Diosmina jest organicznym związkiem chemicznym. Wyizolowana została z owoców cytrusowych, głównie miąższu, skórek oraz oestek) i roślin z rodziny Rutaceae (pochodzą one ze strefy tropikalnej lub subtropikalnej, bardzo rzadko z umiarkowanej). Jednak w dzisiejszych czasach otrzymywana jest ona syntetycznie, a dokładniej wskazuje się, że półsyntetycznie.
Wchłania się dość szybko do organizmu, bo już po około godzinie. W definicji diosminy podaje się, że jest ona składnikiem wielu leków, a je nazywa się flebotropowymi lub flebotonicznymi. Są to dość trudne nazwy, jednak oznaczają najprostsze w świecie leki, które korzystnie wpływają na żyły.
DIOSMINA A ŻYLAKI
Diosmina poprawia napięcie ścianek naczyń, a także pomaga w walce z żylakami. Jest to bardzo pomocne, ponieważ żylaki występują już u co trzeciej kobiety i u co piątego mężczyzny, po czterdziestym piątym rokiem życia. Pomijając aspekt, że szpecą one nasze nogi to dodatkowo zagrażają życiu. Krew po naszym ciele płynie w dzień i w nocy, by dostarczyć organizmowi substancji odżywczych.
Gdy krew wraca, pokonuje siłę grawitacji płynąc w górę. By nie cofnęła się żyły posiadają niezwykle ważne zastawki w wewnętrznej błonie naczyń. Są to takie niewielkie fałdki, które zamykają się, gdy krew płynie w górę, lecz próbuje się cofać ku dołowi, hamują to działanie. Powstają one gdy mamy słabe mięśnie, a to bierze się z małej ilości ruchu. Istnieje też opcja, że rodzimy się z uszkodzoną już zastawką lub psuje się ona wskutek zakrzepowego zapalenia żył.
Podsumowując gdy mamy uszkodzone zastawki, krew cofa się, wzrasta ciśnienie krwi w organizmie, a dalej ono naciska na żyły, które rozszerzają się i nie powracają już do pierwotnego kształtu. Tak powstają żylaki.
Żylaki objawiają się dość dokuczliwym uczuciem ciężkich nóg i pojawiają się obrzęki. Pomocne na to są właśnie leki zawierające diosminę, która pomaga w codziennym funkcjonowaniu. Stosuje się ją już od roku 1971, a pierwotnie używana była jedynie w leczeniu choroby żylnej i żylaków odbytu. W latach osiemdziesiątych dokonano nowych badań i powstała tak zwana nowa dionmina, która lepiej wchłaniała się do organizmu poprzez zmikronizowaną budowę.
DZIAŁANIE
Podstawowym i gruntownym zadaniem powszechnie stosowanej diosminy jest działanie ochronne wobec naczyń żylnych. Co ważne zmniejsza ona ich przepuszczalność i powoduje zwiększenie napięcia ścian tych naczyń. Dalej mniejsza ona nadciśnienie tętnicze i zastój żylny w kończynach. Zmniejsza także lepkość krwi. Jej pozytywne działanie zostało potwierdzone w badaniach klinicznych.
Do jej właściwości zalicza się również zwiększenie drenażu limfatycznego, który nasila perystaltykę, czyli ruchy naczyń chłonnych i przepływ limfy, poprawia krążenie w naczyniach włosowatych. Poprzez to zmniejsza tak dokuczliwe obrzęki, uczucie ciężkości, pieczenie, dokuczliwy świąd, zamęczenie nóg i ich nocne skurcze. Do tego ma właściwości przeciwobrzękowe, a także zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, wzmacnia tonus żylny i dodatkowo działa przeciwzapalnie.
Zadowalająco wpływa również na wcześniej już wspomnianą elastyczność naczyń, przez co jest stosowana w leczeniu hemoroidów oraz niewydolności krążenia żylnego. Kolejno diosmina powstrzymuje wydzielenie histaminy, a ona z kolei jest substancją, która niezadowalająco, a wręcz szkodliwie wpływa na rozszerzanie naczyń żylnych i zwiększanie ich przepuszczalności. A z tego z kolei powstają obrzęki.
Jak już zostało wspomniane we wstępie najlepsze efekty przynosi diosmina zmikronizowana, czyli lepiej przyswajalna dla naszego organizmu. W takiej formie właśnie wchłania do organizmu (z przewodu pokarmowego) aż w siedemdziesięciu procentach. Bez poddania jej takiej oto obróbce wchłaniała się ona w zaledwie dwudziestu do maksymalnie trzydziestu procentach.
Zaletą jest możliwość stosowania jej podczas ciąży. Jednak należy pamiętać, że odbywać powinno się to jedynie pod kontrolą lekarza, a także na jego zalecenie.
Podsumowując diosminę zaleca się przy leczeniu objawowym przewlekłej, strukturalnej lub czynnościowej niewydolności krążenia żylnego kończyn dolnych. Leczenie, również objawowe żylaków odbytu (hemoroidy), obrzęku limfatycznego, a dodatkowo w łągodzeniu dolegliwości spowodowanych odleżynami, na przykład po operacji, zmusza ono do zmiany pozycji.
Większość osób stosujących leki z diosminą wskazuje pozytywne zmiany i łagodzenie dolegliwości.
PRZECIWWSKAZANIA
Poprzez brak danych medycznych zaleca się odstawić lek podczas karmienia piersią, ponieważ specjaliści nie mają pewności co do substancji czynnej. A konkretniej, nie mają informacji na temat, czy przenika ona do mleka matki.
U niektórych pacjentów po zastosowaniu diosminy występują skutki uboczne, takie jak biegunki, niestrawność, nudności, wymioty, świąd, zawroty i bóle głowy, złe samopoczucie, pokrzywka oraz wysypka. Przy stosowaniu należy także zwrócić uwagę na nadwrażliwość lub alergię pozostałych składników leków, które zawierają diosminę. Zatem głównym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatów.
