Karłowatość przysadkowa, jak sama nazwa wskazuje będziemy tutaj mieli do czynienia z chorobą, która związana jest zapewne z problemem wzrostu i ma pewien związek z przysadką mózgową każdego z Nas. W tekście postaramy się w jasny i przejrzysty sposób zlokalizować wszystkie najważniejsze informacje, które dotyczą interesującego Nas schorzenia. Odwołamy się zarówno do etiologii choroby, jak również sposobów jej leczenie oraz objawy.
Zacznijmy od podstaw, czyli od tego jak w sumie objawia się karłowatość przysadkowa. Problem pojawia się tutaj z hormonem, który odpowiedzialny jest za Nasz wzrost. Mamy tu na myśli hormon somatotropowy, za którego produkcję odpowiedzialna jest przysadka mózgowa, a dokładnie komórki kwasochłonnego przedniego płata owej przysadki.
Karłowatość przysadkową uznaję się za chorobę endokrynologiczną z racji tego, że główną przyczyną jest tutaj nieprawidłowość w wydzielaniu danego hormonu. Pomimo tego, iż bardzo duży wpływ na te chorobę ma praca Naszego mózgu to jednak osoby cierpiące na to schorzenie nie mają problemów związanych z prawidłowym rozwojem psychicznym, czy też problemów związanych z rozwojem. Najbardziej widocznym objawem jest tutaj problem wzrostu, który w pewnym momencie po prostu się zatrzymuje.
Jakie mogą być najczęstsze przyczyny karłowatości przysadkowej?
- różnego rodzaju nowotwory, najczęściej te pojawiające się w okolicach mózgu, który odpowiedzialny jest za prawidłowe funkcjonowanie przysadki, której zadaniem jest produkcja hormonu wzrostu
- różnego typu choroby o podłożu autoimmunologicznym
- stany zapalne
- zabiegi chirurgiczne podczas których doszło do różnego rodzaju uszkodzeń mogących mieć wpływ na funkcjonowanie przysadki mózgowej
- zaburzenia o charakterze naczyniowym do których zaliczyć możemy na przykład udary
- leczenie za pomocą radioterapii, mówi się tutaj oczywiście o leczeniu głowy tym sposobem
- uszkodzenia śródoperacyjne
Brak wrażliwości na hormon wzrostu, czyli hormon somatotropowy
Wśród tych wszystkich wymienionych przyczyn, które dotyczą karłowatości przysadkowej pod uwagę należy też brać schorzenie zwane brakiem wrażliwości na hormon wzrostu. To schorzenie objawia się u osób chorych prawidłowym stężeniem hormonu wzrostu i prawidłowym jego wytwarzaniem przez przysadkę mózgową.
Problemem jest tutaj zaburzenie wiązania hormonu wzrostu. Konsekwencją tego schorzenia jest brak efektów działania hormonu wzrostu pomimo jego prawidłowego wytwarzania przez przysadkę mózgową. Taką postać najczęściej uznaje się za powstałą na skutek różnego rodzaju zaburzeń genetycznych występujących u jednostki.
Najczęstsze objawy karłowatości przysadkowej występujące u chorych z podziałem na osoby dorosłe oraz dzieci:
Karłowatość przysadkowa – dzieci:
- niski wzrost – zahamowanie wzrostu następuje w danym momencie i człowiek nie ma już szansy na to aby stać się wyższym
- nieprawidłowy rozwój płciowy, bądź też niedorozwój
- znacznie opóźniony okres dojrzewania, u dziewczynek późne rozpoczęcie miesiączkowania, itd.
- powolny wzrost zębów, późniejsze pojawienie się zębów stałych
- młodszy wygląd, dzieci wydają się dużo młodsze niż faktycznie są
- problemy z otyłością, tkanka tłuszczowa odkłada się tutaj głównie w okolicach brzucha i bioder
Karłowatość przysadkowa – dorośli:
- niski wzrost
- brak energii do działania i podjęcia aktywności sprawczej
- stany depresyjne, lub mogące się pojawić stany lękowe
- ciągłe niezadowolenie z życia, wszechobecny smutek, który towarzyszy chorym osobom na co dzień
- cienka skóra, problem z jej nawilżeniem, przez co ciągle wygląda jak chora
- otyłość, która podobnie jak było w przypadku dzieci pojawia się najczęściej w obszarze brzucha, to tam odkłada się najwięcej tkanki tłuszczowej
- bardzo mała masa mięśniowa zarówno u kobiet jak też mężczyzn
- brak energii
- bardzo słaba tolerancja wysiłku powodowana małą masą mięśniową i brakiem ogólnej energii
- niedorozwój płciowy
- małe dłonie
- charakterystyczny krótki nos oraz pyzate policzki
Jakie badania należy wykonać w celu rozpoznanie karłowatości przysadkowej?
Aby móc mówić o schorzeniu jakim jest karłowatość przysadkowa u osoby u której podejrzewa się te przypadłość istnieje kilka możliwości badań. Wszystkie z tych możliwości są w znaczący sposób pomóc w zdiagnozowaniu osoby chorej, a co za tym idzie pozwalają na szybsze podjęcia leczenia na tyle na ile jest to możliwe. Do najczęściej wybieranych sposobów badania zalicza się metody izotopowe pośród których odnaleźć można:
- badanie kości – RTG
- badania radiologiczne kończyn, najczęściej rąk
- określenie poziomów hormonów zarówno w moczu jak również we krwi
- radiogramy czaszki
- hipoglikemia poinsulinowa
Sposoby leczenia karłowatości przysadkowej u chorych
Najczęstszą z wybieranych form leczenia osób cierpiących na karłowatość przysadkową jest oczywiście bardzo szeroka farmakoterapia. Za najważniejsze uznawany jest tutaj hormon wzrostu, który takim osobom należy podawać odpowiednio często, zwykle jest to kilka razy w tygodniu. Najczęstszym sposobem podawania hormonu są zastrzyki. Jednak w momencie kiedy okaże się to nie wystarczające konieczne jest zastosowanie innych metod leczenia, wśród których znaleźć może się radioterapia dotycząca oczywiście przysadki mózgowej. W najcięższych przypadkach lekarze decydują się na operację przysadki mózgowej, jeśli jest taka konieczność.
