Złamania kości nadgarstka – ten artykuł wyjaśni wszystko na temat tego typu urazów. Jakie są objawy, jak dochodzi do takiego urazu oraz jak go leczyć?
Złamanie kości nadgarstka jest to uraz, który występuje najczęściej u:
- osób starszych (z racji wieku kości stają się mniej elastyczne, bardziej kruche i podatne na uszkodzenia),
- dzieci (ponieważ kości w młodym wieku nie są jeszcze wystarczająco twarde i odporne),
- sportowców (są oni bardziej narażeni na urazy ze względu na ponad przeciętną aktywność fizyczną).
Do złamania nadgarstka dochodzi najczęściej w wyniku upadku, kiedy to niefortunnie spadniemy na dłoń, np. próbując zamortyzować upadek. Uraz ten może także nastąpić podczas wykonywania niebezpiecznej pracy, np. w wyniku podnoszenia ciężkich przedmiotów lub ich osunięcia się na dłoń (pod wpływem ciężaru kości nadgarstka mogą pęknąć).
ZŁAMANIA KOŚCI NADGARSTKA – RODZAJE ZŁAMAŃ
Istnieją dwa rodzaje złamań nadgarstka, określenie który rodzaj złamania wystąpił u poszkodowanego zależy od sposobu, w jaki nastąpił upadek. Wyróżnia się:
- złamanie Collesa
- złamanie Smitha
Złamanie Collesa – występuje najczęściej, w około 60% wszystkich urazów nadgarstka. W tym rodzaju złamania zostaje uszkodzona nasada dalszej kości promieniowej w odległości około 2,5 cm od stawu nadgarstkowego. W tym przypadku kość promieniowa wynosi się nad grzbiet nadgarstka.
Złamanie Smitha – występuje dużo rzadziej i jest mniej niebezpieczne. W przeciwieństwie do złamania Collesa, kość promieniowa przemieszcza się ku dłoni.
Złamania kości nadgarstka – objawy
Podstawowym objawem złamania jest ból odczuwany przy każdej próbie wykonania ruchu dłonią. Towarzyszy temu zazwyczaj obrzęk dłoni oraz upośledzenie jej funkcji (niemożność wykonywania ruchów dłonią). Bardzo często pojawia się też krwiak i zasinienie dłoni. Następuje deformacja nadgarstka, w zależności od wielkości i kierunku przemieszczenia się odłamów kostnych.
W przypadku występowania wyżej wymienionych objawów i podejrzenia, że doszło do urazu nadgarstka, należy natychmiast udać się do szpitala. Lekarz potwierdzi bądź wykluczy nastąpienie złamania na podstawie wywiadu z osobą poszkodowaną, dla pewności i w celu postawienia odpowiedniej diagnozy, zapewne zleci wykonanie zdjęcia rentgenowskiego.
JAK LECZYĆ ZŁAMANIE NADGARSTKA?
Leczenie zależne jest od rodzaju, głębokości oraz rozległości urazu nadgarstka. Najczęściej stosuje się unieruchomienie dłoni wraz z najbliższą kością przy stawie nadgarstkowym. W tym celu wykorzystuje się opatrunek gipsowy. Bardzo często dokonuje się nastawienia złamanych kości, a następnie unieruchomienie. Niejednokrotnie zachodzi potrzeba nastawienia kości za pomocą tzw. drutów Kirschnera, jest to zabieg wykonywany przezskórnie.
W najbardziej poważnych i rozległych przypadkach, gdzie nie znajdują zastosowania powyższe metody leczenia, zachodzi potrzeba wykonania zabiegu chirurgicznego, w szczególności gdy odłamki kostne są niewielkich rozmiarów i znajdują się one w tkankach (trzeba je usunąć, by nie dochodziło do zakażenia mięśni i ścięgien dłoni, bowiem taki stan może prowadzić nawet do amputacji dłoni).
Jak widać, złamanie kości nadgarstka może prowadzić do przykrych konsekwencji, dlatego też urazu tego w żadnym wypadku nie należy bagatelizować. Nie można oczekiwać, że „samo przejdzie” lub „poboli i przestanie”, tylko należy zgłosić się do lekarza i podjąć leczenie. Skutki nieleczonego złamania nadgarstka prowadzą do:
- powstawania licznych zwyrodnień, a co za tym idzie przewlekłych zespołów bólowych
- powstawania wtórnych neuropatii uciskowych
- deformacji okolic nadgarstka
- powstawania przewlekłych stanów zapalnych
Złamania kości nadgarstka – rehabilitacja
Jest konieczna, ponieważ pomaga odzyskać pełną sprawność kończyny po jej uszkodzeniu.
Fizykoterapia to jedna ze składowych części rehabilitacji. Stosuje się tutaj pole magnetyczne oraz inne zabiegi o działaniu regenerującym i pobudzającym zrost kości np. laseroterapia, ultradźwięki). Skuteczne jest również stosowanie krioterapii w celu zminimalizowania bólu i obrzęku. Dodatkowo powinno się naświetlać kończynę lampami, które poprawiają krążenie oraz odżywiają i rozluźniają tkanki.
Pracować należy również nad mięśniami nadgarstka i ręki, ponieważ mięśnie są bardzo ważnym elementem wpływającym na ruchomość kończyny. W rehabilitacji stosuje się także kinesiotaping, który stabilizuje staw dzięki wykorzystaniu specjalnych plastrów.
Rehabilitacja jednak to nie wszystko. Dla poprawienia i przyspieszenia jej efektów, warto jest ćwiczyć samodzielnie w domu. Oto proste ćwiczenia przywracające sprawność dłoni:
- poruszanie palcami w górę i w dół,
- ściskanie miękkiej piłeczki,
- zaciskanie i puszczanie pięści,
- tzw. „wkręcanie żarówek”
- symulowanie gry na pianinie
Jeżeli wcześniej kończyna była unieruchomiona za pomocą gipsu, to należy pamiętać również o ćwiczeniu mięśni barku, ponieważ może on być obciążony dźwiganiem ciężkiego gipsu.
Podsumowując, szybkie wdrożenie leczenia i zastosowanie rehabilitacji sprawi, że poszkodowany wróci wreszcie do stanu przed wystąpieniem urazu. Jednakże należy pamiętać, że zawsze lepiej jest zapobiegać, niż leczyć, zatem uważajmy na siebie.
