Migotanie komór jest poważnym zaburzeniem serca, które wiąże się z nieprawidłowym rytmem serca. Nieleczone migotanie komór może okazać się śmiertelne w swoich skutkach. Czasem, dla wielu pacjentów nieregularne rytmy serca są pierwszym i jedynym objawem choroby wieńcowej.
Należy zaznaczyć, że migotanie komór to nie to samo, co migotanie przedsionków, choć oba dotyczą nieregularnych rytmów serca. Różnica tkwi, w częściach ciała, które dotykają. Migotanie komór może również sygnalizować poważną chorobę serca, ale zwykle jest objawem przewlekłego problemu i nie stanowi zagrożenia życia.
Migotanie komór – leczenie
Niestety, w nagłych przypadkach, kiedy komory zaczynają nabierać nieregularnego rytmu, leczenie opiera się na przywróceniu przepływu krwi. W takich okolicznościach liczy się czas, ponieważ nieprawidłowy przepływ krwi może zablokować dostarczenie odpowiedniej ilości do narządów wewnętrznych i mózgu. Leczenie opiera się także na profilaktyce i działaniach zabezpieczających przed kolejnym migotaniem komór. Doraźne leczenie to wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej i zastosowanie defibrylatora. Takie czynności wykonuje się w sytuacjach zagrożenia życia.
Migotanie komór – przyczyny
Kiedy ludzkie serce bije, impulsy elektryczne, które wyzwalają skurcz, muszą podążać określoną drogą do serca. W sytuacji, gdy na drodze impulsów stanie coś nieprzewidywalnego, może wystąpić nieregularne bicie serca, czyli potocznie znana arytmia.
Zasadniczo, serce pracuje następująco. Mięśnie w czterech komorach serca zaciskają się, wtedy też następuje bicie serca. Podczas bicia serca komora zamyka się i wypycha krew. Podczas bicia serca mięśnie przedsionków lub mniejsze komory górne kurczą się i wypełniają rozluźnione komory krwią.
Skurcz zaczyna się, gdy węzeł zatokowy (mała grupa komórek w prawym przedsionku) emituje impuls elektryczny, który sprawia, że prawe i lewe przedsionki kurczą się. Impuls elektryczny przechodzi do centrum serca, do węzła przedsionkowo-komorowego. Węzeł ten znajduje się na odcinku między przedsionkami i komorami. Z węzła przedsionkowo-komorowego impuls przesuwa się przez komory, powodując ich skurcz. W rezultacie krew jest wypompowywana z serca i do ciała.
W przypadku, gdy dojdzie do zaburzenia tego procesu, komora serca przestaje prawidłowo wydzielać skurcze, rytm serca zostaje zaburzony, w konsekwencji dochodzi do arytmii.
Objawy migotania komór
Najczęstszymi objawami migotania komór są nagłe zapaści lub omdlenia. Przyczyną takiego stanu jest przerwanie dopływu krwi do mięśni i mózgu. Ważne jest, że osoby, które prawdopodobnie doświadczą migotania komór, godzinę przed atakiem doświadczą jednych z następujących objawów:
- zawroty głowy,
- nudności,
- ból w klatce piersiowej,
- tachykardia lub przyspieszone bicie serca i kołatanie serca.
Migotanie komór – czynniki ryzyka
Następujące czynniki ryzyka są związane z migotaniem komór:
- poprzednie migotanie komór,
- Poprzedni atak serca,
- kardiomiopatia, choroba mięśnia sercowego,
- używanie kokainy lub metamfetaminy,
- wrodzona wada serca,
- porażenie prądem lub inne urazy, które powodują uszkodzenie mięśnia sercowego.
Ponadto, to zawał serca jest najczęstszą przyczyną migotania komór.
Migotanie komór – diagnoza
Problem rozpoznania zaistnienia migotania komór zwykle występuje w nagłych przypadkach. Pierwszym znakiem rozpoznawczym jest utrata przytomności. W tym celu, .następujące narzędzia diagnostyczne mogą potwierdzić migotanie komór:
Monitor serca: to urządzenie, które odczytuje impulsy elektryczne wywołujące bicie serca, wykrywające albo diagnozujące brak bicia serca, bądź jego nieregularny rytm.
Sprawdzanie impulsu: taka reakcja jest trudna do wykrycia, ponieważ może być bardzo słaby lub w ogóle nieobecny.
Warto jednak pamiętać, że testy diagnostyczne mogą pomóc ustalić, co tak naprawdę spowodowało migotanie komór. Do takich testów diagnostycznych zalicza się:
- elektrokardiogram, czy tzw. EKG: o urządzenie medyczne, które monitoruje aktywność elektryczną mięśni serca. Dane, które można odczytać mogą wskazać na niedawno przebyty zawał.
- test enzymatyczny serca: podczas zawału serca dochodzi do wydzielania pewnej grupy enzymów. Dlatego też, test krwi może wykazać obecność tych enzymów bądź ich brak.
- rentgen klatki piersiowej: może wykryć obecność obrzęku w naczyniach krwionośnych serca.
- echokardiogram: to rodzaj badania ultradźwiękowe, które pomaga zdiagnozować chorobę strukturalną serca.
- cewnikowanie naczyń wieńcowych: sprawdza stan zwężenia tętnic wokół serca.
- rezonans magnetyczny: wykrywa nietypowe rodzaje niewydolności serca.
Migotanie komór – zapobieganie
Profilaktyka w zakresie chorób serca, a zwłaszcza zapobieganie migotaniu komór jest bardzo ważne. Bardzo wczesne zdiagnozowanie problemów z migotaniem komór może pozwolić lekarzowi na szybsze włączenie terapii farmakologicznej, która zapobiegnie kolejnym atakom. W aspekcie leków stosuje się włączenie następujących środków:
Beta blokerów tj. metoprolol, propranolol, tymolol i atenolol. Zapobiegają one nagłemu zatrzymaniu krążenia lub migotaniu komór. Ułatwiają pracę a także stabilizują aktywność serca.
Inhibitorów konwertazy angiotensyny, które zmniejszają obciążenie serca oraz chronią go przed kolejnymi uszkodzeniami.
