Leczenie astmy oskrzelowej jest zadaniem niezwykle trudnym. Jest to choroba, w której całkowite wyeliminowanie symptomów jest praktycznie niemożliwe. Najlepszym działaniem jest jest ochrona przed zaostrzeniem astmy. Bardzo ważną kwestią jest w tym przypadku pozyskanie wiedzy, która umożliwia podjęcie stosowanego zachowania w trakcie ataku.
Jest to przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych. Zdarzają się sytuacje, w których dolegliwości występują kilkakrotnie w ciągu doby bądź kilka razy w miesiącu. Podkreślić należy także, fakt, że nasilenie objawów schorzenia także może wykazywać różnicę U osób chorych na astmę oskrzelową dochodzi do zbyt łatwego kurczenia się oskrzeli. Nieustanie przebiega w nich stan zapalny. W konsekwencji doprowadza to do mało korzystnej przebudowy tkanki.
Biorąc pod uwagę etiologie rozróżnia się podział na astmę alergiczną, a także niealergiczną. Pierwsza z wymienionych ma postać wewnątrzpochodną, w której zasadnicze znaczenie ma alergia W sytuacji, gdy udowodnione zostanie uczestnictwo immunoglobuliny E w patogenezie astmy, jest ona wówczas określana jako astma IgE-zależna.
Astma niealergiczna
Astma niealergiczna ma charakter wewnątrzpochodny, wyróżniającym się tym, że nie da się w tym przypadku wykryć uczestnictwa znanych alergenów, a także udziału swoistych IgE w wyzwalaniu symptomów choroby.
Biorąc pod uwagę etiologie wymienić można także jeszcze inny rodzaj astmy, a mianowicie astmę zawodową. Biorąc pod uwagę choroby zawodowe, astma jest najczęstszym schorzeniem dotyczącym dróg oddechowych. Podkreślić należy także fakt, ze najbardziej narażone na wystąpienie choroby są pielęgniarki, a także pracownicy sektora rolniczego, przy działaniach malarskich, a także świadczące usługi sprzątania.
Ponadto, biorąc pod uwagę stopnie ciężkości schorzenia wymienia się astmę sporadyczną, lekką, przewlekłą umiarkowaną, przewlekłą ciężką.
Inny podział dotyczy oceny odpowiedzi na leczenie oraz szacowanie przyszłego ryzyka. W tym przypadku wyróżnia się zatem: astmę w pełni kontrolowaną, astmę częściową kontrolowaną, astmę niekontrolowaną.
Leczenie astmy oskrzelowej – do jakiego lekarza należy się zwrócić?
W przypadku, gdy zauważymy u siebie objawy świadczące o alergii albo astmie należy zwrócić się do specjalisty, którym jest alergolog. Specjalizację z danego zakresu otrzymuje się po po osiągnięciu stopnia specjalisty w zakresie jednej z zasadniczych dziedzin medycyny. Te dziedziny to dermatologia, pediatria, laryngologia oraz choroby wewnętrzne. Co więcej, od osoby pełniącej rolę alergologa oczekuje się ukończenia wieloletnich kursów oraz szkoleń. Osobie, która jest specjalistą z zakresu chorób alergicznych nie powinny być obce zagadnienia z zakresu immunologii.
W sytuacji dostrzeżenia u siebie symptomów świadczących o obecności astmy oskrzelowej można skierować swoje kroki także do lekarza pulmonologa. Określony specjalista zajmuje się schorzeniami, które związane są z funkcjonowaniem dróg oddechowych.
Przy diagnostyce astmy niezwykle ważne i pomocne jest rozpoznanie alergii. Wówczas należy przeprowadzić testy alergiczne.
Leczenie astmy oskrzelowej
Astmy oskrzelowej nie da się wyleczyć, jednakże znacząca i możliwa jest jej kontrola, która pomaga w zapobieganiu zaostrzeniu się symptomów choroby.
Międzynarodowa organizacja wymienia dwa podstawowe rodzaje preparatów leczniczych: środki mające działanie doraźne oraz leki utrzymujące schorzenie pod stałą kontrolą.
Preparaty o charakterze przeciwzapalnym pierwszego rzutu w każdym rodzaju astmy, które obecnie określane są jako najskuteczniejsze w przeprowadzaniu kontroli tej choroby, to wziewne glikokortykosteroidy (ICS).
Określone leki zapewniają poprawę czynności płuc oraz wpływają na zmniejszenie wrażliwości układu oddechowego. powodując zmniejszanie zaostrzeń choroby. Powoduje to fakt, ze mają one korzystny wpływ na poprawę jakości życia osób cierpiących z powodu astmy.
Inną grupą preparatów jest w tym przypadku preparaty długo działające określane jako wziewne beta2-mimetyki (LABA). Środki te wpływają na rozszerzenie oskrzeli, zapewniając redukcję napięcia oraz obrzęku błony śluzowej.
Leczenie astmy oskrzelowej – monoterapia
Podkreślić należy fakt, że nie są one stosowane w monoterapii, lecz najczęściej w skojarzeniu z ICS. W przypadku osób, u których ta terapia nie zapewnia spodziewanych rezultatów, uwzględnia się czasami dodatkowo długo działające preparaty przeciwcholinergicznie, które również wpływają na rozszerzenie oskrzeli.
Ponadto, do środków o charakterze przeciwzapalnym należą również preparaty antyleukotrienowe. Wykorzystywane są również w kuracji skojarzonej. W sposób doraźny, aby skutecznie i szybko złagodzić symptomy astmy, podawane są także preparaty należące do rodzaju beta2-mimetyków. Charakteryzują się one jednak krótkim działaniem. Podaje się w tym przypadku również leki przeciwchcholinergicznych działające do 46 godzin, jednakże zapewniają prawie natychmiastowy rezultat.
W bardzo trudnych przypadkach astmy oskrzelowej, kiedy stosowane działania standardowe nie zapewnią spodziewanego efektu, wykorzystuje się w sposób doustny glikokortykosteroidy. Jednakże, terapia przy wykorzystaniu określonych preparatów powinna przebiegać najkrócej ze względu na liczne działania niepożądane, które mogą się tutaj pojawić.
Nowa forma preparatów to środki biologiczne. Oddziałują one na mechanizm powstawania reakcji alergicznej.
