Chłonka, odmiennie limfa, jest płynem tkankowym, i konkretniej przefiltrowaną do chrząstek okrężnych częścią osocza krwi. Chłonka „odbiera” z krwi m.in. szkodliwe wirusy, i potem pozbywa się ich w węzłach chłonnych – jest częścią systemu odpornościowego. Węzły chłonne u osób z rakiem mogą służyć przerzutom, więc u poniektórych się je eliminuje. Gdy przepływ chłonki jest zakłócony, mogą występować obrzęki.
Limfa, identycznie jak krew, jest płynną tkanką łączną. Zawiera osocze limfy i ogromną liczbę limfocytów. Osocze limfy występuje jako filtrat krwi do powierzchni międzykomórkowych tkanek ciała, skąd jest wchłaniane do naczyń limfatycznych. Jego skład jest podobny do składu osocza krwi, zawiera jedynie więcej tłuszczów, co połączone jest z ich przyswajaniem z przewodu pokarmowego. Działa w odpowiedziach ochronnych organizmu.
Chłonka – skład oraz role limfy i systemu limfatycznego
Skład chłonki przypomina skład osocza. Chłonka to w 90 procentach woda, i kolejne ingrediencje to białko i związki nierozerwalne oraz nieożywione. Skład chłonki może być różny w konkretnych regionach ciała, gdyż zależy on m.in. od stanu tkanek, z jakiego limfa jest prowadzona, i ich prac w organizmie. Jak powstaje limfa? Płynne elementy osocza krwi przechodzą z naczyń włosowatych do powierzchni międzykomórkowej, i potem są przejmowane poprzez naczynia włosowate należące do układu chłonnego.
Od tego czasu można mówić o limfie. Potem chłonka idzie do naczyń limfatycznych, jakimi dostaje się do węzłów chłonnych. Tam jest czyszczona oraz „wyposażana” w limfocyty. Potem łączy się z krwią – dzięki temu możliwa jest trwała rotacja substancji pomiędzy owymi płynami. Krew oraz limfa są w organizmie człowieka jednakowo istotne oraz rozwijają własne role. System limfatyczny składa się z otwartych naczyń i narządów limfatycznych.
Narządy takie jak grasica, szpik kostny, węzły chłonne, migdałki, śledziona i wyrostek robaczkowy zawierają tkankę limfatyczną. Za czyszczenie chłonki odpowiedzialne są węzły chłonne. Limfa posiada funkcje transportowe, tymczasem system limfatyczny: immunologiczną oraz zmniejszającą szkodliwe wirusy.
Limfa (limfa): skład chemiczny oraz funkcje
Przechodząca poprzez naczynia chłonne nie ma jednolitego składu chemicznego. Przypomina składem osocze, zawiera tymczasem znacznie mniejsze ilości białek. Do podstawowych elementów limfy kwalifikuje się białka, tłuszcze, komórki systemu immunologicznego, jak limfocyty, a też immunoglobuliny i elementy krzepnięcia. Należałoby podkreślić jednakże, iż skład limfy może różnić się nie jedynie we współzależności od drożności ściany miejscowych naczyń włosowatych oraz stanu czynnościowego organizmu, lecz też od tego, z którego narządu jest ona prowadzona.
Wykazano, iż chłonka, jaka wypływa z wątroby, serca, przewodu pokarmowego oraz płuc ma największe natężenie białek. Limfa oraz naczynia chłonne grają ważną funkcję w przebiegu przyswajania lipidów w procesie pokarmowym. Stanowią drogę, jaką tłuszcze w formie chylomikronów, przechodzą z jelit do krwioobiegu, omijając wątrobę.
Jest to połączone z frekwencją dużych części lipoidów. Czynnościowo w organizmie człowieka produkowanych jest od dwóch do czterech litrów limfy na dzień, tymczasem jej ilość jest zdecydowanie większa (aż 4-15 razy) natomiast odpływ sprawniejszy u osób prowadzących intensywny styl życia.
Obrzęki limfatyczne oraz techniki zapobiegania
Obrzęki limfatyczne dotyczą przede wszystkim osób po usunięciu węzłów chłonnych. Doświadczają ich też ci, u jakich przepływ limfy jest zakłócony, na skutek czego zbiera się ona w danych obszarach ciała oraz wywołuje opuchliznę. Usunięcie węzłów chłonnych wywołuje obrzęk, gdyż limfa nie może być prowadzona z kończyn tak skutecznie, jak przed operacją. Limfa w nogach zatrzymuje się u osób po usunięciu węzłów chłonnych pachwinowych, lecz także u tychże, jacy spędzają większość czasu w pozycji siedzącej bądź na stojąco.
Obrzęk ręki spowodowany zastojem chłonki niezwykle niejednokrotnie zdarza się po mastektomii, więc usunięciu piersi wraz z pobliskimi węzłami chłonnymi. Aby uniknąć obrzęków limfatycznym należy poddawać się specjalistycznym masażom i ćwiczyć zgodnie ze wskazaniami lekarza. Drenaż limfatyczny zmniejszający opuchliznę winien być wykonywany poprzez przeszkolonego masażystę bądź fizjoterapeutę. Jedynie w takich wypadkach ma się gwarancję, iż masaż jest prawidłowy oraz może być efektywny.
Dzięki drenażowi limfatycznemu limfa krąży, gdyż trafia do dotąd mniej czynnych węzłów chłonnych. Codzienne masaże mogą być robione w seriach, np. po 10. Następne serie należy zrobić wtedy, kiedy kłopot zastoju chłonki wróci (jest to indywidualne). Drenaż limfatyczny zaczyna się od ćwiczeń oddechowych.
