Ropień zagardłowy jest to ropień obejmujący tkanki miękkie przestrzeni zagardłowej. Jest to schorzenie, które może występować w postaci przewlekłej albo ostrej. Podkreślić należy fakt, że ropień zagardłowy w formie ostrej może dotyczyć tylko dzieci. Co więcej, obecnie występuje on niezmiernie rzadko. U osób dorosłych natomiast pojawia się postać przewlekła określonego schorzenia, który pojawia się w przebiegu choroby takiej jak gruźlica trzonów kręgów szyjnych.
Określona choroba w postaci ostrej pojawia się u najmłodszych w wyniku infekcji gardła, natomiast u dorosłych jest to forma przewlekła. Ważną kwestią jest fakt, że węzły chłonne zagardłowe występują tyko w przypadku dzieci, które znikają z upływem czasu. Są to elementy, które obejmują przestrzeń zagardłową znajdującą się w obszarze między powięzią tylnej ściany gardła, a blaszką przedkręgową, która pokrywa mięśnie przedkręgowe oraz kręgosłup szyjny.
Do określonych węzłów chłonnych spływa chłonka z jamy nosowej zatok szczękowych, migdałka gardłowego oraz gardła. Biorąc pod uwagę powyższe, infekcje w tych fragmentach mogą dotyczyć powikłań związanych z wytworzeniem ropnia zagardłowego. Bardzo często mówi się w tym przypadku o zakażeniu gronkowcem bądź paciorkowcem. Podkreślić należy, że przestrzeń zagardłowa kierując się ku dołowi przechodzi w śródpiersie górne, a w dalszej kolejności tylne.
Takie rozwiązanie ułatwia rozprzestrzenianie się zakażenia aż do klatki piersiowej. Właśnie takie działania sprawia, że ropnie stanowią bardzo duże niebezpieczeństwo dla zdrowia człowieka. W związku z powyższym bardzo duże znaczenie ma tutaj szybka i skuteczna diagnoza oraz podjęcie stosownych działań leczniczych, które ochronią przed rozprzestrzenianiem się zakażenia i pozwolą zwalczyć chorobę.
Ropień zagardłowy – objawy
Jednym z pierwszych symptomów, które świadczą o kształtowaniu się ropnia zagardłowego jest ból gardła. Pojawia się problem związany z dużą bolesnością podczas połykania oraz przyjmowania pokarmów. Ból staje się tak silny, ze pacjenci nie chcą spożywać jedzenia. W sytuacji, gdy ropień zlokalizowany jest w górnym obszarze gardła pojawiają się problemy z oddychaniem.
Gdy ropień zagardłowy zlokalizowany jest w środkowym albo dolnym fragmencie gardła pojawia się chrypka, duszność. Symptomy mogą być tutaj podobne do tych, które pojawiają się w przypadku astmy. Może pojawić się efekt grzechotania w gardle, w szczególności podczas snu. Symptomem świadczącym o ropniu zagardłowym jest ponadto bardzo wysoka gorączka łącznie z dreszczami. W przypadku tego schorzenia dostrzega się wyraźne uwypuklenie bocznej ściany gardła oraz szyi. W tym przypadku może również wystąpić szczękościsk.
Ropień zagardłowy – diagnostyka
Podczas diagnostyki określonego schorzenia należy uwzględnić podobieństwo choroby do zapalenia krtani, a także ropowicy krtani. Bardzo ważną kwestią jest także oddzielenie ropnia zagardłowego w formie ostrej od gruźliczego zimnego ropnia opadowego. Dla skutecznego rozpoznania schorzenia, którym jest ropień zagardłowy konieczne jest wykonanie zdjęcia RTG odcinka szyjnego kręgosłupa.
Jest to bardzo ważna sprawa, gdyż wyróżnia się tutaj odmienne działania w zakresie postępowania terapeutycznego. Podkreślić należy także fakt, ze ropnia zimnego bezwzględnie nie można nacinać. Takie działanie doprowadzi do powstania przetoki, która nie uległaby wygojeniu. Ropień powinien być opróżniony z wykorzystaniem nakłuć.
Ropień zagardłowy – leczenie
W leczeniu ropnia zagardłowego bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie choroby, wówczas mamy szanse na najlepszy rezultat podjętych działań leczniczych. Osoby, u których zdiagnozowano ropień zagardłowy leczeniu muszą być na szpitalnych oddziałach laryngologicznych. Ważną częścią kuracji jest antybiotykoterapia podawana w sposób pozajelitowy. Dodatkowo przeprowadza się opróżnienie ropnia z wykorzystaniem zabiegu chirurgicznego. Określona operacja przeprowadzana jest z zastosowaniem znieczulenia dotchawiczego w pozycji Trendelenburga. W celu przeprowadzenia operacji przeprowadza się nacięcie ropnia oraz przeprowadza się drenaż z dojścia przez jamę ustną.
Ropień zagardłowy – powikłania
Wczesne wykrycie ropnia zagardłowego i podjecie stosownych działań leczniczych stanowi klucz do pozytywnego rozwiązania oraz wyleczenia choroby. Jednakże brak podjęcia działań leczniczych może doprowadzić do rozprzestrzenienia się zakażenia na inne części organizmu człowieka i doprowadzić do wystąpienia groźnych w skutkach powikłań. Istnieje niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się zakażenia w jamie czaszki, co może skutkować powstaniem ropnia mózgu albo ropnego zapalenia opon mózgowych.
Dodatkowo istnieje niebezpieczeństwo niedotlenienia na skutek obrzęku krtani. W niektórych sytuacjach mogą pojawić się powikłania takie jak zatrzymanie akcji serca oraz posocznica. Jednakże współczesny rozwój nauk medycznych przyczynia się do faktu, ze określone sytuacje zdarzają się niezwykle rzadko. Mimo wszystko nie należy lekceważyć żadnych symptomów świadczących o niebezpieczeństwie wystąpienia określonej choroby. Im wcześniejsze rozpoznanie tym lepsze rezultaty leczenia i mniejsze niebezpieczeństwo wystąpienia powikłań.
