Kamica przewodowa to schorzenie do powstania, którego dochodzi na skutek tworzenia się złogów w drogach żółciowych, które przebiegają głównie na zewnątrz wątroby. Jest to mieszanina cholesterolu, białek, wapnia, a także innych substancji nieorganicznych, które powinny być rozpuszczone w żółci. Gdy taki proces nie zachodzi pojawia się jej zahamowanie, przyczyniając się do swobodnego przepływu w drogach żółciowych.
Proces zastoju żółci daje bardzo wyraźne symptomy. W pierwszej etapie uaktywnia się ból z prawej strony, tuż pod żebrami, z upływem czasu także zażółcenie zewnętrznych błon oczu, ponadto świąd skóry oraz ciemniejsze zabarwienie oczu. Ponadto mogą tutaj wystąpić napady, tak zwanej kolki żółciowej, przede wszystkim po spożyciu ciężkostrawnego jedzenia.
Zasadnicze sygnały świadczące o obecności kolki żółciowej to nagły ból po prawej stronie, który promieniuje do łopatki lub pleców, ponadto wzdęcia, wymioty oraz nudności. Nawet gdy atak kolki żółciowej ustępuje po jakimś czasie to i tak konieczna jest wizyta u lekarza oraz pełna diagnostyka, w celu zlokalizowania problemów, które ją wywołują.
Podobne symptomy jak w przypadku kamicy przewodowej wywołuje także kamica żółciowa, z tym wyjątkiem że złogi powstają w pęcherzyku żółciowym. Bardzo często objawy choroby występują jednocześnie, w przypadku przemieszczania się kamieni w kanałach żółciowych.
Kamica przewodowa – przyczyny
Środowisko medyczne jest zgodne co do tego,że obecne są czynniki, które zwiększają ryzyko pojawienia się kamicy przewodowej. Zdecydowanie częściej choroba ta dotyczy kobiet, które mają nadwagę oraz są po 40 roku życia. Szczególnie często pojawia się w przypadku tych kobiet, które stosują kurację hormonalną. Dotyczy to przede wszystkim żeńskich hormonów estrogenów, które mogą przyczyniać się do powstawania procesu zagęszczania żółci.
Innym czynnikiem, przyczyniającym się uaktywnieniu się opisywanej w tym artykule choroby jest źle zbilansowana dieta, która jest uboga w tłuszcz oraz sprzyja nieprawidłowym wartościom cholesterolu, w tym także trójglicerydów.
Kamica przewodowa – jak często występuje?
Wśród mieszkańców takich kontynentów jak Europa oraz Ameryka Północna kamica przewodowa jest schorzeniem rzadko spotykanym. Występowanie tego schorzenia u osób, u których usunięty został pęcherzyk żółciowy oceniany jest na poziom od 5 do 20%. Podkreślić tutaj należy fakt, że kamica przewodowa częściej spotykana jest u osób należących do rasy azjatyckiej.
Kamica przewodowa – diagnostyka
W sytuacji obecności jakichkolwiek symptomów świadczących o obecności kamicy przewodowej niezbędna jest wizyta u lekarza. Działania diagnostyczne obejmują głownie morfologię krwi, przede wszystkim określenie aktywności enzymów wątrobowych, poziomu bilirubiny, fosfatazy alkalicznej, a ponadto stężenie poziomu GGT, które świadczyć może o obecności uszkodzeń wątroby.
Dodatkowo kieruje się osobę badaną na USG jamy brzusznej, albo na badanie o większym stopniu skomplikowania, które określane jest mianem cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW). Badanie wykonywane jest w sposób endoskopowy. Pozwala ona na uzyskanie szczegółowego obrazu kanałów żółciowych oraz wystąpienia ewentualnych zaburzeń. Jest to technika dużo dokładniejsza niż badanie USG, które czasami nie pozwala na wykrycie zmian, nawet w wyniku powstającego procesu chorobowego. Z drugiej strony uważana jest za niosącą ryzyko powikłań.
Kamica przewodowa – leczenie
W procesie leczniczym kamicy przewodowej wykorzystuje się także endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną. Gdyż za jej pośrednictwem możliwe jest usuwanie złogów, poszerzenie kanałów żółciowych oraz ich udrożnienie, uzyskanie wycinków do przeprowadzenia badania. W sytuacji, w której jednak ta metoda nie przyniesie oczekiwanych rezultatów konieczne staje się przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.
Operacja polega na pozbyciu się złogów, które znajdują się w kanałach żółciowych i uniemożliwiają dobry przepływ żółci. Zabieg chirurgiczny jest niezbędny, gdyż kamica przewodowa nie poddana działaniom leczniczym może doprowadzić do nowotworu dróg żółciowych albo pęcherzyka żółciowego, które należą do najbardziej złośliwych oraz trudnych do leczenia nowotworów układu pokarmowego. Po przeprowadzonym zabiegu konieczne staje się przestrzeganie zaleceń lekarskich, głównie tych które dotyczą diety.
Przyjmowane jedzenie powinno być lekkostrawne, niskotłuszczowe, z obecnością węglowodanów oraz bogate w błonnik. Podkreślić należy fakt, że podobna dieta występuje w sytuacji, kiedy chcemy chronić się przed określoną dolegliwością. Część środowiska medycznego uważa bowiem, że to właśnie odpowiednie nawyki żywieniowe, przynajmniej w pewnym stopniu powiązana jest z problemami pojawiającymi się w przypadku dróg żółciowych. Nie wskazane jest w tym przypadku spożywanie nadmiernej ilości tłuszczów nasyconych, w odniesieniu do zbyt małej ilości tłuszczów nienasyconych. Ponadto spożywanie pokarmów zawierających cukier, a także zbyt mała zawartość błonnika pokarmowego w ilości przyjmowanego jedzenia.