Gronkowiec złocisty (łac. Staphylococcus aureus) – to gram-dodatnia bakteria występująca w jamie nosowo-gardłowej oraz na skórze ludzi i zwierząt. Gronkowiec złocisty należy do najbardziej chorobotwórczych gatunków wśród bakterii gronkowca. Stanowi bardzo częstą przyczynę zatruć pokarmowych.
Nosicielstwo gronkowca złocistego występuje szczególnie często pośród personelu szpitalnego, co ma szczególne znaczenie dla szerzenia się zakażeń wewnątrzszpitalnych. Szczep ten wytwarza enterotoksynę – jad bardzo odporny na działanie wysokiej temperatury, nie niszczy jej nawet gotowanie przez 30 minut. Optymalna temperatura do rozwoju gronkowca wynosi 37 °C. Zatrucia gronkowcem mają krótki okres inkubacji – średnio 2h.
Gronkowiec złocisty – przyczyny
Częste chorowanie na gronkowca złocistego jest domeną konkretnego szczepu bakterii, odpornego na działanie antybiotyków. Gronkowiec złocisty jest najbardziej chorobotwórczą odmianą, i co za tym idzie bardzo niebezpieczną. Wraz z nią następuje wielkie spustoszenie w organizmie i ryzyko groźnych powikłań. Szacuje się, że nosicielami gronkowca złocistego jest połowa światowej populacji. Sama bakteria nie jest trwała, lecz wytwarzane przez nią enterotoksyny już tak.
Nosicielami gronkowca złocistego są także zwierzęta, z których chorobotwórcze komórki mogą przenosić się na ludzi. Skutkuje to kolejnym zagrożeniem zarażenia jakim jest spożywanie mięsa. Co charakterystyczne gronkowca nie zlikwiduje obróbka termiczna jedzenia, ponieważ bakterie te są odporne na temperaturę.
Co więc sprzyja rozwojowi tej niebezpiecznej bakterii? Otóż z pewnością gronkowiec złocisty rozwija się w organizmie z niedostatkiem układu immunologicznego. Warunkiem sprzyjającym może być sprzyjająca pogoda, sezon przeziębień, niedobory witamin i minerałów, aktywne problemy skórne o innym podłożu bądź przewlekłe i długotrwałe zażywanie niektórych leków itp.
Gronkowiec złocisty – objawy
Gronkowiec złocisty jest bardzo inwazyjną bakterią i w zależności od miejsca, w którym zlokalizowane jest zakażenie, może powodować bardzo różne dolegliwości o odmiennych objawach. Zwykle wyróżniamy zakażenia skóry oraz tkanek podskórnych i miękkich oraz zakażenia układowe.
Istnieje wiele objawów które sugerują i wskazują na rozwój gronkowca złocistego w organizmie człowieka. Wśród najczęściej spotykanych obserwujemy:
– powstanie czyraków,
– zmiany skórne w postaci liszajów,
– ropnie,
– zapalenie sutka,
– jęczmień,
– zapalenie dróg moczowych,
– zapalanie tchawicy,
– zapalenie mięśnia sercowego,
– zapalenie mózgu.
Objawy zarażania gronkowcem złocistym są różne w zależności od miejsca jego umiejscowienia się w organizmie człowieka. Niestety w wielu przypadkach infekcja kończy się zapaleniem płuc – to zazwyczaj powikłanie po grypie, dlatego niektórzy lekarze przepisują obecnie antybiotyki profilaktycznie.
Gronkowiec złocisty – leczenie
W walce z gronkowcem i w celu ograniczenia możliwości zarażenia konieczne jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny w tym w szczególności, częste mycie rąk, nie kupowanie surowych produktów, ciastek z kremem w miejscach, które nie trzymają higieny, nie konsumowanie produktów, których opakowanie zostało uszkodzone, nie jeść lodów, które wyglądają, jakby były rozmrożone i zamrożone ponownie.
Jednak najważniejszą kwestią, kluczową w unikaniu zakażeń gronkowcem, jest odporność naszego organizmu. Dlatego bardzo ważna rolę odgrywa prawidłowe dbanie o poziom tej odporności i nieustanne dbanie o nią. Zaleca się w tym celu prowadzenie miedzy innymi higienicznego trybu życia, przestrzeganie zbilansowanej diety, unikanie czynników, które w bezpośredni sposób zaburzają równowagę naszej flory jelitowej, takich jak nadmiar słodyczy, czy liczne antybiotykoterapie.
Warto pamiętać iż naturalne substancje, pochodzenia roślinnego, są w stanie nam pomóc ale nie zawsze mogą zastąpić leczenie np. antybiotykami. Warto jest jednak w miarę możliwości próbować łagodniejszych form leczenia niż sięgać od razu za najcięższą amunicje.
Wśród licznych roślin które oferuje nam natura w walce z gronkowcem największym sprzymierzeńcem okazuje się:
– Berberys zwyczajny ponieważ zawiera substancje bioaktywne, które skutecznie walczą z bakteriami, zwłaszcza zaś z gronkowcem złocistym,
– goździk korzenny, chroni organizm przed szkodliwymi, wolnymi rodnikami. Charakterystyczne dla niego jest działanie przeciwbakteryjne. Odpowiada także za pobudzanie układ immunologiczny.
– Czarny orzech ma działanie antyseptyczne, oczyszcza krew i wpływa na kondycję i wygląd skóry.
– Grejpfrut wzmacnia odporność organizmu, poprawiają wchłanianie witamin i działają antyoksydacyjnie,
– czosnek – to najlepszy z najlepszych naturalnych antybiotyków. Złoty środek często niedoceniany w kuchni polskiej. Chroni wątrobę i komórki organizmu przed działaniem toksyn. Skutecznie wspomaga układ odpornościowy. Jest doskonałym antyutleniaczem, chroni organizm przed wolnymi rodnikami. Mimo iż stosowany był już w starożytnych Chinach, naukowcy do dziś chętnie się nim zajmują. Warto codzienną dietę wzbogacić czosnkiem dodając go do zup, sosów oraz mięs. Wiele osób nie toleruje jego ostrego, palącego smaku i zapachu, ale patrząc na ilość i wielkość jego zalet warto go polubić.
Warto zatem w walce z gronkowcem sięgać po to co daje nam natura, czasem proste i naturalne rozwiązania są lepsze od najlepszego antybiotyku.
