Bezmocz to poważny stan chorobowy, który w większości przypadków jest wynikiem choroby lub uszkodzenia nerek. Oddawanie moczu jest istotnym procesem organizmu, ponieważ w efekcie dochodzi do filtracji odpadów, płynów i innych substancji przez nerki. W sytuacji, gdy zbędne mikroelementy nie zostaną wydalone przez układ moczowy, dochodzi do rozwoju poważnych komplikacji zdrowotnych.
Pojawienie się bezmoczu blokuje wydalanie niebezpiecznych substancji. Dlatego też, już po pierwszych zaobserwowanych symptomach należy rozpocząć leczenie. Takim zauważalnym objawem jest produkowanie mniej niż 500 ml moczu dziennie, ponieważ prawidłowa dzienna dawka moczy wynosi od 1 do 2 litrów w przypadku osoby dorosłej.
Przyczyny bezmoczu
Źródłem problemu bezmoczu jest rozwój stanów chorobowych w nerkach człowieka. Czasem, bezmocz to wynik problemów ze sercem. Jednak, najważniejsze przyczyny bezmoczu obejmują:
- Cukrzyca: to typ choroby, który cechuje stałe, wysokie stężenie cukru we krwi pacjenta. Bezmocz może pojawić się na przykład w przypadku niekontrolowanej cukrzycy, która z kolei może doprowadzić do cukrzycowej kwasicy ketonowej i uszkodzenia małych naczyń krwionośnych w nerkach. Najpoważniejszym powikłaniem jest ostra niewydolność nerek i słabe lub nieobecne wytwarzanie moczu.
- Kamienie nerkowe: ten rodzaj kamieni powoduje pojawienie się blokady w nerkach lub moczowodach. Te blokady oznaczają, że mocz nie jest w stanie opuścić ciała i tym samym inicjuje kolkę nerkową.
- Niewydolność nerek: to sytuacja, podczas której nerki pacjenta nie są w stanie filtrować krwi.
Wysokie ciśnienie krwi lub nadciśnienie tętnicze, które może z czasem uszkodzić naczynia krwionośne w nerkach. Brak leczenia wysokie ciśnienie krwi może doprowadzić do trwałego uszkodzenia nerek i bezmoczu. - Nowotwory: Wzrost lub guz na obszarze nerki lub w jej pobliżu może powodować zablokowanie i zatrzymanie moczu przed wydostaniem się z organizmu.
Niewydolność serca: niewydolność serca wiąże się bezpośrednio z problemami z niewystarczającym poziomem ilości krwi w organizmie.
Bezmocz – objawy
Bezmocz lub problem z oddawaniem moczu jest samo w sobie objawem, a nie stanem chorobowym. Jedak obecność innych objawów może świadczyć o czynnikach zwiększających ryzyko bezmoczu i innych chorób nerek. Są to między innymi:
- obrzęk nóg, stóp, kostek, twarzy,
- wysypka lub swędzenie skóry,
- ból w boku z tyłu,
- nudności lub wymioty,
- duszność,
- zawroty głowy,
- Trudności z koncentracją,
- przewlekłe, nieprzemijające zmęczenie.
W przypadku niewydolności serca, które zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się bezmoczu, mogą pojawić się również inne symptomy tj.:
- duszność,
- obrzęk nóg,
- zmęczenie lub zawroty głowy,
- nudności,
- słaby apetyt,
- wysokie tętno,
- kaszel lub świszczący oddech.
Podobnie jest również jeśli dany pacjent cierpi z powodu cukrzycowej kwasicy ketonowej, która obejmuje inne syndromy:
- nadmierne pragnienie,
- suchość w gardle,
- wymioty,
- ból brzucha,
- biegunka,
- utrata apetytu,
- zmęczenie,
- owocowy zapach oddechu.
Doświadczenie lub zaobserwowanie któregokolwiek z tych objawów powinno dać sporo do myślenia. Dobrym rozwiązaniem jest kontakt z lekarzem.
Diagnoza i leczenie
Diagnozowanie bezmoczu i znalezienie jego głównej przyczyny rozpoczyna się od analizy historii choroby pacjenta i przeprowadzenia dokładnego wywiadu. Rozmowa lekarza z pacjentem jest ważna, ponieważ można zweryfikować ilość i typy przyjmowanych leków, a także sposób odżywiania. Nie można zapomnieć o przekazaniu lekarzowi o pojawiających się objawach, które mogą być następujące:
- obrzęk różnych części ciała,
- zmęczenie,
- zmiany w apetycie,
- krew w moczu,
- zwiększona częstotliwość oddawania moczu,
- ból brzucha lub w tzw. boku.
W celu zdiagnozowania choroby nerek, a w tym bezmoczu, lekarz może zalecić pacjentowi przeprowadzenia badania krwi, moczu i cukru. Czasem warto dokonać badania obrazowego lub tomografię komputerową. W większości przypadków bezmoczu dochodzi do hospitalizacji pacjenta.
Leczenie opiera się na wyeliminowania głównego źródła bezmoczu, a więc na:
- leczeniu chorób nerek,
- usunięciu kamieni nerkowych przy pomocy środków farmakologicznych lub operacji,
- wycięciu guzów w okolicy lub na nerkach,
- redukcja stresów poprzez eliminowanie problematycznych sytuacji lub odreagowywanie poprzez sport,
- odpowiednim leczeniu cukrzycy, a więc kontrolowaniu stanu cukru we krwi, przestrzeganie zalecanej diety i trybu ćwiczeń fizycznych oraz przyjmowanie wszystkich leków zgodnie z zaleceniami.
Powikłania
Brak możliwości przywrócenia prawidłowego oddawania moczy może wiązać się z rozwojem innych chorób układu moczowego, w tym zapalenia, które wiąże się z rozmnażaniem niewydalonych bakterii. Stan powodujący bezmocz może być bardzo niebezpieczny i zagrać życiu.
Głównym powikłaniem bezmoczu jest uszkodzenie nerek. Może mieć ono trwały charakter, które w konsekwencji wiąże się z potrzebą wykonywania dializy lub przeszczepu nerki. Bezmocz może być śmiertelny, jeśli nie jest leczony, więc szybkie leczenie jest niezbędne, jeśli ktoś podejrzewa, że doznaje tego stanu.
