Pępek to niezwykle specyficzne miejsce na ciele człowieka. Wybrane osoby rodzą się z wadą, jaką jest przepuklina pępowinowa – muszą one, natychmiast po narodzeniu, poddać się operacji. Finalnie zabieg kończy się „brakiem” pępka. Pępek, dla wszystkich ludzi, jest niczym odmiennym, jak po prostu pierwszą blizną w życiu, i też elementem, jaki spajał nas z mamą.
Jak powstaje pępek?
W pierwszych tygodniach ciąży tworzy się pępowina. Sznur pępowinowy mieści w sobie jedną ogromną żyłę oraz dwie mniejsze arterie, poprzez które dostarczany jest tlen z krwiobiegu mamy oraz prowadzone są niepotrzebne produkty przemiany materii. Naczynia pępowinowe otoczone są tzw. galaretą Whartona – jamistą bazą zabezpieczającą je przed naciskiem podczas ruchów dziecka oraz w trakcie porodu. Pępowina wzrasta wraz z dzieckiem – u niezwykle aktywnych małych jest niejednokrotnie większa. Odcięcie pępowiny należy do najczęściej robionych zabiegów operacyjnych na świecie.
Sznur pępowinowy, łączący noworodka z mamą, przecina się dziś nie od razu po przyjściu dziecka na świat, lecz sekundę później. W tymże okresie do jego krwiobiegu wchodzi specjalne 80-100 ml krwi, natomiast to niemal 1/3 całkowitej masy krwi noworodka. Resztka pępowiny zaopatrywana jest plastikową klamrą, usuwaną po paru dniach. W przeciągu 2 tygodni kikut na ogół wysycha oraz sam odchodzi. Mechanizm tenże może się jednakże przedłużyć. Na szybkość gojenia się pępka mają wpływ: grubość pępowiny, grubość pierścienia skórnego dookoła niej, prędkość usychania kikuta oraz czynności pielęgnacyjne.
Pępek – kształt
Czy kształt pępek zależy od sposobu podwiązania go poprzez specjalistę? Niewątpliwie nie. Kształt pępka zależy od owego w jaki sposób skóra dziecka oplecie sznur pępowinowy podczas życia płodowego.
Pępek wklęsły można zobaczyć u większości ludzi. Taki kształt pępka informuje o tymże, iż skóra obrastała pępowinę w sposób dobry oraz mięśnie brzucha są odpowiednio zbudowane.
Pępek wypukły jest właściwie sporadycznie. Świadczy on o tymże, iż wystąpiła przepuklina pępkowa bądź przeróżnego typu choroby w okresie gojenia.
Może też dojść do sytuacji, iż jest brak pępka. Czy jest to możliwe? Tak, chociaż ta sytuacja zdarza się naprawdę wyjątkowo. Brak pępka jest u osób, jakie narodziły się z przepukliną pępkową bądź z rozszczepem powłok brzusznych. W takich wypadkach wykonywa się operację oraz naturalny pępek jest zaszyty.
Pępek może się przekształcać w okresie trwania ciąży. Im bliżej rozwiązania, kiedy brzuch robi się jeszcze większy pępek może się uwydatnić. W poniektórych wypadkach może być on na tyle mocno zauważalny, iż można mówić o przepuklinie pępkowej.
Zapalenie pępka
Zapalenie pępka (łac. omphalitis) to dolegliwość rozpoznawana zwłaszcza pośród noworodków, jednak zdarza się także u dorosłych. Mechanizm zapalny tworzą tu zwłaszcza bakterie gronkowca, jakie przedostają się do organizmu małego poprzez cienką skórę okolic kikuta pępowinowego. Zazwyczaj to nieodpowiednie działanie pielęgnacyjne oraz zanieczyszczenie kikuta odpowiadają za zarażenie. Jednakże ze względu na ciągły dostęp do opieki lekarskiej oraz duże standardy sanitarne zapalenie pępka u noworodka dotyczy mniej aniżeli 1% nowo urodzonych dzieci w krajach rozwiniętych.
Dane epidemiologiczne dla krajów biednych są już zdecydowanie większe – 6%. U dorosłych zapalenie pępka zdarza się bardzo rzadko oraz jest przede wszystkim następstwem złej higieny tychże okolic, lecz także niesterylnego przekłucia lub uszkodzenia około pępkowego. Samo zaburzenie, chociaż bolesne w przebiegu, nie jest groźne. Jednakże jego zaniedbanie oraz niepodjęcie właściwego działania zagraża niebezpiecznymi powikłaniami włącznie z martwicą mięśni, martwiczym zapaleniem powięzi, zapaleniem otrzewnej i sepsą (posocznicą) stanowiącą bezpośrednie zagrożenia życia.
Zapalenie pępka naraża młody organizm na natychmiastowe odwodnienie oraz spadek wytrzymałości wskutek walki z zainfekowaniem. Więc chore dzieciaki potrzebują terapii oraz specjalnej opieki. Kiedy wykryte zostanie zapalenie pępka, leczenie choroby sprowadza się do podania dziecku antybiotyku o oddziaływaniu skierowanym przeciw patogennemu zarazkowi. Miejscowo wykorzystuje się zazwyczaj mupirocynę efektywną w usuwaniu gronkowca złocistego. Nieraz noworodkom aplikuje się także preparaty przeciwdziałające przejściu w stan wstrząsu bądź niewydolności oddechowej, zakłada się wkłucie centralne i żywi pozajelitowo. Natomiast dorosłym dermatolog zazwyczaj poleca maści przeciwzapalne i oczyszczanie pępka letnią wodą z mydłem przedstawiającym działanie antyseptyczne. Włączenie antybiotyku nie zawsze jest potrzebne.
Zapalenie pępka u dorosłych – leczenie
Leczenie zapalenia pępka może być czasochłonne oraz trudne, wszystko zależy od stopnia zarażenia oraz typu bakterii, z jaką masz do czynienia. Powszechnym oraz efektywnym środkiem walki z chorobą jest antybiotyk. Specjalista może polecić doustne stosowanie środka czy smarowanie zmienionych chorobowo miejsc właściwą maścią. W wypadku leczenia zapalenia pępka u dorosłych pobyt w szpitalu zwykle nie jest niezbędny. Należałoby jednakże postawić na dokładną czystość.
