Czy fluor jest szkodliwy? W ostatnim czasie pytanie wzbudza wiele kontrowersji. Fluor jest pierwiastkiem, który pobudza do tworzenia nowej tkanki kostnej. Ponadto związek ten przyczynia się do zwiększenia odporności zębów na aktywność kwaśnego środowiska funkcjonującego w jamie ustnej, a także ma wpływ na metabolizm bakterii. Konsekwencją tego jest zapobieganie próchnicy zębów.
W sytuacji, gdy poziom fluoru w szkliwie jest zbyt niski, szkliwo staje się cienkie, a także bardziej podatne na pęknięcia, wykazuje również mniejszą odporność na niekorzystne środowisko jamy ustnej. Niskie stężenie tego związku prowadzi także do zmniejszenia trwałości kości. Określony pierwiastek znajduje się nie tylko w paście do zębów, ale także w wodzie i różnych produktach żywnościowych. Wśród produktów zawierających fluor wymienić można produkty zbożowe, herbatę, sery podpuszczkowe,orzechy, ziemniaki, a ponadto ryby.
Czy fluor jest szkodliwy?
Obecnie istnieje bardzo wiele teorii głoszących poglądy o dużej szkodliwości fluoru. Wiele osób rezygnuje z past do zębów zawierających ten związek i zastępuje je innym ziołowymi zamiennikami. Fluor oczywiście wykazuje działanie toksyczne, gdy jest przyjmowany w nadmiarze. Takie działanie ma wiele różnych substancji i związków, które spożywane są w bardzo dużych ilościach.
W życiu tak jest, że we wszystkim należy zachować równowagę. W przypadku fluoru należy podkreślić fakt, że dawka występująca w paście do zębów i innych preparatów przeznaczonych do higieny jamy ustnej jest całkowicie bezpieczna. Średnio pasta do zębów przeznaczona dla osób dorosłych zawiera od 500 do 1500 ppm fluoru. Pasty do zębów przeznaczone dla dzieci zawierają proporcjonalnie mniejszą ilość fluoru.
Toksyczna dawka fluoru dla osoby ważącej około 70 kg kształtuje się na poziomie od 5 do 10 g. Natomiast podczas jednego mycia zębów wyciskamy blisko 2,25 mg fluorku, czyli 2200 razy mniej od dawki niebezpiecznej dla zdrowia. Jest to poziom nierealny do osiągnięcia, chyba że spożywalibyśmy pastę do zębów łyżkami.
Czy fluor jest szkodliwy? – Korzyści dla organizmu
W organizmie człowieka pierwiastek ten występuje w ilości bliskiej 3 mg/ kg masy ciała człowieka. Zapotrzebowanie na ten związek zmienia się w zależności od płci, wieku, a także masy ciała. W przypadku dzieci 80% fluoru wykorzystywane jest na potrzeby tworzących się kości oraz zębów. Natomiast młode osoby oraz ludzie w średnim wieku 50% fluoru zużywają na potrzeby przebudowy kości. Odpowiednie dla organizmu dawki fluoru uczestniczą w tworzeniu się tkanki kostnej.
Przyczyniają się także do ochrony organizmu przed powstaniem osteoporozy ze względu na wpływ na poprawę bilansu wapniowego. Małe dawki fluoru wpływają na zmniejszenie ilości złamań w obszarze trzonów kręgów. Ponadto łączenie dawek fluorków z witaminą D chroni przed utratą masy kostnej przez osoby, które przyjmują sterydy. Fluor w pewnym zakresie może przyczyniać się także do hamowania rozwoju zmian miażdżycowych w aorcie, a także innych naczyniach tętniczych. Pierwiastek ten w minimalnej dawce wykorzystywany jest ponadto do leczenia nowotworów oraz zakażeń układu moczowego.
Czy fluor jest szkodliwy? – Objawy przedawkowania
Fluor jak wiele substancji w ilości przekraczającej zalecane dawki może przyczynić się do powstania wielu nieprawidłowości, a także zaszkodzić zdrowiu. Toksyczność fluoru uzależniona jest od dawki, a także ekspozycji. Konsekwencją wynikającą z przedawkowania tego pierwiastka jest fluoroza zębów oraz szkieletu. W pieszej fazie rozwoju jednostki chorobowej dochodzi do powstania białych plamek na zębach.
W dalszej konsekwencji szkliwo ciemniej oraz ulega pęknięciu. Dochodzi także do nieodpowiedniej mineralizacji tkanki kostnej. Staje się ona bardziej krucha, natomiast wiązadła tracą elastyczność. Organy najbardziej wrażliwe na szkodliwe działanie fluoru to wątroba oraz nerki. Zbyt duża podaż fluoru prowadzi do niszczenia nabłonka kanalików nerkowych, ponadto zaniku miąższu nerek, prowadząc w ten sposób do uaktywnienia się niewydolności nerek.
W wątrobie pojawiają się natomiast stany zapalne, a nawet dochodzi do zmian martwiczych. Przedłużająca się ekspozycja na ten związek może przyczyniać się także do uszkodzeń narządów rozrodczych. Fluor również wpływa na indukcję zwiększonych procesów wolno rodnikowych, które przyczyniają się do uszkodzenia lipidów białek. W sytuacji ostrego zatrucia fluorem dochodzi do zaburzeń w gospodarce mineralnej. Szczególnie niebezpieczne jest łączenie fluoru z kofeiną, co przejawia się zwiększaniem kumulacji fluorków w kościach, a obniżeniem jego zawartości w zębach, a ponadto nasileniem nieprawidłowości w gospodarce wapniowej.
Do takich sytuacji dochodzi tylko i wyłącznie w przypadku znacznego przekroczenia dopuszczalnych dawek oraz dużej ekspozycji organizmów na określony pierwiastek. W odpowiedniej ilości nie powoduje on niebezpiecznych powikłań dla zdrowia człowieka. Najważniejsza w tym zakresie jest duża rozwaga i przestrzeganie norm oraz zaleceń. Kontrola ta powinna szczególnie dotyczyć dzieci. W tym zakresie ważne jest aby stosować preparaty przeznaczone stosownie do określonego wieku.
