Ortosyfon groniasty – znany i występuje pod różnymi nazwami np. jako Orthosiphon aristatus. Po polsku Ortosyfon Groniasty, jest niewielkim, wieloletnim krzewem pochodzącym z rejonów tropikalnej Azji. Gdzie występuje? Otóż obszar gdzie możemy go spotkać rozciąga się od Indii, przez Mjanmar, Tajlandię, Laos, Wietnam, Chiny, Malezje, Indonezje, Filipiny aż po Australie. Ortosyfon groniasty (Ortosiphon aristatus) jest wiecznie zielonym półkrzewem, występującym w obszarze okołorównikowym. Miej więcej pod koniec dziewiętnastego wieku zioło to zostało sprowadzone do Europy przez Holenderskich kupców. Tm co najbardziej wyróżnia tą roślinę od innych jest przede wszystkim kwiaty z wyjątkowo długimi pręcikami, które przyniosły jej nazwę Cat’s Whiskers, czyli Kocie Wąsy.
Bardzo często w obecnych czasach roślina ta jest sadzona tylko i wyłącznie do celów estetycznych ponieważ prezentuje się ona bardzo efektownie w każdym ogrodzie i kwietniku. Kwiaty te nadają tej roślinie tyle wdzięku
Ortosyfon groniasty – astosowanie
Ortosyfon groniasty czyli powszechnie znane kocie wąsy są jednym z najstarszych używanych leczniczo ziół tropikalnej Azji i w wielu rejonach południowo-wschodniej Azji jednym z najczęściej używanych obecnie. Pomimo że zioło to znalazło się w Farmakopei Niderlandów ponad 60 lat temu, nadal trudno znaleźć je w Europie, chociaż jego popularność rośnie na całym świecie. Ortysofon jest rośliną z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Ich ojczyzną są strefy tropikalne Azji, Afryki i Australii. Rodzaje ortysofonu rosną jako wieloletnie zielne rośliny i półkrzewy. Charakterystyczne korzenie są grube i często drewnieją. Liście ułożone naprzemiennie są proste i ząbkowate. Ortosyfon nazywany jest indyjską herbatą na nerki pęcherz, odwadnia przy zastojach moczu i innych chorobach nerek i pęcherza bez podrażniania.
Co takiego zawiera to zioło że stanowi tak ważny czynnik azjatyckiego życia? Otóż podstawowym surowcem farmaceutycznym jest liść ortosyfonu (Ortosiphonis folium). Surowiec zawiera flawonoidy (około 0,2%), w tym charakterystyczny lipofilny flawon sinensetynę oraz olejek eteryczny (do 0,7%), którego głównymi składnikami są seskwiterpeny. Ale to nie wszystko, zawiera też związki polifenolowe (pochodne kwasu kawowego), diterpenowe estry (ortosyfol A i B), saponiny triterpenowe (hederageninę) i znaczne ilości substancji mineralnych (10-12%), głównie soli potasu.
Ortosyfon groniasty – właściwości lecznicze
Liście i kwiatostany Ortosyfonu groniastego, w szczególności świeże ale mogą być także suszone używane są do zaparzania subtelnie gorzkiej herbaty, która pita jest zarówno dla przyjemnego smaku, jak i swoich właściwości prozdrowotnych.
Jest to roślina znana od wielu lat. Ortosyfon groniasty jest znany od dawna i stosowany w
medycynie ludowej jako surowiec moczopędny. Działanie to wykazują napary sporządzone z liści ortosyfonu, których zbioru dokonuje się krótko przed zakwitnięciem rośliny. To jednak nie jedyne zalety tej rośliny, gdyż liście wykazują również działanie spazmolityczne i bakteriobójcze. Za takie właściwości odpowiadają fiawonoidy które zawarte są w ortosyfonie groniastym. Oprócz nich zawiera on jeszcze synezetynę, salwigeninę, saponiny trójterpenowe- hederagenina, estry – ortosyfol.
W Europie Ortosyfon groniasty dopiero od roku 1927, ale na Jawie, w Indiach i u malajskich ludów miała od zawsze bardzo ważne znaczenia. Roślina została dobrze zbadana i stwierdzono jej działanie obniżające poziom cholesterolu i żółciopędne oraz zwiększone wydalanie soli kuchennej. W leczeniu kamieni nerkowych również osiągano sukcesy. Ortosyfon stosuje się także z dobrym wynikiem w dietach, nadwadze i cellulicie. On redukuje również podwyższony poziom azotu we krwi. W połączeniu z muciliną można złagodzić uczucie głodu. Można go zażywać dłuższy czas bez skutków ubocznych. Pozornie więc błaha roślina posiada ogromne wprost pokłady lecznicze które mogą stanowić pomoc w zmaganiach z różnymi problemami zdrowotnymi.
Stosowanie Ortosyfonu groniastego może następować pod różnymi jego postaciami, od naparów, odwarów itp. Dlatego też, napary z ortosyfonu stosowane są w ostrych i przewlekłych chorobach nerek np.: przy występowaniu piasku w nerkach, ale także wszędzie tam gdzie jest konieczna jest zwiększona diureza (dna moczanowa, nadciśnienie tętnicze).
Ortosyfon groniasty – sposób użycia
Z liści i ziela sporządza się napar o działaniu moczopędnym. W razie potrzeby należy go spożywać 2-3 razy dziennie po pół szklanki.
Kremy i toniki zawierające ekstrakt z Orthosiphon’u stamineus przeznaczone są dla osób o przetłuszczającej się skórze. Zioło przynosi efekt zmniejszenia produkcji łoju, oraz widocznie zmniejsza rozmiar porów skóry, poprawiając jej strukturę i wygląd.
Napar z liści
Posiada działanie słabo moczopędnie i bakteriobójczo. Stosowany jest przy ostrych i przewlekłych chorobach nerek, obrzękach pochodzenia nerkowego.
Przepis; należy zalać 2-3 g liści wrzącą wodą. Wskazane jest przyjmowanie płynu 3-4 razy dziennie po 1 filiżance. Ten egzotyczny surowiec farmaceutyczny jest coraz powszechniej stosowany w różnych mieszankach ziołowych i preparatach, przeważnie w kamicy nerkowej.
