Efekt Godona to jednostka chorobowa pojawiająca się w sytuacji gdy w jamie ustnej pacjenta brakuje jednego zęba. Bez uwzględnienia zębów zwanych ósemkami, w jamie ustnej dorosłego człowieka powinno znajdować się 28 zębów zlokalizowanych w łukach, po 14 zębów w dolnej oraz górnej części. Brak choćby jednego zęba, przyczynia się do przemieszczania się zębów w miejsce, w którym znajdował się utracony ząb. Sytuacja taka może przyczyniać się do wielu uciążliwych problemów.
Efekt Godona – przyczyny
Pozostawienie pustego miejsca po utracie lub usunięciu zębów stwarza szereg komplikacji. Może to doprowadzić do wolnego wysuwania się przeciwstawnego zęba stycznego z kości. Dzieje się tak dlatego, gdyż przeciwstawny ząb szuka styczności ze stroną przeciwległą . Bardzo często chwila szukania tego kontaktu jest początkiem pojawienia się problemów bólowych. Działanie to określane jest mianem ekstruzji. Można to łatwo zaobserwować, gdyż ząb dążący do kontaktu ze stroną przeciwległą, staje się dłuższy niż pozostałe, a także w sposób wyraźny sięga ponad linię koron innych zębów.
Przyczyna wystąpienia efektu Godona to nie tylko utrata zęba. Do elementów wpływajacych na rozwój jednostki chorobowej wpisuje się również wady zgryzu. W sytuacji kiedy nacisk szczęki oraz żuchwy nie rozkłada się w sposób równomierny, kiedy obecne są niedokładne wypełnienia, starte oraz uszkodzone zęby, może również wystąpić efekt Godona.
Efekt Godona – skutki zdrowotne
Zaniechanie lub dłuższy brak działań zmierzających do likwidacji problemu w postaci postępującego efektu Godona, może doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji. Ząb wysuwający się z kości narażony zostaje na osadzanie się resztek pokarmów i tym samym również większe gromadzenie się płytki nazębnej. Dochodzi także do zwiększonego rozwoju drobnoustrojów próchnicowych i bakterii przyczyniających się do powstawania paradontozy.
Takie uzębienie nie trzyma się już tak bardzo w szczęce. Dlatego też taki ząb jest bardzo narażony na utratę. W związku z powyższym koniecznym staje się poddanie zęba ścisłej obserwacji stomatologicznej. Sytuacja taka bardzo często prowadzi do niewłaściwego przeżuwania spożywanych pokarmów, a co za tym idzie problemów trawiennych, a także braków witamin oraz minerałów. Gdyż niewłaściwe przeżuwanie jedzenia sprawia, że organizm nie może ich prawidłowo strawić i przyswoić potrzebnych składników odżywczych. To jednak nie jedyne problemy zdrowotne mogące pojawić się w związku z występowaniem efektu Godona.
Może on także prowadzić do uaktywnienia się nieprawidłowej okluzji, czyli zaburzeń w funkcjonowaniu zgryzu oraz stawu skroniowo-żuchwowego. Nieprawidłowe rozmieszczenie siły nacisku szczęki oraz żuchwy bardzo łatwo prowadzi do ścierania, a nawet kruszenia zdrowego uzębienia. W związku z tym zasadniczą kwestią w tym schorzeniu, jest jak najszybsze uzupełnienie braków, aby nie przyczyniać się do pogłębiania występującego problemu.
Efekt Godona – leczenie
Najczęstszą przyczyną utraty zębów jest próchnica lub uraz. W związku z tym, aby nie doprowadzić do utraty uzębienia należy odpowiednio dbać o higienę jamy ustnej. W związku z tym należy systematycznie szczotkować zęby oraz jamę ustną, nitkować przestrzenie między zębowe, używać płynów antybakteryjnych do płukania ust, a także systematycznie kontrolować stan uzębienia w gabinetach stomatologicznych. Co jednak gdy opisywany problem zdrowotny już się pojawił?
W takiej sytuacji należy przeprowadzić odbudowę utraconego zęba. Współcześnie istnieje kilka metod pomagających w uzyskaniu pełnego uzębienia. Jak w każdym przypadku leczenie należy rozpocząć od dokładnej diagnozy przyczyny problemu. W tej sytuacji pomocne będzie zdjęcie RTG oraz tomografia komputerowa, a ponadto Doppler stawu skroniowo-żuchwowego. W taki sposób zidentyfikuje się problem oraz zaproponuje najlepsze rozwiązanie danej sytuacji. Gdy utrata jest niewielka stosuje się odbudowę ubytku z kompozytu. Dostosowuje się wtedy odcień do naturalnej barwy zębów pacjenta, tworzy koronę i dopasowuje się ją do sąsiadujących zębów.
Przykładem innej metody zmierzającej do odbudowy utraconego zęba jest zastosowanie mostu. Stosuje się go wtedy gdy nastąpiła utrata zęba wraz z korzeniem. Podporą mostu są zęby sąsiadujące. W związku z tym most zbudowany jest z kilku zębów. Zęby stanowiące podporę mostu są szlifowane, a następnie umieszcza się na nich korony. Pomiędzy zębami sąsiadującymi nakładana jest korona utraconego zęba. Konstrukcja mostu charakteryzuje się niezwykłą trwałością. Ponadto wpływa na poprawę procesu żucia oraz zgryzu pacjenta.
Najbardziej trwałą metodą odbudowy ubytku zębowego jest zastosowanie implantu. Jest to tytanowa śruba, która ma na celu zastąpienie korzenia utraconego zęba. Na tak przygotowanym implancie umieszczona zostaje korona, która wykonana jest z materiału ceramicznego. Jest to idealne rozwiązanie dla pacjentów stawiających na walory estetyczne oraz wygodę w użytkowaniu. Implant zapobiega także zwiększonej utracie kości w miejscu braku zęba, a także jest idealną podporą dla pozostałych zębów.
