Bakterie Escherichia coli (E. Coli) – w tłumaczeniu pałeczka okrężnicy, która jest gram-ujemną bakterią wchodzącą w skład fizjologicznej flory bakteryjnej człowieka oraz zwierząt stałocieplnych. Można ją także spotkać w glebie i wodzie, gdzie trafia z wydzielinami i kałem. Dlatego tak bardzo istotną rolę w obecnych czasach odgrywa troska o stan środowiska naturalnego. Obecność E. coli w wodach powierzchniowych jest często stosowanym wskaźnikiem stopnia ich zanieczyszczenia. Bakterie te mogą też zajmować skórę i błony śluzowe jamy ustnej oraz układ oddechowy.
Obecność bakterii Escherichia coli w różnych układach i narządach człowieka może powodować schorzenia. Zależy to jeszcze od rodzaju szczepu bakterii oraz jej ilości która gości w organizmie człowieka.
Bakterie Escherichia coli (E.coli) – przyczyny
Praktyka udowadnia iż stosunkowo łatwo można zakazić się tym drobnoustrojem poprzez spożywanie pokarmów surowych lub przygotowywanych w niezadowalających warunkach higienicznych. Innym czynnikiem przyczyniającym się do zwiększenia ryzyka zakażenia bakterią Escherichia coli jest picie nieprzegotowanej wody z kranu.
Escherichia coli jest patogenem jelitowym. Co to oznacza? Otóż dostaje się do żywności tylko wtedy, gdy na produktach żywnościowych pojawiają się odchody. W znacznej liczbie zatrucia Escherichia coli żywnością pochodzą od zwierząt.
Problem z roku na rok narasta w wyniku coraz to zwiększających się masowych produkcji zwierząt. Przemysłowe fermy nabiału krowiego i fermy wieprzowe, często wypuszczają miliony litrów gnijących odpadów do ogromnych otwartych szamb, które przeciekają i zanieczyszczają wodę używaną do nawadniania naszych pól uprawnych. Jaki jest efekt takiego działania? Konsekwencją takich kroków może stać się skażenie śmiertelnym patogeny Escherichia coli upraw polnych oraz warzyw.
Bakterie Escherichia coli (E.coli) – objawy
Istnieje szereg objawów które mogą wskazywać na obecność wirusa w naszym organizmie niemniej jednak aby w stu procentach potwierdzić zaistniały fakt konieczne jest wykonanie odpowiednich badań.
Do najczęściej spotykanych objawów Escherichia coli zalicza się miedzy innymi:
– biegunka,
– silne osłabienie organizmu,
– silne bóle brzucha,
– nudności,
– wymioty,
– zawroty głowy,
– gorączka,
– krew lub śluz w kale,
– uszkodzenia nerek,
– dysfunkcje płuc,
– zaburzenia pracy serca,
– liczne infekcje dróg moczowych.
Po spożyciu zakażonego pokarmu, bakteria wywołuje zatrucie o większym lub mniejszym nasileniu. Najczęściej uporczywe biegunki trwają dłużej niż dwa dni.
Lekarze potwierdzają iż bakteria Escherichia coli stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia opon mózgowych u noworodków, a zapalenie otrzewnej wywołane Escherichia coli może prowadzić do sepsy.
Bakterie Escherichia coli (E.coli) – leczenie
Przebieg leczenia bakterii Escherichia coli uzależniony jest od rodzaju i obszaru dotkniętego w szczególności przez ten rodzaj bakterii. Dlatego też pacjentom, którzy zarażą się Escherichia coli zaleca się przede wszystkim uzupełnianie płynów i elektrolitów.
W większości przypadków leczenie polega na stosowaniu przez kilka dni (zwykle od 3 do 7) antybiotyku zaleconego przez lekarza na podstawie antybiogramu lub takiego, który zwykle jest skuteczny w zakażeniu wywołanym przez E. coli.
Do najczęściej stosowanych leków w walce z Escherichia coli zalicza się:
– trymetoprym,
– sulfametoksazolem,
– nitrofurantoina
– cyprofloksacyna.
W większości przypadków dolegliwości ustępują w pierwszych trzech dniach od zastosowania antybiotyku.
Kobietom u których stwierdzono nawracające zakażenie układu moczowego zaleca się w niektórych przypadkach samodzielnie rozpocząć leczenie antybiotykiem.
Inaczej sytuacja klasyfikuje się w przypadku zakażenia nerek której zazwyczaj towarzyszy wysoka gorączka oraz wymioty. Wówczas zazwyczaj konieczne jest leczenie w szpitalu i stosowanie początkowo antybiotyków dożylnie lub domięśniowo. W takich przypadkach całe leczenie zwykle trwa 10—14 dni – w szpitalu do trwałego ustąpienia dolegliwości i gorączki, a następnie w domu.
Wśród badań kontrolnych które powinien zlecić lekarz podejrzewający Escherichia coli wyróżniamy:
– badanie moczu,
– posiew moczu.
Konsekwencją obrania złej metody leczenia bakterii mogą być liczne powikłania. Wśród najczęściej spotykanych możemy wymienić miedzy innymi:
– zakażenia układu moczowego,
– roponercze,
– ropień nerki.
Warto pamiętać iż każde powikłania mogą nieść ze sobą poważne komplikacje zdrowotne a w skrajnych przypadkach doprowadzić nawet do zgonu pacjenta.
Leczenie bakterii Escherichia coli w odniesieniu do kobiet które spodziewają się dziecka wymaga szczególnej ostrożności. Niekiedy o obecności Escherichia coli świadczy dodatni wynik posiewu moczu. Nie wszystkie antybiotyki mogą być bezpiecznie stosowane w okresie ciąży i w każdym przypadku o leczeniu decyduje lekarz.
W odniesieniu do kobiet w ciąży w leczeniu najczęściej wykorzystuje się takie leki jak:
– amoksycylina i cefaleksyną bez względu na okres ciąży,
– trymetoprymem i nitrofurantoiną z wyjątkiem pierwszego trymestru oraz okresu bezpośrednio przed rozwiązaniem.
Leczenie antybiotykiem w przypadku zapalenia pęcherza lub bakteriomoczu bezobjawowego nie powinno być krótsze niż 7 dni a o skuteczności terapii może świadczyć stosowanie się do wskazówek lekarza specjalisty.
