Cykl miesiączkowy rozpoczyna się w pierwszym dniu menstruacji, kiedy krew zaczyna wychodzić z pochwy. Ogólnie przyjęto, że długość cyklu miesiączkowego wynosi 28 dni (co jest średnią wśród kobiet), jednak nie można tego traktować jako regułę, gdyż jest to zależne od wielu zmiennych, takich jak chociażby choroba, zmiana klimatu czy stres.
Cykl miesiączkowy to seria naturalnych procesów, przez które przechodzi ciało. Podczas cyklu miesiączkowego poziom hormonów rośnie i spada, w zależności od tego, na którym etapie cyklu menstruacyjnego jest kobieta. Te hormony mogą również wpływać na jej nastrój i poziom energii.
Długość cyklu dla kobiet jest różna, ale najczęstsza długość cyklu wynosi od 23 do 35 dni. Każda zmienność długości cyklu miesiączkowego, która występuje, jest bardziej prawdopodobna podczas tej części cyklu, kata występuje przed owulacją (która jest nazywana także fazą folikularną). W przypadku większości kobiet okres między owulacją (kiedy jajo jest uwalniane z jajnika) a ich miesięcznym okresem wynosi od 12 do 16 dni (jest to tak zwana faza lutealna).
Fazy-charakterystyka
Cały cykl miesiączkowy można podzielić na cztery główne fazy:
- Faza menstruacyjna (od dnia 1 do 5)
- Faza pęcherzykowa (od 1 do 13 dnia)
- Faza owulacji (dzień 14)
- Faza lutealna (od 15 do 28 dnia)
Pierwszym dniem cyklu miesiączkowego jest pierwszy dzień okresu (dzień 1). Okres ten trwa zwykle od 3 do 7 dni. W większości przypadków, jeśli wystąpią jakiekolwiek bóle miesiączkowe, będą one najgorsze w ciągu pierwszych kilku dniach okresu. To dlatego, że hormony w organizmie powodują, że łono aktywnie zrzuca podszewkę, która została zbudowana w poprzednim cyklu menstruacyjnym.
Przygotowanie do owulacji
Na początku cyklu hormon folikulotropowy (FSH) jest wytwarzany przez przysadkę mózgową w mózgu. Jest to główny hormon zaangażowany w stymulowanie jajników do produkcji dojrzałych jaj wypełnionych specjalnym płynem wytwarzanym naturalnie przez organizm. Każdy pęcherzyk zawiera jedno nierozwinięte jajo. FSH stymuluje rozwój wielu pęcherzyków i zaczyna wytwarzać hormon estrogenowy. Poziom estrogenu jest najniższy w pierwszym dniu okresu. Od tego momentu zaczyna rosnąć wraz z rozwojem mieszków włosowych.
Teraz, gdy początkowo zaczyna się rozwijać liczba pęcherzyków, jeden pęcherzyk staje się „dominujący” i to jajo dojrzewa w powiększającym się pęcherzyku. Jednocześnie wzrastająca ilość estrogenu, który gwarantuje, że wyściółka macicy pogrubia się dzięki substancjom odżywczym i krwi. W przypadku zajścia w ciążę, zapłodnione jajeczko będzie zawierało wszystkie składniki odżywcze i pomoże mu rosnąć. Wysoki poziomy estrogenów wiąże się również z pojawieniem się śluzu, który sprawia, że plemniki mogą łatwiej przemieszczać się i przetrwać w nim przez kilka dni.
Jajeczkowanie
Poziom estrogenu w organizmie wciąż rośnie i ostatecznie powoduje szybki wzrost hormonu luteinizującego („wzrost LH”). Ten wzrost powoduje pęknięcie dominującego pęcherzyka i uwolnienie dojrzałego jajeczka z jajnika, skąd trafia do jajowodu. Ten proces nazywa się owulacją.
Wiele kobiet uważa, że owulują w dniu 14 cyklu, ale jest to średnia, a większość kobiet faktycznie owuluje w innym dniu cyklu menstruacyjnego. Twój dzień owulacji będzie się różnić w zależności od cyklu. Dokładnym sposobem identyfikacji twoich dni płodnych jest wykrycie zmian w tych kluczowych hormonach płodności za pomocą testu owulacji .
Inne powszechnie stosowane metody szacowania, kiedy dni płodnych to: metoda kalendarza owulacji, mierzenie podstawowej temperatury ciała.
Cykl miesiączkowy – po owulacji
Po uwolnieniu jajo (lub komórki jajowej) porusza się wzdłuż rurki jajowodu w kierunku macicy. Jajo może żyć do 24 godzin. Przeżycie plemników jest bardziej zmienne, ale zazwyczaj 3-5 dni, więc dni poprzedzające owulację i sam dzień owulacji są najbardziej płodne. Jak tylko zajdzie owulacja, organizm zaczyna wytwarzać inny hormon: progesteron.
Progesteron powoduje dalsze budowanie wyściółki macicy w przygotowaniu do zapłodnionego jaja. Tymczasem pusty pęcherzyk w jajniku zaczyna się kurczyć, ale kontynuuje produkcję progesteronu, a także zaczyna wytwarzać estrogen. Na tym etapie mogą wystąpić objawy napięcia przedmiesiączkowego (PMS), takie jak tkliwość piersi, wzdęcia, letarg, depresja i drażliwość.
W miarę kurczenia się pustego pęcherzyka, jeśli jajo nie jest zapłodnione, zmniejsza się poziom estrogenu i progesteronu. Bez wysokiego poziomu hormonów, które pomagają utrzymać go, gruby wyściółka macicy, która została zbudowana i zaczyna się rozkładać, a ciało zrzuca zbędną podszewkę. To jest początek okresu i początek twojego następnego cyklu miesiączkowego.
Zapłodnione jajeczko może z powodzeniem wszczepić się w wyściółkę macicy. Zwykle ma to miejsce około tygodnia po zapłodnieniu.
Jak tylko jajeczko wszczepi się, ciało zaczyna wytwarzać hormon ciążowy, ludzką gonadotropinę kosmówkową (hCG). Nadal wytwarza hormony estrogenowe i progesteron aż łożysko (które zawiera wszystkie składniki odżywcze, jakich potrzebuje embrion) jest wystarczająco dojrzałe, aby utrzymać ciążę.