Uchyłki jelita grubego to dolegliwość, która kształtuje się u osób po 40 roku życia. Nie pojawia się ona raczej u osób młodszych, gdyż na określone schorzenia trzeba sobie zwyczajnie zapracować. Do choroby dochodzi na skutek wieloletniego przyjmowania diety ubogiej w błonnik. Częstość występowania określonej jednostki chorobowej wzrasta proporcjonalnie wraz z wiekiem.
Statystyki medyczne określają, że współcześnie na uchyłki jelita grubego choruje blisko 30% osób po sześćdziesiątym roku życia, a także od 80 do 90% Polaków będących po siedemdziesiątym piątym roku życia. Jest to choroba cywilizacyjna, która bardzo często występuje wśród mieszkańców Afryki albo Azji.
Uchyłki jelita grubego – w którym miejscu powstają?
W skład jelita grubego wchodzi okrężnica, kątnicy, a ponadto odbytnica. Najdłuższym odcinkiem jelita grubego jest okrężnica. Składa się ona z czterech części. Wymienić tutaj można element wstępujący, poprzeczny, zstępujący, a także esowaty (zwany inaczej esicą).
W ostatniej części, która spoczywa po lewej stronie brzucha, najczęściej dochodzi do powstania uchyłków jelita grubego. Podkreślić jednak należy fakt, że mogą się one tworzyć w pozostałych częściach jelita grubego, z wyjątkiem odbytnicy. Jednakże w części określanej jako esica jest ich najwięcej. Uchyłki to uwypuklenia, które tworzą się w ścianie jelita grubego. Błona śluzowa, która wyściela wnętrze jelita grubego przechodzi przez warstwę mięśniową i tworzy małe kieszonki.
Uchyłki jelita grubego – przyczyny
Do powstania uchyłków jelita grubego dochodzi w wyniku przyjmowania diety, która uboga jest w błonnik. Przyjmowanie pokarmów ubogoresztkowych doprowadza do wydłużenia się pasażu jelit, a ponadto zmniejszenia wielkości mas kałowych. Określone działanie przyczynia się do wywoływania nadmiernych skurczy okrężnicy. Pojawia się wówczas wzrost ciśnienia w jelicie, czego wynikiem jest wyparcie błony śluzowej na zewnątrz. Do powstania uchyłków jelita grubego może także dojść na skutek pewnych uwarunkować genetycznych oraz stresu.
Uchyłki jelita grubego – objawy
Uchyłki jelita grubego to dolegliwość, która nie daje większych objawów. Jednakże po pewnym czasie mogą przerodzić się w uchyłkowatość jelita grubego. Wówczas zaczynają się również pojawiać różnego rodzaju objawy. Wśród symptomów, które świadczą o obecności uchyłkowatości jelita grubego wymienić można: bóle po lewej stronie brzucha, zaparcia lub biegunki, uczucie niepełnego wypróżnienia, niestrawność, puste parcie, a także ogólne uczucie dyskomfortu.
Podkreślić należy także fakt, że sygnały powyższe są mało wyróżniające, gdyż obecne są w przypadku innych dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Uchyłkowatość jelita grubego nie należy jeszcze do poważnych schorzeń. Gorsza sytuacja pojawia się, gdy w organizmie człowieka dojdzie do uaktywnienia się zapalenia uchyłków. Symptomami tego schorzenia są: gorączka, bóle brzucha, problemy związane z wypróżnianiem, a nawet może dojść do zatrzymania się stolca.
Obecność stanu zapalnego związane jest z koniecznością szybkiego podjęcia działań leczniczych, gdyż zwłoka może doprowadzić do istotnych powikłań w tym zakresie. Może dojść tutaj do perforacji ściany jelita grubego albo zapalenia otrzewnej. W tej sytuacji konieczna już jest niezwłoczna interwencja chirurgiczna.
Uchyłki jelita grubego – diagnostyka
Istnieją sytuacje, w których uchyłki jelita grubego zostaną zaobserwowane przez doświadczonego ultrasonografistę podczas wykonywanego badania USG jamy brzusznej albo w czasie wykonywania tomografii komputerowej. Jednakże postawienie prawidłowej diagnozy możliwe jest dzięki badaniu radiologicznemu albo kolonoskopii. Drugie z wymienionych przeprowadzane jest w ramach profilaktyki nowotworu jelita grubego wykonywanego u osób po 50 roku życia. Jest to więc dobra okazja do sprawdzenia czy w organizmie człowieka nie ma obecności uchyłków jelita grubego.
Uchyłki jelita grubego – leczenie
W sytuacji gdy obecność uchyłków jelita grubego nie przynosi żadnych symptomów kuracja nie jest potrzebna. Wówczas działania lecznicze polegają na wprowadzeniu do codziennej diety produktów bogatych w błonnik pokarmowy. Przy obecności uchyłkowatości jelita grubego bez powikłań wykorzystuje się leczenie za pośrednictwem środków farmakologicznych oraz odpowiedniej diety. Czynności polegają tutaj na dokonaniu modyfikacji istniejącej dotychczas diety, przyjmowaniu środków z błonnikiem, a także łagodnych preparatów o działaniu łagodnie przeczyszczającym, w celu usystematyzowania wypróżnień, a także ułatwienia oczyszczenia uchyłków jelita grubego z resztek pokarmowych.
W przypadku większego zaawansowania choroby, którym jest zapalenie uchyłków jelita grubego, w zależności od ogólnych predyspozycji zdrowotnych oraz wieku chorego, wykorzystuje się leczenie szpitalne albo ambulatoryjne. W działaniu tym konieczne jest podawanie antybiotyków, które działają wyłącznie na jelita, a także przyjmowaniu ścisłej diety, płynnej lub zerowej, w której preparaty farmakologiczne dostarczane są w sposób dożylni.
Gdy stany zapalne uchyłków jelita grubego powracają, kuracja zostaje rozszerzona o stosowanie środków, które mają działanie rozluźniające stolce, ponadto rozkurczowe oraz stosowane w nieswoistych zapaleniach jelit. Istnieją jednak sytuacje, w których konieczne staje się przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Przeprowadzenie operacji w tym przypadku polega na resekcji tej części jelita grubego, w którym najwięcej jest uchyłków. Operacje przeprowadza się zarówno wykorzystując technikę klasyczną, polegającą na otwarciu jamy brzusznej jak i technikę laparoskopową.
