Pluskwica groniasta (Cimicifuga racemosa) pochodzi z Ameryki Północnej i była od wieków wykorzystywana przez Indian jako środek leczniczy. Pluskwica groniasta jest niezmiernie rzadko uprawiana, a większość zbiorów surowca leczniczego pochodzi ze stanu naturalnego. W języku niemieckim nosi nazwę “korzeń kobiet”. Roślina ta pochodzi z Kanady i USA, obecnie występuje też w Europie i Azji Północnej. Surowcem farmaceutycznym jest wysuszone i pocięte kłącze, zawierające substancje aktywne, które jest zbierane w okresie dojrzałości owoców.
Wzmianka o Cimicifuga racemosa pochodzi z roku 1680. Roślina została tam nazwana “Christophoriana canadensis”, co doprowadziło do powstania nieużywanego dziś określenia “Ziele Krzysztofa”. Do wskazań leczniczych kwalifikowano choroby neurologiczne, ale również schorzenia ginekologiczne.
Roślina rośnie w suchych jak i wilgotnych glebach, na zacienionych i nasłonecznionych stanowiskach. Surowcem jest czarny korzeń rośliny zbierany po dojrzeniu nasion.
Pluskwica groniasta – zastosowanie
Po raz pierwszy w sprzedaży pluskwica groniasta była udostępniona w 1956 roku w Niemczech. Wkrótce opublikowane zostały wyniki z doświadczeń ze standaryzowanym wyciągiem, które potwierdzają skuteczność i tolerancję w leczeniu objawów towarzyszących menopauzie.
Po dokładnym zbadaniu okazało się, że zioło doskonale nadaje się dla kobiet, które cierpią z powodu nadmiernych dolegliwości okresu menopauzalnego.
W korzeniu pluskwicy groniastej znajdują się:
– glikozydy triterpenowe oraz gorczycowe,
– żywice,
– garbniki, fenolokwasy,
– kwas salicylowy,
– izoflawony,
– substancje estrogenne.
Korzeń pluskwicy groniastej można suszyć zarówno w suchych i przewiewnych pomieszczeniach jak i ogrzewanych suszarniach. Przed suszeniem korzenie się nacina, aby lepiej wyschły.
Pluskwica groniasta – właściwości lecznicze
Pluskwica była używana przez Indian północnoamerykańskich oraz kolonizatorów przeciw wielu chorobom m.in. na dolegliwości kobiece i podczas porodu. Tradycyjne obszary zastosowań obejmowały również schorzenia reumatyczne, neurologiczne, internistyczne.
Wśród szerokiego spektrum zastosowań pluskwicy groniastej wymienia się między innymi:
– silne działanie rozkurczowe,
– przeciwzapalne,
– pomocna przy atakach kaszlu,
– reumatyzmie,
– pobudza wydzielanie hormonów żeńskich,
– pomaga na wzdęcia,
– zwalcza bóle stawów i mięśni,
– łagodzi lub niweluje objawy menopauzy,
– łagodzi objawy miesiączki,
– eliminuje zaburzenia okresu klimakterium (zmiany zanikowe pochwy, uderzenia gorąca, pocenie się, kołatanie serca, nadpobudliwość, zaburzenia psychiki),
– pląsawica,
– zawroty głowy,
– szum w uszach.
Korzystne efekty działania Pluskwicy obserwuje się po 2-3 tygodniach systematycznego stosowania.
Nie należy stosować dużych dawek Pluskwicy przez okres dłuższy niż 3 miesiące.
Od zawsze pluskwica groniasta przeciwdziała przeciwko wzdęciom oraz jako środek uśmierzający bóle stawów i mięśni. Odgrywa ona znacznie większą rolę przy leczeniu hormonalnych problemów kobiet. Korzeń tej rośliny aktywnie redukuje poziom hormonu luteinizującego, który stanowi jedną z głównych przyczyn uderzeń gorąca oraz innych objawów menopauzy. Przy takiego rodzaju kobiecych przypadłościach ulgę mogą przynieść również zawarte w roślinie fitoestrogeny, które działają w ten sam sposób co estrogen. Rezultatem działania estrogennego jest zmniejszenie objawów przekwitania, takich jak uderzenia gorąca, wzmożone pocenie się, pobudzenie nerwowe, zmiany zanikowe pochwy, zaburzenia psychiki.
Ponadto pluskwica łagodzi bóle miesiączkowe, objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego, a także działa przeciwzapalnie i łagodzi bóle mięśni. W porównaniu z innymi lekami hormonalnymi, fitoestrogeny zawarte w pluskwicy, nie zwiększają ryzyka wystąpienia raka sutka. Dodatkowo roślina wykazuje łagodne działanie uspokajające i okazała się skutecznym środkiem w leczeniu szumów usznych.
Badania nad Pluskwicą wykazują, że zawarte w niej składniki aktywne łączą się z receptorami estrogenowymi w kościach i układzie sercowo-naczyniowym, ale nie powodują zmian związanych z aktywowaniem receptorów estrogenowch w błonie śluzowej macicy i piersiach. Z tego powodu, mogą być stosowane u kobiet, które nie mogą przyjmować hormonów – np. osób zagrożonych nowotworem.
Najnowsze badania pokazują, że kobiety zagrożone rakiem piersi lub trzonu macicy powinny raczej sięgać po leki z Cimicifuga racemosa, a nie sojowe. Są dla nich bezpieczniejsze, gdyż Pluskwica nie wpływa na aktywność receptorów estrogenowych występujących w gruczołach piersiowych i śluzówce macicy. Dlaczego tak się dzieje? Otóż substancja zawarta w tej roślinie nie jest fitoestrogenem, lecz roślinnym, selektywnym modulatorem receptora estrogenowego fito- SERM.
Dodatkowo roślina wykazuje łagodne działanie uspokajające i okazała się skutecznym środkiem w leczeniu szumów usznych.
Związki czynne pluskwicy groniastej mają także korzystny wpływ na przebieg osteoporozy ujawniającej się podczas menopauzy (hamują nasiloną resorpcję tkanki kostnej). Ze względu na właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, wyciągi z kłączy są stosowane w łagodzeniu objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego oraz wspomagająco w schorzeniach reumatycznych.
Pluskwica groniasta – sposób użycia
Odwar z korzenia pluskwicy groniastej
Łyżeczkę korzenia pluskwicy groniastej należy zalać wrzącą wodą. Odwar gotować na małym ogniu pod przykryciem 25-30 minut.
Wyciąg z korzenia pluskwicy groniastej
Wyciąg z korzenia pluskwicy groniastej łagodzi objawy menopauzy, dlatego wchodzi w skład mieszanki ziołowej Memofem.
