Czyrak może pojawić się na twarzy, uchu, pośladku lub w pachwinie. Pomimo iż jest brzydkim oraz niebezpiecznym schorzeniem, nie jest niebezpieczny. Prawidłowo leczony czyrak zanika, nie zostawiając żadnych powikłań. Czyrak, nazywany także ropniem, gronkowcem lub wrzodem, to ropne zapalenie mieszka włosowego, jakie najpierw okazuje się lekkim zaczerwienieniem. Potem pojawia się niewielki guzek, jaki po paru dniach robi się biały, natomiast pod skórą zaczyna zbierać się ropa. Jest to zaburzenie dosyć popularne, lecz nie należy go lekceważyć.
Czym jest czyrak?
Czyrak jest dokładnie mówiąc nieprzyjemnym wrzodem, jaki powstaje z powodu zapalenia okołomieszkowego. Na starcie pojawia się mała krosta, w której z czasem rozpoczyna się gromadzić ropa bądź ropa z krwią. Czyrak wywołany jest przeważnie zakażeniem gronkowcem złocistym. Nie należy osobiście podejmować się leczenia owej dolegliwości, zwłaszcza, kiedy zmiany skórne umieszczone są na środkowej części twarzy oraz jest zagrożenie przeniesienia zarażenia oraz powstawania zapalenia w przylegających żyłach, co w konsekwencji może doprowadzać do zapalenia zatoki jamistej (więc stanu zagrażającemu życiu chorego). Czyrakowi niejednokrotnie współtowarzyszy wysoka temperatura, ból oraz obrzęk powiek i dreszcze.
Czy czyrakiem można się zarazić?
Z racji na fakt, iż czyrak jest dolegliwością zakaźną spowodowaną bakterię mnóstwo osób boi się zarażenia od domowników bądź pozostałych osób bliskich. Identycznie jak w wypadku trądziku pospolitego, nie ma zagrożenia bezpośredniego przeniesienia gronkowca złocistego na skórę drugiej osoby, chociażby przed całkowitym oczyszczeniem oraz zniknięciemczyraka. Wykorzystywanie oddzielnych ręczników i ubrań poleca się tylko ze względów sanitarnych.
Przyczyny czyraka
Elementem odpowiedzialnym za rozwój czyraka jest infekcja gronkowcem złocistym. Jest to wirus występujący fizjologicznie u wielu osób (ok. 40% społeczności). Zazwyczaj nie powoduje zmian patologicznych. Jednakże w wypadku dużego spadku wytrzymałości klonowanie pozornie niegroźnych bakterii może stać się zarzewiem choroby. Gronkowce pobudzą system odpornościowy czego rezultatem jest pojawienie się w strefie mieszka włosowego m. in. dużej ilości granulocytów obojętnochłonnych. W przebiegu walki z wirusem wytwarzają substancje, jakie niszczą nie jedynie komórki bakteryjne, lecz także same granulocyty oraz przylegające tkanki.
Jak się objawia czyrak?
Czyrak zaczyna się jako zmiana rumieniowo-naciekowa w otoczeniu mieszka włosowego, z następowym powstaniem małego czerwono-fioletowy guzka. Guzek tenże (zwykle po blisko 4–6 dniach) przekształca się w krostę, jaka podlega martwicy oraz rozpadowi z wydzieleniem tzw. czopa martwiczego. Czyraki mają skłonność do mechanicznego opróżniania się z wykształceniem kraterowatego ubytku skóry, po którego zagojeniu występuje mała blizna. Może się zdarzyć, iż nie dojdzie do uszkodzenia czyraka oraz wykształci się zagłębiona blizna. Obecność czyraków wiąże się z dużymi dolegliwościami bólowymi, które przechodzą w czasie pęknięcia zmiany.
Czyraki mogą być umieszczone właściwie wszędzie, gdzie są mieszki włosowe. Przeważnie są to twarz, pacha, kark, pośladki i przedsionek nosa oraz przewód zewnętrzny ucha. Niebezpieczną lokalizacją dla czyraków, jaka może się wiązać z powikłaniami ze strony układu nerwowego, są czyraki w strefie twarzy (wargi górnej, nosa lub oczodołu). Z racji na bezpośrednie związania z żyłami z rejonu mózgowia, może wystąpić przejście zarażenia na zatokę jamistą bądź opony mózgu. Liczne, wracające czyraki i czyraki gromadne mogą przebiegać z powiększeniem węzłów chłonnych lub wysoką temperaturą.
Leczenie czyraka
Nieleczony czyrak winien sam pęknąć, pozbywając się wydzieliny. W domu na własną rękę można robić kompresy z roztworu środka dezynfekującego np. z rywanolu lub z altacetu. Po wypłynięciu treści czopa ranę trzeba przemywać spirytusem salicylowym, tymczasem na sam czop założyć okład z maści z dodatkiem antybiotyku. Jednakże lepiej pokazać czyrak specjaliście oraz stosować się do jego wskazań. Szczególnie, gdy czyrak długo sam nie pęka, natomiast dolegliwości są wyjątkowo uciążliwe. Specjalista w wypadku jednego czyraka poleci leczenie miejscowe antybiotykiem, zrobi nacięcie oraz przeprowadzi drenaż ropnia. W wypadku wielu krostek (czyrak gromadny) niejednokrotnie wykorzystuje się antybiotyki doustnie bądź dożylnie w szpitalu.
Czyrak – jak się przed nim uchronić?
Przede wszystkim trzeba pamiętać, iż czyraki są zakaźne. Gdy dotkniemy miejsca, w jakich znajduje się wrzód, należy obowiązkowo umyć dłonie, żeby uniknąć rozprzestrzenianiu się kłopotu. Po odbytej infekcji trzeba dobrze uprać pościel oraz wszelkie rzeczy, jakie miały kontakt z czyrakiem.
Czyrak – powikłania
Do najpowszechniejszych powikłań należą blizny, choroby lub ropnie skóry, rdzenia kręgowego, mózgu, nerek bądź pozostałych organów. Gronkowiec złocisty, idąc do krwi, może wywoływać zarażenie uogólnione organizmu, tzw. posocznicę, jaka może być zagrożeniem dla życia lub także trafiać do organów wewnętrznych, wywołując m.in. zapalenie wsierdzia, zapalenie szpiku, zapalenie płuc oraz pozostałe. Staphyloccocus aureus tworzy charakterystyczne egzotoksyny, jakie mogą wywoływać różnorodne choroby czy je nasilać, np. zatrucia pokarmowe.
