju są typowe dla powikłań chorób zakaźnych. Zdarza się iż zespół zamroczeniowy obejmuje osoby z chorobą alkoholową.
Przyczynę pojawienia się omamów i dezorientacji stanowi uszkodzenie układu nerwowego, które może mieć charakter wtórny lub pierwotnych. Wśród pierwotnych uszkodzeń wymienia się uraz, udar, guz, epilepsję oraz krwotok czy stan zapalny w obrębie mózgu.
Natomiast wtórnymi uszkodzeniami są między innymi zatrucia tlenkiem węgla, lekami, chemikaliami, czy alkoholem. Ponadto wstrząsy anafilaktyczne, porażenie prądem, udar słoneczny itp. Z rzadszych powodów wymienia się śpiączkę, zaburzenia kwasowo-zasadowe i gospodarki elektrolitami oraz zaburzenia krążenia i groźne zakażenia.
Zespół onejroidalny – świadomość choroby
Przytomność umysłu jest w tym wypadku zaburzone, dlatego chory do rozpoznania choroby wymaga pomocy z zewnątrz. Dysfunkcja układu nerwowego prowadzi do zaburzenia procesu myślowego, analizy faktów i wnioskowania. Mogą pojawić się zaburzenia świadomości ilościowe oraz jakościowe. Zespół zamroczeniowy należy do zaburzeń jakościowych. Wspólna cechą zaburzeń jest oderwanie od rzeczywistości, bezkrytyczność i zaburzenia pamięci połączone z dezorientacją.
Zespół onejroidalny – leczenie
Leczenie schorzenia zależy od jego stopnia zaawansowania. Jeżeli ataki są krótkotrwałe i rzadkie wyleczenie jest możliwe. Im częstsze napady tym trudniej o pozytywne rokowania. Z każdym, nawet incydentalnym zaburzeniem świadomości, należy zgłosić się do lekarza – najlepiej neurologa.
Kluczowe jest ustalenie przyczyny zaburzeń, która pozwoli na skuteczne leczenie. Pacjent w tym przypadku nie jest wiarygodnym źródłem informacji stad też wywiad prowadzi się z bliskimi. W toku diagnozy wykonuje się badania laboratoryjne wykluczające inne choroby jak też pomagające określić właściwą przyczynę w związku ze współistniejąca choroba ogólnoustrojową, autoimmunologiczną.
Zleca się również gazometrię i badania toksykologiczne, neurologiczne w tym RMI. W niektórych przypadkach wymagane jest umieszczenie chorego w szpitalu. Podstawa leczenia jest farmakologia. Wspomagająco stosuje się psychoterapię.
