Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest schorzeniem, charakteryzującym się kilkudniową obecnością biegunki. Przyczynia się to do odwodnienia organizmu oraz utraty krwi. Wyłącz to ponadto osobę chorą z normalnego funkcjonowania. Podstawą choroby jest przewlekły stan zapalny błony śluzowej jelita grubego. Do rozwoju początku procesu zapalnego dochodzi w odbytnicy, następnie przechodzi na esicę, a także może objąć całe jelito. Bardzo często symptomy choroby uaktywniają się przed czterdziestymi urodzinami.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny
Przyczyny tego schorzenia są nadal nieznane. Jednakże wiadomym jest, że rozwojowi choroby sprzyjają czynniki genetyczne, które bardzo często obecne są w rodzinie, a ponadto nawyki dietetyczne, infekcje jelit oraz nieodpowiedni skład flory bakteryjnej jelit. Jednak największa przyczynę powstania wrzodziejącego zapalenia jelita grubego widzi się w nieprawidłowościach układu immunologicznego.
Nie wiadomo dlaczego układ immunologiczny reaguje na czynniki, które wykazują obojętność dla zdrowia człowieka. Nadmierna aktywność układu immunologicznego przyczynia się do wyzwolenia procesu zapalnego, który powoduje uszkodzenia błony śluzowej jelita grubego, powstawania owrzodzeń, nadżerek, usztywnienia ścian ze spłaszczeniem fałd i innych zmian.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przebieg
Opisywana w tym artykule choroba bardzo często ma łagodny przebieg, z dłuższymi okresami przerwy. Istnieją sytuacje, w których symptomy choroby powracają tylko oraz lub dwa razy w roku. Zdarzają się przypadki ,w których choroba powraca z częstotliwością raz na kilka lat. Jednakże powroty choroby mogą być zdecydowanie częstsze i niekiedy tak trudne, że konieczna staje się hospitalizacja.
Symptomem, który dominuje w tym schorzeniu to obecność biegunek z domieszką krwi oraz śluzu. Są one bardzo nieprzyjemne, ponieważ mogą wystąpić nawet 20 razy dziennie. Dodatkowo pojawia się tutaj ból brzucha oraz utrata apetytu. W rzadszych przypadkach występuje stan podgorączkowy, gorączka oraz utrata wagi. Sporadycznie tez pojawia się niedożywienie, gdyż większość składników pobierana jest w jelicie cienkim, które nie jest dotknięte określoną chorobą.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego doprowadzić może do utraty wagi, anemii spowodowanej utratą żelaza, osłabienia organizmu, utraty krwi, kamicy nerkowej, obrzęków stawów, osteoporozy, a także zmian skórnych. Jednym z cięższych powikłań określonej choroby jest rozdęcie okrężnicy, w której dochodzi do wystąpienia gorączki, zaburzeń świadomości, obniżenia ciśnienia tętniczego. Pojawia się tutaj zagrożenie związane z uaktywnieniem się perforacji jelita, a w późniejszym terminie nowotworu jelita grubego.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – leczenie
Działania lecznicze w przypadku obecności wrzodziejącego zapalenia jelita grubego polega na uzyskaniu remisji oraz utrzymaniu jej jak najdłużej, ponadto zapobieganiu skutkom choroby. W kuracji wykorzystuje się środki farmakologiczne należące do trzech grup. Pierwsze to aminosalicylany. Podawane są one nie tylko w okresie aktywności choroby, ale także remisji, gdyż przyczyniają się one do wydłużenia czasu bezobjawowego przebiegu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Długie stosowanie aminosakicylanów w ilości podtrzymującej stanowi pewien rodzaj chemioprewencji.
Proces ten zabezpiecza bowiem przed procesem nowotworzenia, gdyż po około 20 latach obecności choroby może dojść do powstania procesów nowotworowych w obszarze jelita grubego. Podkreślić należy jednak fakt, że preparaty są niewystarczające w sytuacji ciężkich zaostrzeń określonej choroby. W takich przypadkach w leczeniu wykorzystuje się glikokortykosteroidy, które mają silniejsze działanie na proces zapalny. Określone środki przyjmowane są krótko, podczas rzutów określonej choroby, gdyż przyczyniają się one do powstania licznych skutków ubocznych.
Inną grupę preparatów stanowią leki immunosupresyjne. Przyczyniają się one do tłumienia nadaktywność układu immunologicznego, przyczyniając się w ten sposób do zapobiegania nawrotom choroby. Dodatkowo stosuje się uzupełnienie kuracji w formie witamin oraz minerałów, gdyż osoba chora może mieć ich niedobory. Ponadto stosuje się uzupełnienia w formie kwasów omega-3, a także probiotyków, prebiotyków, które normalizują florę bakteryjną jelit.
W tym przypadku wykorzystuje się także preparaty biologiczne. Przyczyniają się one do szybkiego ustąpienia objawów, a także gojenie się błony śluzowej jelita grubego. Jeden z środków należących do tej kategorii leków refundowany jest prze Narodowy Fundusz Zdrowia. Jest on przeznaczony dla najciężej chorych. Stanowi on ogromną szansę dla osób, którym nie pomagają podstawowe działania lecznicze.
Przyczynić to się może do ochrony przed wprowadzeniem kolektomii, która jest zabiegiem operacyjnym polegającym na usunięciu fragmentu lub całości jelita grubego. Z zabiegiem związane są różnego rodzaju powikłania, które mogą przyczynić się do ponownych zabiegów chirurgicznych. Wśród powikłań wymienić tutaj można ropnie, zapalenie wewnętrznego zbiornika na kał oraz w efekcie zapalenia otrzewnej wyłonienie stomii, a ponadto problemy z płodnością.
