Leczenie zębów bez bólu jest możliwe dzięki nowoczesnym osiągnięciom z zakresu anestezjologii. Współczesna technologia pozwala na uniknięcie dolegliwości bólowych w 98-99% przypadków, tak podczas działań leczniczych, jak i procedur diagnostycznych. Lekarze przeprowadzający czynności stomatologiczne w większości przypadków proponują pacjentom znieczulenie, nawet w sytuacjach gdy działania te nie spotkają się z powstaniem większych dolegliwości bólowych.
Preparaty mające działanie znieczulające powodują likwidację przewodzenia bólowego nerwów, jednakże nie są one zupełnie bez znaczenia dla organizmu człowieka. W związku z tym, dąży się do stosowania jak najmniejszej dawki środka znieczulającego, który wykorzystywany jest do łagodzenia dolegliwości związanych z bólem.
Leczenie zębów bez bólu – działanie preparatów znieczulającego
Preparaty wykorzystywane do znieczulenia miejscowego działają w sposób blokujący przewodzenie elementów bólowych, przez połączenia nerwowe do mózgu. Można to ogólnie określić w taki sposób, że mózg osoby poddanej znieczuleniu, nie uzyskuje aktualnych informacji o stanie zespołu komórek poddanych działaniu środka znieczulającego. Podstawa funkcjonowania środków znieczulających wykorzystywanych do zabiegów stomatologicznych oparta jest zatrzymywaniu kanału sodowego, który obecny jest w komórkach nerwowych.
Zestawienie preparatu znieczulenia miejscowego z kanałem sodowym jest procesem odwracalnym. W związku z tym, funkcjonowanie włókna nerwowego staje się aktywowane po upływie określonego czasu. Czas działania środka znieczulającego uzależniony jest od rodzaju podanego preparatu oraz metody jego aplikacji. Najczęściej jest to jednak od 1 do 2 godzin.
Leczenie zębów bez bólu – rodzaje znieczulenia
W zależności od metody aplikacji preparatu znieczulającego wyróżnia się następujące rodzaje znieczulenia: powierzchniowe, nasiękowe, a także przewodowe.
Znieczulenie powierzchniowe jest to preparat wykorzystywany w przypadku znieczulenia miejscowego, występujący pod postacią żelu albo aerozolu. Opisywany środek rozprowadzany jest po obszarze błony śluzowej jamy ustnej. Preparat przechodzi przez nabłonek, a następnie poraża drobne zakończenia nerwowe, które umiejscowione są w śluzówce jamy istnej. Wykorzystywany jest on przed zastosowaniem znieczulenia docelowego. Preparat ten znajduje także zastosowanie w przypadku ekstrakcji zębów mlecznych z zaangażowanym procesem zresorbowania korzeni.
Podstawą znieczulenia nasiękowego jest wykorzystanie roztworu preparatu znieczulającego pod śluzówkę jamy ustnej. Środek aplikowany jest z zastosowaniem strzykawki jednorazowego użycia z igłą albo też specjalnych strzykawek rodzaju karpula. Efekt łagodzenia bólu uzyskuje się przez jedno lub kilka wkłuć. Doprowadza on do zatrzymania drobnych rozgałęzień nerwowych obszaru podania, a ponadto działa w głębokich warstwach kości, wpływając na porażanie nerwów zlokalizowanych w określonym miejscu.
Metoda ta stosowana jest w sytuacji znieczulenia uzębienia poddawanego zabiegom z zakresu medycyny zachowawczej, protetyki, przy procesie usunięcia zęba, a ponadto pobierania fragmentów ze zmian błony śluzowej i innych. Biorąc pod uwagę lokalizacje aplikacji preparatu znieczulającego wyróżnia się znieczulenia przywierzchołkowe, śród więzadłowe, okoliczne, czy też brodawek między zębowych.
Znieczulenie przewodowe oparte jest na podaniu preparatu znieczulającego w obszarze pnia nerwu. W konsekwencji przerwania przechodzenia elementów nerwowych dochodzi do znikania odczucia bólowego w okolicy unerwienia. Technika ta jest wykorzystywana najczęściej w sytuacji unieczynnienia nerwu zębodołowego dolnego w czasie usunięcia uzębienia bocznego dolnego.
Leczenie zębów bez bólu – skutki uboczne
Wyróżnia się dwa typy skutków ubocznych mogących pojawić się w sytuacji zastosowania preparatów znieczulających. Pierwsze dotyczą skutków wynikających ze stanu ogólnego pacjenta. Wymienić w tym przypadku można rzadko pojawiające się reakcje zatrucia organizmu związane z wykorzystanym do znieczulenia preparatem. Wymienia się tutaj także nadwrażliwość immunologiczną będącą efektem zastosowania określonego środka. Warto wspomnieć tutaj o mogących wystąpić omdleniach, a także zaburzeniach rytmu serca i inne.
Druga grupa nieprawidłowych reakcji organizmu człowieka stanowią objawy miejscowe, takie jak zranienie tkanek miękkich przez zastosowanie igły iniekcyjnej. Uszkodzenia mogą dotyczyć naczyń krwionośnych, nerwy i również mięśnie. Biorąc pod uwagę bliskie sąsiedztwo innych struktur anatomicznych znieczuleniu mogą zostać poddane nerwy takie jak nerw twarzowy, który odpowiedzialny jest za skurcze mięśni mimicznych twarzy. Symptomy te znikają w sposób samoistny, w sytuacji gdy preparat znieczulający przestaje działać. Może się w tej sytuacji pojawić zakażenie tkanek przez mikroorganizmy. Wymienia się także obrzęki oraz ból w lokalizacji zastosowanego znieczulenia. W bardzo nieznacznych sytuacjach dochodzi do szczękościsku.
Rozwój nowych technologii umożliwia powstawanie nowych metod znieczulających. Bardzo dużą popularnością cieszą się techniki komputerowe. Mechanizmy znieczuleń komputerowych polegają na wykorzystaniu specjalnych programów, za pomocą których stomatolog dokonuje procederu łagodzenia objawów bólowych. W tym przypadku komputer, nie dentysta steruje tempem aplikacji środka znieczulającego. Metoda ta charakteryzuje się delikatnym wstrzykiwaniem preparatu, co powoduje brak współistnienia nieprzyjemnego uczucia dyskomfortu, rozpychania albo bólu.
