Miłorząb japoński – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia

Miłorząb japoński (Ginko biloba) to niezwykłe drzewo, relikt przeszłości oraz lek na wszelkie schorzenia. Miłorząb japoński (Ginko biloba) znany jest także pod innymi nazwami – m.in. miłorząb chiński, miłorząb dwuklapowy oraz dwudzielny. W Chinach (w swojej ojczyźnie) nazywany jest yinxing-guo czyli srebrny owoc, stąd też pochodzi jego japoński odpowiednik gin-kyo, a od niego łacińska nazwa rodzajowa – Ginko. Nazwa gatunkowa biloba pochodzi od łacińskiego słowa bilobus, znaczącego dwuklapowy.

Miłorząb jest jednym z najstarszych gatunków drzewa, ciągle obecnym w przyrodzie. Jest jedynym przedstawicielem drzewiastych roślin nagozalążkowych, a w swojej niezmienionej formie przetrwał ponad 150mln lat, przez co nazywany jest niekiedy „żywą skamieliną”. Jest rośliną długowieczną, bardzo odporną na wszelkiego typu zanieczyszczenia środowiska, szkodniki czy choroby.

Miłorząb jest także nazywany drzewem Dziadka. Dlaczego? Ponieważ dopiero wnuki jedzą nasiona z drzewa posadzonego przez dziadka (nasiona tworzą się dopiero na 40-sto letnich osobnikach). Z miłorzębami związana jest bogata symbolika – witalności, nadziei i braterstwa. W całej Azji drzewa te sadzone są przy świątyniach i klasztorach buddyjskich oraz taoistytcznych. Jego liście są używane jako talizmany i surowiec leczniczy.

Miłorząb japoński – zastosowanie

Wokół tej rośliny narosło wiele legend i historii. Warto dobrze ją poznać, gdyż ma niezwykle atrakcyjny wygląd i ciekawą historię. Wyciąg z Ginkgo biloba zawiera ponad 60 bioaktywnych składników. Obecnie wyciągi z liści miłorzębu są składnikami wielu preparatów stosowanych, głównie wśród osób starszych, w celu usprawnienia krążenia mózgowego i obwodowego.

Poza tym jest bardzo łatwa w uprawie i z powodzeniem można ją sadzić w przydomowym ogrodzie.

Związki czynne miłorzębu mają bardzo silne działanie, usprawniają przepływ krwi szczególnie w obrębie mózgu, poprawiają ukrwienie ślimaka w uchu wewnętrznym, zwiększają elastyczność naczyń krwionośnych, ożywiają czynności mózgowe. W stanach niedokrwiennych kończyn dolnych, którym towarzyszy dokuczliwy ból przy chodzeniu (chromanie przestankowe), obrzęk kończyn, uczucie zimna w stopach. Choroby oczu na tle naczyniowym (nadciśnienie wewnątrzgałkowe, retinopatia cukrzycowa). Zawarte w surowcu związki czynne nie tylko rozszerzają naczynia krwionośne, poprawiają krążenie krwi i zmniejszają jej lepkość, ale również chronią organizm przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. Z uwagi na właściwości antyoksydacyjne stosowanie preparatów miłorzębu korzystnie wpływa na utrzymanie właściwego poziomu cholesterolu, zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca oraz spowalnia procesy starzenia organizmu

Istnieje możliwość zastosowania tej rośliny we wspomagającym leczeniu chorób nowotworowych, w urazowych zaburzeniach pracy mózgu, stanach lękowych, depresji czy choroby wysokościowej.

Miłorząb japoński – właściwości lecznicze

Miłorząb japoński posiada bardzo szerokie zastosowanie. Miedzy innymi zapobiega zwapnieniu naczyń krwionośnych posiada także silne działanie antyoksydacyjne. Jednocześnie uznaje się iż neutralizuje dwa groźne rodniki hydroksylowy i podtlenkowy oraz rodnik azotowy, który uszkadza naczynia krwionośne.

Działa leczniczo w:
– migrenie,
– zaburzeniach pamięci,
– różnych licznych dysfunkcjach zapamiętywania,
– problemach z koncentracją,
– w stanach wzmożonej drażliwości,
– w stanach zachwiań emocjonalnych,
– zaburzeniach równowagi,
– stany dezorientacji,
– lękach,
– depresji,
– upośledzeniu czynności mózgu u starszych ludzi,
– chorobie Alzheimera,
– zaburzenia krążenia tętniczego obwodowego z chromaniem przestankowym, bólem i obrzękiem nóg,
– osłabienie mięśnia sercowego,
– zawał serca,
– zator mózgu.

Pomimo tak długiej listy zastosowanie można jeszcze dodać iż zawarte w miłorzębie japońskim flawonoidy wykazują właściwości antyoksydacyjne spowalniając degradację tkanek mózgowych. Natomiast kolejne z dobro-dajnych pierwiastków czyli laktony terpenowe działają ochronnie na osłonki mielinowe nerwów, dzięki czemu impuls nerwowy dociera bez rozproszenia dokładnie do miejsca przeznaczenia.

Składniki aktywne miłorzębu zmniejszają agregację (zlepianie) krwinek, zmniejszają lepkość krwi, usprawniają wykorzystanie tlenu zwiększając w ten sposób zdolność koncentracji, uczenia i zapamiętywania. Wewnętrznie wykorzystywany w leczeniu zaburzeń krążenia mózgowego, którym towarzyszą takie objawy jak: zawroty głowy, szum w uszach, zaburzenia pamięci i osłabienie zdolności koncentracji, zaburzenia nastroju z towarzyszącym lękiem..

Miłorząb japoński – sposób użycia

Nalewka miłorzębowa

Przepis; należy zmieszać w proporcjach 1:5 na suchych lub świeżych liściach (1 alkoholu na 5 porcji miłorzębu) spożywać najczęściej 5 ml 2 razy dziennie.

Napar miłorzębowy

Przepis; należy 1 łyżkę rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wrzącej wody. Następnie koniecznie odstawić na 30 minut, a potem przecedzić dokładnie tak aby wyeliminować wszelkie zanieczyszczenia. Zaleca się przyjmowanie naparu średnio 2 razy dziennie po 1 szklance naparu, .W celu poprawy walorów smakowych zaleca się wymieszanie naparu najlepiej z miodem i sokiem cytrynowym.

Liście

Liście miłorzębu można parzyć z yerba mate, herbatą, trawką cytrynową, wzbogacać w cytrynę, limonkę i miód.

Istnieją na rynku kosmetyki (żele, płyny do mycia; kremy, toniki) zawierające wyciąg z miłorzębu. W kosmetykach wykorzystywane są właściwości antyrodnikowe, antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciw wysiękowe na naczynia krwionośne miłorzębu.