Żywokost lekarski – to bylina charakterystycznym korzeniu stożkowatym, czarnym, łodydze czterokanciastej i liściach naprzemianległych. W kątach górnych liści tworzą się skrętki złożone z kwiatów purpurowo-fioletowych, rzadziej białych. Owocem jest poczwórna rozłupina.
W tradycji ludowej znany jest jako kosztywał i żywy gnat. Rośnie na mokrych łąkach, wilgotnych rowach i wzdłuż rzek. Korzenie żywokostu lekarskiego sięgają głęboko w głąb gleby i dlatego jest trudny do wyplenienia. Korzenie wykopuje się wiosną lub jesienią. Żywokost lekarski zbiera się przed i w czasie kwitnienia.
Żywokost lekarski to roślina pochodząca z Europy. Zioło to rośnie również we wszystkich umiarkowanych regionach świata, włączając w to zachodnią Azję, Amerykę Północną oraz Australię. Żywokost lekarski lubi wilgotne, bagniste miejsca.
Korzeń żywokostu lekarskiego zawiera allantoinę, garbniki, substancje śluzowe, polifenole, skrobię i wiele innych substancji. 
Zawiera także alkaloidy, przez co nie można stosowany doustnie. W niektórych krajach jest całkowicie wyłączony z mieszanek stosowanych doustnie, istnieją też obawy czy nie przenika do organizmu przez skórę.
Najważniejsze składniki to alantoina, która wspomaga regenerację tkanek (przyspiesza gojenie się ran). Efekty potęguje kwas chlorogenowy, który działa profilaktycznie, zapobiegając pojawianie się zakażeń. Dzięki tym składnikom możliwe jest leczenie zarówno ran wewnątrz organizmu (wrzody i oparzenia), jak i ran pojawiających się na zewnątrz ciała.
Żywokost lekarski – zastosowanie
W przeszłości uprawiana była na paszę od dość dawna stosowana i hodowana jest do celów terapeutycznych, przede wszystkim do leczenia kontuzji i złamań. W większości przypadków stosowana jest zewnętrznie do sporządzania kataplazmów, maści i odwarów. Substancje czynne w niej zawarte działają przeciwzapalnie, działają uśmierzająco na bóle zębów oraz zapobiegają paradontozie.
Potwierdzone jest iż kąpiele z dodatkiem żywokostu lekarskiego działają skutecznie w przypadku bóli gośćcowych, żylaków, wrzodów a także egzemy. W zależności od sporządzonego typu specyfiku różne jest zastosowanie żywokostu leczniczego.
W postaci odwaru lub proszku korzeń żywokostu lekarskiego leczy choroby chroniczne dróg oddechowych, wrzody żołądka, gruźlicę oraz biegunki.
Inne zastosowanie mają utarte korzenie żywokostu lekarskiego. Wykorzystuje się do okładów bolących stawów.
Liście żywokostu lekarskiego stosuje się nie tylko do okładów ale także jako dodatek do kąpieli całkowitych w chorobach reumatycznych, bólach kostnych, zaburzeniach ukrwienia a także licznych uszkodzeniach dysku międzykręgowego. W przypadku dysfunkcji przepływu krwi w nogach, żylaków oraz w uzupełniającym leczeniu po złamaniach kości stosuje się pół-kąpiele z żywokostu.
Żywokost lekarski – dawkowanie
Żywokost lekarski to roślina którą z powodzeniem można stosować i wykorzystywać do nalewek. Nalewka z żywokostu lekarskiego można przygotować samodzielnie i zawiera ona w sobie wspaniałe możliwości lecznicze. Cierpiącym na reumatyzm i obrzęk stawów, którzy latami byli leczeni i nie zostali wyleczeni z pewnością pomoże stosowanie nalewki z żywokostu lekarskiego. Nalewka może być przyjmowana zarówno doustnie jak i poprzez nacieranie miejsc zmienionych chorobowo i bolących.
Przygotowanie papki ze sproszkowanego korzenia żywokostu lekarskiego może przynieść ulgę przy porażeniu poprzecznym rdzenia kręgowego a ciepłe okłady pomagają także w owrzodzeniu żylakowatym podudzi, reumatycznym stężeniu mięśni, guzkach dnawych, guzach, bólach karku, zapaleniu okostnej.
Z korzeni istnieje możliwość sporządzania herbatki z żywokostu lekarskiego której szerokie zastosowanie znane jest na całym świecie. Wewnętrznie wykorzystywana jest w zapaleniu oskrzeli, dolegliwościach przewodu pokarmowego, krwawieniach żołądkowych oraz zapaleniu opłucnej. Zaleca się picie żywokostu od dwóch do czterech szklanek na dobę.
Okłady z żywokostu lekarskiego stosuje się w przypadku ran zewnętrznych oraz wewnętrznych, wszelkiego rodzaju uszkodzeniach, zmiażdżeniach, krwawych wylewach oraz złamaniach kości.
Żywokost lekarski – sposób użycia
Papki; bardzo dobrze wysuszony żywokost lekarski, drobno zmielone korzenia należy szybko wymieszać do uzyskania papki dodając bardzo gorącą wodę. Dodatkowo można dodać kilka kropli oleju jadalnego. Następnie należy nałożyć papkę na lnianą ściereczkę i jeszcze ciepłą położyć na chore miejsce. Obwiązać i pozostawić na noc. Czynność powtarzać co noc do uzyskania oczekiwanego efektu.
Przykładanie świeżych liści; świeżo zerwane liści żywokostu leczniczego umyć dokładnie pod bieżącą wodą, dokładnie rozwałkować. Następnie przyłożyć na zmienione chorobowo miejsce i obwiązać jałowym bandażem.
Kąpiel; 500 g wysuszonych lub świeżych liści żywokostu lekarskiego należy zalać na noc około 5 litrami zimnej wody. Na następny dzień należy podgrzać całość przygotowanej mikstury i doprowadzić do wrzenia, następnie dodać do kąpieli tak aby uniknąć poparzenia.
Nalewka żywokostowa; korzeń żywokostu lekarskiego należy dokładnie wymyć, a najlepiej wyszorować szczoteczką. Następnie dokładnie pokroić na drobne kawałki i ściśle umieścić je w butelce. Całość należy zalać żubrówką lub dowolną wódką i pozostawić na minimum 14 dni w słonecznym i ciepłym miejscu.
Maść żywokostowa; do jej przygotowania niezbędne jest około 6 korzeni ziela. Należy je umyć dokładnie i pokroić w plasterki, następnie przesmażyć na około kostce smalcu i odstawić na noc. W kolejnym dniu należy całość ogrzać , przecedzić i dokładnie odcisnąć. Następnie niezwłocznie przełożyć do czystych naczyń i przechowywać w lodówce.
Żywokost rzeczywiście posiada wiele cennych właściwości, jednak w ostatnich latach badania nad nim wskazują, że większe dawki moga być niebezpieczne dla wątroby. Również w przypadku stosowania na skórę.