Badanie GDx określane inaczej mianem skaningowej polarymetrii laserowej. Przeprowadzane jest w celu umożliwienia pomiaru grubości warstwy włókien nerwowych siatkówki. Określone badanie uznawane jest za jedno z najbardziej przydatnych w diagnostyce choroby, którą jest jaskra. Na czym polega określone badanie? Jak interpretować wyniki tego badania?
Badanie GDx polega na przeprowadzeniu pomiaru warstwy włókien nerwowych siatkówki. Dokonywane jest ono w obszarze tarczy nerwu wzrokowego, gdzie włókna nerwowe zbiegają się w całej powierzchni siatkówki oraz tworzą nerw wzrokowy, który opuszcza gałkę oczną i przechodzi do mózgu. Osoba przeprowadzająca badanie nawet przy wykorzystaniu najlepszej lampy szczelinowej nie ma możliwości dokładnego zliczenia ilości włókien nerwowych znajdujących się na powierzchni siatkówki.
Co więcej nie jest też w stanie określić ich zaniku. Dorosły człowiek posiada około milion włókien nerwowych, w związku z tym niezbędne jest dobre narzędzie, które umożliwią ich ocenę oraz analizę. Aparat GDx przystosowany jest do mierzenia grubości warstwy włókien, ich rozkładu, określa lokalizacje ubytków, a także porównuje wynik z normatywną bazą danych. Nie jest w stanie dokonać tego lekarz, który wyposażony jest jedynie w „szkiełko” i „oko”.
Badanie GDx – wskazania
Badanie to uznane jest jako jedno najbardziej przydatnych w diagnostyce jaskry. Niejednokrotnie jest to badanie bardzo trudne do przeprowadzenia. Zdarza się bowiem, że można otrzymać wynik, który jest całkowicie niewiarygodny. W związku z tym, niewłaściwe jest opieranie diagnozy wyłącznie na samym wyniku uzyskanym z badania GDx. Niezbędna jest przede wszystkim ocena tarczy nerwu wzrokowego.
Umożliwia to laserowa technologia HRT, a ponadto ocena komórek zwojowych GCL. Bardzo istotnym i niezbędnym badaniem jest przeprowadzenie badania pola widzenia na z wykorzystaniem standaryzowanych aparatów nowej generacji. Przypadek każdej osoby musi być analizowany w sposób indywidualny, natomiast wszystkie wyniki które udało się uzyskać właściwie zinterpretowane.
Badanie GDx – wyniki
Wynik określonego badania to specjalny raport, który prezentuje wartości grubości warstwy włókien nerwowych w formie wykresów oraz liczb. Na określonym raporcie pokazany jest laserowy obraz okolicy tarczy nerwu wzrokowego, w której dokonany był pomiar. Niżej przedstawiony jest obraz grubości warstwy włókien nerwowych w formie obrazu w barwach czerwonej, żółtej oraz niebieskiej.
W dolnej części określonego wyniku przedstawiona jest statystyczna analiza rezultatu badania, która nałożona jest na obraz dna oka. Określa ona przypuszczalność uszkodzenia jaskrawego pod postacią kolorowych kwadratów. Kolor czerwony oznacza duże niebezpieczeństwo uszkodzenia, natomiast barwy żółta i niebieska odpowiednio mniejsze. Środkowa część raportu to tabela, która prezentuje bezwzględne wartości grubości warstwy włókien nerwowych, a ponadto analizę statystyczną, która zobrazowana jest w kolorach biały, czerwony, żółty oraz niebieski.
Barwa biała to wartości prawidłowe, czerwony to wielkości poniżej normy i duże prawdopodobieństwo uszkodzenia, natomiast żółty oraz niebieski są to wartości podejrzane. Dolna części wyniku badań to prezentacja grubości warstwy włókien nerwowych w formie dwugarbnej krzywej, która nałożona jest na zakres normy mającej postać dwugarbową. Dzięki takiemu rozwiązaniu ocenić można lokalizacje ubytków.
Dodatkowym i odrębnym zagadnieniem staje się ocena wyników badania GDx, w przypadku pacjentów z krótkowzrocznością, gdzie wyniki bardzo często nie są umieszczone w granicach statystycznej normy. Nie mogą być więc tak samo interpretowane. W takich sytuacjach szczególnie nie wolno opierać się wyłącznie o badanie GDx i konieczne jest wykonanie szeregu badań dodatkowych.
Badanie GDx- aparaty GDx
Wymienia się trzy generacje aparatów GDx, a mianowicie GDx FCC, GDx VCC oraz GDx ECC. Pierwsza z wymienionych to najstarsza wersja posiadając stałą kompensację rogówki. Druga to nieco nowsza wersja ze zmienną kompensacją rogówki. Ostatnia z określonych jest to rodzaj aparatów z poprawioną kompensacją. Jest to najnowsza wersja aparatów GDx.
Generacje powstawały razem z unowocześnieniem techniki przyczyniając się do eliminacji sukcesywnych czynników, które zakłócają pomiar. Aparaty należące do wersji FCC praktycznie już nie występują, gdyż obarczone były one największym błędem pomiarowym. Podobna sytuacja jest w przypadku aparatów należących do generacji VCC.
Biorąc pod uwzględnienie wytyczne Europejskiego Towarzystwa Jaskrowego tyko GDx ECC to aparat jest rekomendowany w celu przeprowadzenia diagnostyki choroby, którą jest jaskra. Określone urządzenie, oprócz możliwości przeprowadzenia badań metodą ECC, pozwala na dokonanie pomiarów VCC, a także automatycznie zestawia i porównuje kolejno przeprowadzone badania. Aparat ten określany jest mianem Pro. Określenie to wskazuje właśnie na możliwość przeprowadzenia porównania oraz analizy progresji zmian. Jest to bardzo ważna sprawa w odniesieniu do kontroli oraz monitorowania postępów określonej choroby.
