Zapalenie cewki moczowej jest dysfunkcją organizmu, która polega na pojawieniu się obrzęku cewki moczowej przenoszonej przez mocz z pęcherza na zewnątrz ciała. Konsekwencją rozprzestrzenienia się zapalenia cewki moczowej są trudności oraz pojawiający się ból podczas oddawania moczu.
Zapalenie cewki moczowej jest zwykle spowodowane przez bakterie lub wirusy. Ponadto, kontakt z substancjami drażniącymi również wywołać zapalenie. Różni się od infekcji dróg moczowych, tym, że ta druga dotyczy całego układu moczowego. Najczęstszą drogą zakażenia okazują się kontakty seksualne bez zabezpieczenia, podczas których kobieta posiada infekcję pochwy.
Objawy zapalenia cewki moczowej
Zarówno u mężczyzn jak i u kobiet może wystąpić zapalenie cewki moczowej. Jednak u poszczególnych osób, objawy nieznacznie się różnią. Czasem może zdarzyć się tak, że pacjent nie wykazuje żadnych objawów. W przypadku kobiet objawy obejmują:
- Niezwykle nadmierne upławy,
- Ból miednicy i brzucha,
- Ból podczas stosunku,
- Częste lub pilne oddawanie moczu,
- Wysoka temperatura ciała i dreszcze,
- Ból brzucha,
- Swędzenie okoli intymnych.
Objawy u mężczyzn obejmują:
- Krew w moczu lub nasieniu,
- Bolesny wytrysk,
- Wyładowanie prącia,
- Płonące uczucie podczas oddawania moczu,
- Swędzenie, tkliwość lub obrzęk penisa,
- Powiększone węzły chłonne w okolicy pachwiny.
Warto podkreślić, że gorączka jest możliwa u mężczyzn, ale jest znacznie rzadsza, niż u kobiet.
Zapalenie cewki moczowej – przyczyny
Większość przypadków zapalenia cewki moczowej występuje w momencie, gdy bakterie dostaną się do cewki moczowej pacjenta. Można wyróżnić dwa podtypy zapalenia cewki moczowej. Bakteryjne zapalenie cewki moczowej może być gonokokowym zapaleniem cewki moczowej wywołanym przez Neisseria gonorrhoeae lub nie-gonokokowym zapaleniem cewki moczowej wywołanym przez Chlamydia trachomatis lub Mycoplasma genitalium (M. genitalium).
Niekiedy, rzeżączka i chlamydia występują wspólnie, co podwójnie komplikuje leczenie. Jak wiadomi, chlamydia jest jedną z najczęstszych infekcji przenoszonych drogą płciową, która dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Źródłem tych infekcji jest wirus opryszczki oraz wirus cytomegali. Czasem przyczyna może tkwić w innym miejscu, jak np. w rozprzestrzenianiu się innych wirusów tj. Ureaplasma urealyticu, Trichomonas vaginaliu, Uropatogenna Escherichia coli (E. coli).
Przeprowadzone badania medyczne wykazały, że zapalenie cewki moczowej może również wynikać z urazu lub wrażliwości na chemikalia stosowane w żelach antykoncepcyjnych, mydłach, kremach lub piankach i środkach plemnikobójczych. Ponadto, środki dezynfekujące, antyseptyczne lub inne produkty, takie jak olejek z drzewa herbacianego, mogą powodować stan zapalny cewki moczowej. Uszkodzenia spowodowane tarciem podczas kontaktu seksualnego lub masturbacji mogą również prowadzić do stanu zapalnego u mężczyzn.
Zapalenie cewki moczowej – czynniki ryzyka
Jak wiadomi, osoby, które częściej doświadczają zapalenia cewki moczowej, to osoby, które są genetycznie obciążone oraz zbytnio angażują się seksualnie. Seks oralny jest pierwszorzędnym czynnikiem ryzyka zapalenia cewki moczowej nierzeżączkowej. Zapalenie cewki moczowej nie w każdym przypadku jest przenoszone drogą płciową. Istotne jest jednak to, że osoby, które posiadają kontakty z wieloma partnerami seksualnymi są bardziej narażone na zakażenie.
W sytuacji, gdy dany pacjent ma zdiagnozowane zapalenie cewki moczowej, zaleca się przeprowadzenie dodatkowych testów na obecność rzeżączki lub chlamydii. Umożliwi to ludziom poinformowanie ich partnera, który może również wymagać przetestowania i leczenia. Może również zachęcać pacjentów do przestrzegania leczenia i podjęcia większych kroków zabezpieczających.
Leczenie zapalenia cewki moczowej
Podczas leczenie zapalenia cewki moczowej, leki będą miały kluczowe znaczenie, ponieważ będą one eliminowały przyczyny zapalenia cewki moczowej i będą zapobiegać rozprzestrzenianiu się kolejnych infekcji. Warto jednak podkreślić, że wprowadzone leczenie zależy od źródła problemu. Jeśli pacjent ma infekcję bakteryjną, zostanie przepisany antybiotyk, taki jak Doksycyklina, erytromycyna lub metronidazol.
Wiadomo, że azytromycyna i doksycyklina są skuteczne w leczeniu zapalenia cewki moczowej, gdy jest ona związana z chlamydią, ale inne typy, takie jak M. genitalium, zdecydowanie lepiej reagują na azytromycynę lub moksyfloksacynę. Niektóre przypadki chorobowe potwierdziły, że poszczególne szczepy M. genitalium są oporne na niektóre antybiotyki, co utrudnia leczenie. W przypadku odczuwania bólu podczas zapalenia cewki moczowej, zaleca się przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych jak np. naproksen.
Zapobieganie zakażeniu zapaleniem cewki moczowej
Istnieją trzy, podstawowe, skuteczne sposoby zapobiegania zapaleniu cewki moczowej, które obejmują:
- Powstrzymywanie się od niechronionych i ryzykownych działań seksualnych, takich jak uprawianie seksu z wieloma partnerami seksualnymi,
- Unikanie substancji chemicznych, które mogą podrażniać cewkę moczową, takich jak detergenty lub środki plemnikobójcze,
- Prowadzenie dobrej higieny osobista
