Zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej to choroba bardzo rzadko występująca. Jest ona niezmiernie groźna. Może ona występować bez względu na wiek.
Zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej – przyczyny
Zasadniczo zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej jest powikłaniem powstającym w wyniku innych schorzeń. Jest ono zaliczane do różnych powikłań wewnątrzczaszkowych mogących powstawać w wyniku rożnych chorób uszu. Zasadnicza przyczyna określonej choroby to przewlekły stan zapalny ucha środkowego z obecnością perlaka. Co więcej, inną powodem prowadzącym do określonego problemu chorobowego może być ostre zapalenie ucha środkowego.
Zatoka esowata jest elementem zaliczanym do struktur wewnątrzczaszkowych. W nich gromadzona jest krew żylna. Zatoka esowata jest specyficzną formą uwypuklenia opony twardej mózgowia. Jest to ważne, gdyż struktura zatoki esowatej połączona jest z rozwijającymi się symptomami zakrzepowego zapalenia zatoki esowatej. Struktury te są niezmiernie delikatne. Co więcej, znajdują się one w sąsiedztwie z elementami wyrostka sutkowego.
Biorąc pod uwagę schorzenia ucha takie miejsce określonej zatoki jest stosunkowo mało korzystne, gdyż stan zapalny, który toczy się w uchu może być transportowany na zatokę żylną właśnie za pośrednictwem drogi struktur powietrznych wyrostka sutkowego. Ponadto, znajduje się również inną przyczynę prowadząca do uaktywnienia się zakrzepowego zapalenia zatoki esowatej, a mianowicie zapalenie może na początku powstawać w naczyniach żylnych, które umieszczone są w blisko zatoki esowatej, a w dalszej kolejności przechodzić na zatokę, w konsekwencji prowadząc do pojawienia się tej niezwykle groźnej w skutkach choroby.
W przypadku określonej jednostki chorobowej na początku pojawia się spowolnienie transportu krwi przez określoną strukturę. W dalszym rezultacie w świetle zatoki dochodzi do powstania skrzepliny. Gdy schorzenie postępuje rozmiar skrzepliny ulega powiększeniu. Podkreślić należy fakt, że może ona sięgnąć dalszych zatok, ale także dużo dalej, gdyż aż do światła wewnętrznej żyły szyjnej. W pierwszym etapie skrzeplina jest jałowa, natomiast wraz z upływem czasu ulega zakażeniu bakteryjnemu. Prowadzi do bardzo poważnego i niebezpiecznego stanu. Gdyż może dojść do rozsiania bakterii do krwiobiegu oraz posocznicy.
Zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej – objawy
Początkowe symptomy świadczące o obecności choroby są bardzo niecharakterystyczne. Może w tym przypadku dojść do ujawnienia się gorszego samopoczucia, małego nasilenia bólu głowy, osłabienia, a także nieznacznego wzrostu ciepłoty ciała. W dalszej kolejności, gdy dochodzi do powstania skrzepliny, symptomy są bardziej wyraziste. Pełny rozwój schorzenia daje przedstawia następujące objawy:
- specyficzny rodzaj gorączki określany mianem gorączki falowej, która związana jest z nagłymi wahaniami temperatury ciała w ciągu doby, rano pojawia się prawidłowa temperatura, wieczorem może natomiast pojawić się gorączka na poziomie 40 stopni Celsjusza,
- symptomy oponowe takie jak na przykład sztywność karku,
- nagłe dreszcze,
- znaczący ból ucha, który zajęty jest przez chorobę,
- nudności oraz wymioty,
- przyspieszenie oddechu oraz czynności serca.
Zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej – diagnostyka
Dla rozpoznania choroby jaką jest zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej potrzeba wiele rożnych testów oraz badań. Przeprowadza się dokładne badanie fizykalne uwzględniające otoskopii. Podczas badania ucha możliwe staje się odkrycie między innymi ropnego wycieku. Dodatkowo, można również stwierdzić obecność charakterystycznych symptomów, wśród których wymienia się objaw Vossa, a więc brak szmeru podczas osłuchiwania wewnętrznej żyły szyjnej, co jest związane z występowaniem szczeliny w określonym naczyniu).
W diagnostyce określonej choroby istotną rolę pełnią badania laboratoryjne, a więc na przykład posiew krwi przeprowadzany w celu rozpoznania ewentualności wystąpienia posocznicy oraz testy obrazowe, takie jak na przykład tomografia komputerowa głowy, która pozwala na określenie stopnia występujących nieprawidłowości.
Zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej – leczenie
Podstawowe znaczenie podczas leczenia zakrzepowego zapalenia zatoki esowatej ma leczenie chirurgiczne. Zabiegi takie mają na celu resekcje tkanek, które uległy zakażeniu. Może na przykład wystąpić konieczność dokonania zabiegu usunięcia tkanek wyrostka sutkowego. W przypadku obecności zakrzepowego zapalenia zatoki esowatej dokonuje się także nakłucia zatoki esowatej w celu odnalezienia skrzepliny. Lekarze przeprowadzający zabieg dokonują jej usunięcia ze struktur zatoki.
Działania lecznicze polegają także na wykorzystaniu preparatów farmakologicznych. W tym przypadku podaje się przede wszystkim antybiotyki. Biorąc pod uwagę powagę określonej choroby podczas leczenia wdraża się więcej niż jeden preparat mający działanie przeciwdrobnoustrojowe. Uwzględniając przebieg kuracji zakrzepowego zapalenia zatoki esowatej pacjenci dotknięci określoną jednostką chorobową w sposób bezwzględny muszą być poddani hospitalizacji.
Zakrzepowe zapalenie zatoki esowatej – rokowania
W przypadku zakrzepowego zapalenia zatoki esowatej rokowania nie są pomyślne. Niebezpieczeństwo zgonu może wystąpić w jednym przypadku na pięć. Wysoka śmiertelność jest skutkiem niebezpieczeństwa pojawienia się powikłań, wśród których wymienia się wtórne ropnie w różnych narządach, a także duże ryzyko wystąpienia posocznicy.
