Znamię Beckera to relatywnie wielokrotnie występująca zmiana, będąca schorzeniem rozwojowym. Przeważnie zmiana umieszcza się na skórze barku, rzadziej może dotyczyć skóry ramion bądź tułowia. W chwili narodzenia zmiana jest niezauważalna bądź jedynie nieco przebarwiona. U większości chorych na tymże etapie mogą występować widoczne grudki przymieszkowe. W czasie dojrzewania zmiany przyjmują barwę brunatną i pojawia się owłosienie. W obszarze znamienia mogą też pojawić się zmiany trądzikowe, co jest symptomem podatności na działanie androgenów. Zwykle pierwsza diagnoza stawiana jest w czasie letnim, ponieważ po prezentacji na słońce zmiana staje się znacznie ciemniejsza aniżeli otaczająca skóra. Zmiany prawie tylko dotyczą panów.
Symptomy znamienia Beckera
Znamię Beckera może występować od razu po narodzeniu bądź pojawić się z czasem, przeważnie w drugiej bądź trzeciej dekadzie życia. Dolegliwość może rozpoznać specjalista na bazie obrazu klinicznego, więc charakterystycznego wyglądu zmiany skórnej. Znamię Beckera okazuje się jako ciemna, odpowiednio odizolowana plama o kanciastych brzegach. Główną lokalizacją jest skóra klatki piersiowej, plecy, lecz nie eliminuje to także pozostałych miejsc.
Zmiana może osiągać wielkie rozmiary – do kilku, oraz chociażby kilkunastu centymetrów. Najpierw znamię sukcesywnie zwiększa własną wielkość, trwa to parę lat, natomiast później przyjmuje swoją końcową wielkość. Skóra w tymże miejscu staje się grubsza oraz czasami przerastają ją sztywne, ciemne włosy. Z obserwacji wynika, iż melanoza Beckera powszechnie występuje u panów. Panie chorują sporadycznie. Na szczęście jest to zmiana łagodna, lecz może kwalifikować do wystąpienia nowotworów skóry, w tymże czerniaka.
Znamię Beckera – rozpoznanie oraz różnicowanie
Znamię Beckera zwykle rozpoznaje się na bazie charakterystycznego wyglądu oraz przeważnie w czasie letnim, co ma związek z prezentacją na słońce – znamię jest wtedy ciemniejsze w porównaniu z otaczającą skórą. W diagnostyce różnicowej znamienia Beckera uwzględnia się znamię melanocytowe, plamy barwnikowe typu café-au-lait, znamię płaskie i atypowe przebarwienie skóry. Należałoby w tymże miejscu nadmienić, iż jest także tzw. zespół znamienia Beckera, w jakim prócz obecności znamienia Beckera specyficzne jest współistnienie wielu schorzeń systemu kostnego (m.in. niedorozwój pasa barkowego bądź ramienia, wady rozwojowe kręgów, skolioza), ośrodkowego układu nerwowego oraz hipoplazji gruczołu piersiowego.
Leczenie znamienia Beckera
Znamię Beckera nie jest niebezpieczne dla zdrowia chorego, lecz taka zmiana skórna może wskazywać na podwyższone zagrożenie pojawienia się czerniaka skóry, co potrzebuje ciągłej kontroli. Samo znamię nie potrzebuje profesjonalnego leczenia. Dla wielu ludzi stanowi bardziej kłopot natury estetycznej. Można wtedy wykorzystać leczenie laserowe oraz preparaty zawierające hydrochinon. Plama prawdopodobnie ulegnie zblednięciu, jednakże nie zniknie zupełnie. Należałoby także unikać prezentacji na słońce oraz opalania się w solarium, gdyż światło UV wywołuje ciemnienie zmiany skórnej.
Nie ma tymczasem przeciwwskazań do usuwania owłosienia techniką golenia, depilacji, elektrolizy lub depilacji laserowej. Sporadycznie w takich wypadkach zaleca się leczenie operacyjne, chyba iż znamię umieszczone jest w widocznym na ciele miejscu. Aby polepszyć komfort osobom dotkniętym znamieniem Beckera, profesjonaliści zalecają depilację owłosienia plam – laserowo bądź poprzez depilację. Na pewno nie wolno wystawiać zmian skórnych na oddziaływanie promieni słonecznych, gdyż wówczas plamy ciemnieją. Osoby, którym niezwykle zależy na pozbyciu się plam wywołanych znamieniem Beckera mogą zdecydować się na operacyjne bądź laserowe eliminowanie zmian skórnych. Jednakże każdy taki zabieg wymaga konsultacji dermatologicznej. Specjalista może nie wyrazić zgody na taki zabieg ze względu na wielkie rozmiary plam, lecz za to może zasugerować środki rozjaśniające skórę.
Znamię Beckera – powikłania
Występowanie znamienia samo w sobie nie jest niebezpieczne dla zdrowia. Może się jednakże wykazać, iż podnosi skłonność do zachorowania na nowotwory, z wyjątkowym uwzględnieniem tychże dotyczących skóry, przede wszystkim czerniaka, i czasami też nowotworów mięśni gładkich. Więc tak istotna jest tu ostrożność w kontaktach ze słońcem oraz unikanie solarium. Promienie słoneczne mogą zaszkodzić nie jedynie w sposób naoczny – przez ciemnienie znamienia, lecz też podnieść zagrożenie wystąpienia w przyszłości czerniaka. Największym kłopotem cierpiących na znamię Beckera jest zmaganie się z estetycznymi kłopotami, pochodzącymi z owej dolegliwości.
Profilaktyka
Ponieważ znamię Beckera jest zdeterminowane genetycznie, jego pojawienie się jest niezależnie od naszej woli oraz działań profilaktycznych. Można jednakże uniknąć zwiększeniu się przebarwienia. Więc tak ważne stanowi unikanie światła UV oraz opalania się w solarium, jakie mogą wywoływać ciemnienie plamy. W celach estetycznych można także bez żadnych trudności depilować (mechanicznie lub laserowo) występujące na znamieniu włosy.
