Kiretaż jest zabiegiem należącym do kategorii periodontologii. Ta dziedzina stomatologii zajmuje się chorobami przyzębia. Dokonanie kiretażu ma za zadanie oczyszczeniu kieszonek przyzębnych z kamienia nazębnego. Ów kamień gromadzi się w okolicach dziąseł w wyniku nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Wykonuje się go w przypadku, gdy redukowanie płytki nazębnej nie jest wystarczające do uzyskania oczekiwanych efektów.
Kiretaż wykonuje się w celu zmniejszenia głębokości kieszonek dziąsłowych, w których zbiera się kamień. Jest to dosyć nieprzyjemny zabieg, powodujący duży dyskomfort, rzadko ból, dlatego stosuje się znieczulenie miejscowe. Stomatolog używa przyrządów, tzw. kiret, za pomocą których usuwa biofilm oraz zmienione tkanki zalegające w kieszeni dziąsłowej.
Przed kiretażem zazwyczaj wykonuje się zabieg oczyszczania powierzchni korzenia pokrytej kamieniem. Zarówno zabieg SRP jak i kiretaż mają na celu zredukowanie tkanek zmienionych przez stan zapalny, znajdujących się w kieszeniach dziąsłowych. Kiretaż przeprowadza się w przypadku, gdy mniej inwazyjne zabiegi higienizacyjne, takie jak piaskowanie czy skalling, nie dadzą prawidłowych efektów.
Rodzaje kiretażu
W zależności od głębokości kieszeni przyzębnej oraz zalegającego w nich kamienia stosuje się dwa różne zabiegi w zakresie kiretażu. Można wykonać kiretaż otwarty lub kiretaż zamknięty.
Kiretaż otwarty
Z wyżej wymienionych rodzajów kiretażu, kiretaż otwarty jest bardziej inwazyjny. Nazywany też zabiegiem płatowym, kiretaż otwarty polega na usunięciu kamienia z bardzo głębokich kieszeni, powyżej 5 mm. Polega on na wcześniejszym nacięciu dziąsła w celu odsłonięcia korzenia zęba oraz tkanek znajdujących się głębiej pod powierzchnią dziąsła.
Zmienione tkanki, przez stan zapalny, zostają usunięte a następnie, odsunięty od zębów płat dziąsłowy, stomatolog pozostawia na właściwym miejscu i używa szwów w celu zszycia rany. Szwy można zdjąć po około siedmiu dniach od zabiegu. Opisany zabieg stomatologiczny wykonuje się w znieczuleniu miejscowym.
Kiretaż zamknięty
Kiretaż zamknięty jest mniej inwazyjnym zabiegiem, ponieważ wykonuje się go u pacjentów, których głębokość kieszeni przyzębnej nie przekracza 5 mm. Zabieg ten nie wymaga nacinania dziąsła. Stomatolog za pomocą kirety usuwa kamień oraz bakterie, przy czym jednocześnie poleruje korzenie.Podczas kiretażu zamkniętego czyści się korzeń zęba znajdujący się tuż pod linią dziąsła. Zabieg ten wykonuje się w znieczuleniu miejscowym.
Jak należy postępować po zabiegu
Zabieg kiretażu jest jednym z najbardziej niedogodnych i wywołujących dyskomfort zabiegów. W okresie pozabiegowym można odczuwać ból, tkliwość dziąseł oraz może wystąpić lekkie krwawienie z obszarów wyczyszczonych. Niektórzy pacjenci nie są w stanie funkcjonować bez leków przeciwbólowych. W skutek naruszenia płatu dziąsłowego mogą wystąpić obrzęki i zaczerwienienie jak również nadmierna wrażliwość na ciepło lub zimno.
W zależności od wykonanego zabiegu, należy stosować się do zaleceń lekarza stomatologa. Pacjenci zobligowani do przyjmowania antybiotyku muszą go zażywać w zależności od potrzeb wyznaczonych przez lekarza. Bardzo ważne jest aby osoba po zabiegu przestrzegała prawidłowej higieny jamy ustnej, jak również nie narażać dziąseł na twarde pokarmy, gorąco lub zimno, czyszczenie twardą szczoteczką.
Codzienne czyszczenie powinno ograniczać się do szczotkowania tylko koron zębów, nie dotykając dziąseł. Specjalne, miękkie szczoteczki można nabyć w aptece, są one przeznaczone dla pacjentów po zabiegach chirurgicznych. Dodatkowo należy stosować płukanki, które w składzie będą zawierały chlorheksydynę, czyli środek bakteriobójczy działający na większość mikroorganizmów. Dodatkowo pacjent powinien zrezygnować z picia alkoholu i palenia papierosów do 48h po zbiegu.
Choroby dotyczące przyzębia są chorobami nawracającymi, dlatego należy być pod stałą kontrola lekarza stomatologa. Pacjenci powinni udawać się na regularne kontrole co 3-6 miesięcy w celu sprawdzenia oraz ewentualnego dalszego leczenia.
Wiadomości ogólne
Zagadnieniem przyzębia zajmuje się lekarz periodontolog. Przedmiotem zainteresowania tej dziedziny stomatologii są tkanki znajdujące się w obrębie zęba, czyli dziąsła, kość wyrostka zębodołowego, okostna, ozębna jak również cement korzeniowy.
Najczęściej przyczyną zastosowania kiretażu jest nagromadzona płytka nazębna. Jest to związane z nieprawidłową higieną jamy ustnej oraz bagatelizowanie rutynowych kontroli u stomatologa. Na rozwijające się kolonie bakterii i tworzenie przez nie własnych ekosystemów organizm reaguje stanem zapalnym. W przypadku nieprzerwanego gromadzenia się płytki nazębnej, kamienia na powierzchni koron dziąseł a później w tkankach głębiej położonych, może wytworzyć się ostry stan zapalny prowadzący do paradontozy.
Sytuacja, gdy zapalenie obejmuje tkanki głębiej położone i przekształca się w zapalenie przyzębia, jest niemożliwa do wyleczenia. Zapalenie dziąseł można rozpoznać po występującym opuchnięciu dziąseł, nabraniu czerwonej barwy jak również krwawienie przy delikatnym naruszeniu.Zabieg kiretażu pozwala na zapobiegnięcie tego typu skutkom, pod warunkiem, że jest wykonywany regularnie, jeżeli istnieje taka potrzeba.
