Babka lancetowata – potocznie zwana też babką wąskolistną lub języczkami polnymi. Jest to pospolita roślina, która rośnie na łąkach, przydrożach, pastwiskach i polanach, a także ogrodowych trawnikach. W Polsce powszechnie i większości przypadków uznawana jest jako chwast. Babka była znana już w starożytności jako lek.
Ziołolecznictwo poleca babkę najczęściej w rozmaitych mieszankach, z których najprostsze są: z korzeniami biedrzeńca lub z bobrkiem trójlistnym.
Babka lancetowata – zastosowanie
Na przestrzeni lat, z roku na rok obserwuje się coraz rzadsze występowanie babki lancetowej na naszym obszarze. Dlatego w wielu krajach jest uprawiana już od dawna – nie tylko z powodu kurczenia się zasobów, lecz przede wszystkim ze względu na duże zapotrzebowania na ten cenny surowiec leczniczy.
Babka lancetowata to bylina, dorastająca do 40 cm wysokości. Liście mają od 5 do 20 cm długości, są charakterystycznie podłużne, lancetowate, z widocznym podłużnym unerwieniem. Zebrane są one w rozetę, z której środka wyrasta jedna (lub kilka) bezlistna łodyga do 40-50 cm wysokości. Na jej końcu roślina tworzy kłosowate, niewielkie kwiatostany.
Bogatym źródłem licznych minerałów są liście babki lancetowej są one bowiem źródłem surowców o działaniu leczniczym. Zawierają między innymi: śluz, saponiny, kwasy organiczne, witaminę C. Zbieranie babki lancetowatej należy przeprowadzić w okresie jej kwitnienia czyli w okresie maj – sierpień. Liście ucina się tuż przy ziemi bądź też przy ogonku. Druga metoda sprawia, że liście szybciej wysychają. Liście suszy się w miejscu przewiewnym, w cieniu, w temperaturze do 40°C. Ale można używać również liści świeżych.
Babka lancetowata – właściwości lecznicze
Babka lancetowa posiada bardzo szerokie zastosowanie, najczęściej świeży, zmiażdżony liść babki służy do nacierania miejsc pokutnych przez komary lub inne drobne insekty. Ból i obrzęk mijają bez śladu. Zawdzięcza się to między innymi cynkowi, w który babka jest bogata.
Wśród najbardziej znanych zalet babki wskazuje się miedzy innymi na jej dobroczynny i leczniczy wpływ przy chrypkach, duszącym kaszlu, pomocniczo dla palaczy. Wykorzystywana jest także przy chorobie wrzodowej jako lek osłaniający, a także przy zbyt małym wydzielaniu soku żołądkowego oraz nieżycie żołądka lub jelit itp. Taniny zawarte w babce zwyczajnej posiadają właściwości ściągające, w związku z tym zioło to jest używane do redukowania opuchnięć oraz zapaleń, hamuje krwawienia i przyspiesza gojenie, wyjaśniając tym samym tradycyjne użycie babki zwyczajnej w leczeniu gruźlicy, krwotoków brzusznych oraz jelitowych, wymiotowania krwią, zapalenia okrężnicy, jak również w czasie nadmiernych krwawień miesiączkowych.
W celach zdrowotnych zaleca się picie soku ze świeżych, umytych liści babki doprawionych miodem. Posiekane świeże liście wchodzą również w skład sałatek na przykład: mieszanka liści babki, mięty, pokrzywy i mniszka, doprawiona śmietaną (jak sałata), kefirem, majonezem stanowią doskonałe źródło witamin. Babka lancetowata w swoim licznym działaniu hamuje wydzielanie śluzu, szczególnie jeśli chodzi o system oddechowy, dlatego też zioło to jest pożyteczne w leczeniu przeziębień, katarów, zapalenia zatok, przekrwień (zastoju krwi) w oskrzelach oraz w kondycjach alergicznych takich jak gorączka sienna czy astma. Zastosowanie babki lancetowatej jest bardzo szerokie miedzy innymi dzięki jej licznym właściwościom oczyszczającym płuca z flegmy.
Babka lancetowata i jej właściwości lecznicze znane są już od bardzo dawna. Nasze babcie doskonale wiedziały na jakie dolegliwości zastosować zioło dlatego wykorzystywały je w chorobach uszu, w szczególności w przewlekłym wysiękowym zapaleniu ucha środkowego i we wszelkich infekcjach uszu. Działanie antyseptyczne babki zwyczajnej znalazło zastosowanie w leczeniu przeziębień, bólów gardła, zapalenia migdałków oraz infekcji w klatce piersiowej. Babka zwyczajna również pomaga w infekcjach jelit, jak również w infekcjach układu moczowego, zapaleniu pęcherza, zapaleniu gruczołu krokowego oraz zapaleniu cewki moczowej. Babka zwyczajna łagodzi oraz redukuje ból i podrażnienia spowodowane kolką.
Babka lancetowata – sposób użycia
Syrop z babki lancetowatej
Przepis; należy zmiażdżyć trzy szklanki świeżych liści babki lancetowatej i odciśnij z nich sok. Sok wymieszaj z 250 ml czystego, płynnego miodu i regularnie mieszając podgrzewaj na wolnym ogniu przez około 10 minut. Następnie uzyskany syrop ostudź i przelej do szklanej butelki. Należy podawać łyżkę syropu z babki lancetowatej w przypadku kaszlu, anemii, bólu gardła lub zespołu ogólnego przemęczenia. Niewskazane jest picie więcej niż 3 łyżek stołowych soku z babki lancetowatej dziennie.
Herbata
Przepis; należy wymieszać po łyżce liści babki i korzeni biedrzeńca a następnie zalać szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem średnio około 10 min a następnie po 15 minutach odcedzić. Zaleca się picie jednej szklanki dziennie.
Odwary z liści babki
Przepis; należy w naczyniu umieszczamy od pół do 1 łyżki suszonych liści i zalewamy je szklanką wrzątku. Całość gotujemy przez około 3 minuty. Uzyskany odwar stosujemy doustnie 2-4 razy dziennie w przypadkach biegunek i nieżytów przewodu pokarmowego, a także do płukania ust i gardła w przeziębieniach.
