Cellulitis, a więc zapalenie tkanki łącznej, jest ostrym, rozszerzającym się stanem zapalnym skóry oraz tkanki podskórnej, wyróżniającym się bólem, podwyższonym uciepleniem, obrzękiem oraz zaczerwienieniem. W obrzęku limfatycznym, wypadki zapalenia tkanek różnią się zdecydowanie od siebie ze względu na dużą dysproporcję od tradycyjnej formy cellulitis, niejednokrotnie określane są ostrymi stanami zapalnymi. Tutaj stosowane będzie słowo cellulitis, a pokrewne określenia to: róża, zapalenie naczyń chłonnych. W większości wypadków za fakt pojawienia się zapalenia tkanki łącznej uważa się, iż odpowiedzialne są bakterie paciorkowcowe.
Przyczyny
Zapalenie tkanki łącznej może mieć szereg rozmaitych przyczyn. W większości wypadków powoduje je infekcja bakterią z grupy paciorkowców bądź gronkowców. Rzadziej jest ono wywołane chorobą grzybiczą. Zapalenie tkanki łącznej pojawia się na skutek przedostania się bakterii bądź grzybów poprzez zniszczoną błonę. Np. ranę ciętą, poparzenie bądź ugryzienie. Dolegliwości skóry takie jak egzema, grzybicza choroba stopy bądź paznokcia stopy mogą doprowadzać do występowania małych uszkodzeń na przestrzeni skóry, jakie podnoszą zagrożenie zapalenia tkanki łącznej.
Choroba tkanki łącznej (cellulitis) – symptomy
Bakteryjne zarażenie skóry rozwija się zazwyczaj w obszarze kończyn dolnych oraz twarzy, lecz może zająć skórę w dowolnej partii ciała. Podstawowym symptomem zapalenia tkanki łącznej jest zaczerwienienie skóry, jaka przyjmuje fioletowy odcień. Teren zaczerwienienia powiększa się w przeciągu paru dni oraz jest niewyraziście oddzielony od zdrowej tkanki. Prócz owego w obszarze skażonej skóry pojawiają się odciski i wybroczyny. Skóra jest spuchnięta, świecąca, pojawia się obrzęk. Symptomom tymże towarzyszy ogromny dyskomfort oraz palenie skóry – spuchnięta tkanka jest wyczulona na dotyk, tkliwa.
Symptomem zapalenia może być też gorąca skóra (poczucie gorąca, ucieplenie) w obszarze zarażenia. Chorobie towarzyszy czasami obrzęk, a zatem powiększenie węzłów chłonnych w pobliżu zakażonej skóry, nieraz zauważalne jest pasiaste zaczerwienienie biegnące do węzłów – to symptom przenoszenia się choroby drogą naczyń chłonnych. Możliwe są także takie symptomy, jak bóle głowy, wymioty, gorączka, kiepskie nastawienie.
Diagnoza cellulitisu
Najprawdopodobniej specjalista stwierdzi zapalenie tkanki łącznej, po prostu oglądając oraz przyglądając się skórze. W poniektórych wypadkach może on polecić ponadto badanie krwi bądź pozostałe testy, aby wyeliminować dodatkowe stany zapalne.
Zapalenie tkanki łącznej – leczenie
W związku z tymże, iż cellulitis jest chorobą o charakterze zapalnym, poza szczegółowymi oględzinami ciała chorego, w ocenie istotne są też wyniki badań morfologicznych – w szczególności dotyczących markerów reakcji zapalnej (zwiększone OB oraz CRP mogą wskazywać na rozwój cellulitisu). Dodatkowo specjalista może polecić zrobienie badania mikrobiologicznego, jakie ma określić, jaki typ bakterii wywołał zapalnie tkanki łącznej. Do owego celu stosuje się wymazy pobrane z obszarów skóry dotkniętej zmianami patologicznymi. Właściwe zidentyfikowanie rodzaju bakterii patogennych pozwoli zastosować właściwą antybiotykoterapię oraz tymże samym przyspieszyć powrót do zdrowia.
Antybiotykiem przeważnie wykorzystywanym w wypadku leczenia cellulitisu, szczególnie w początkowej fazie dolegliwości, gdy jej symptomy są mocno zintensyfikowane, jest amoksycylina. Terapia może potrwać chociażby do dwóch miesięcy. Poza antybiotykami, w ostrych wypadkach dolegliwości podaje się także leki znieczulające zawierające paracetamol. W szczególnych okolicznościach niezbędna może wykazać się hospitalizacja. Cellulitisu nie można ignorować, gdyż może dojść do rozprzestrzenienia się infekcji na cały organizm. Tymże samym do rozwoju groźnej dla życia oraz zdrowia chorego posocznice. Żeby zapobiec zarażenia bakteriami szkodliwymi, należy przestrzegać reguł czystości, szczególnie w wypadku uszkodzenia skóry. Jej zdezynfekowanie oraz właściwe zabezpieczenie zdecydowanie zmniejsza zagrożenie rozwoju dolegliwości.
Osobom, które zmagają się z zapaleniem tkanki łącznej twarzy poleca się precyzyjną pielęgnację skóry, gdyż jej odpowiednie nawilżenie zabezpiecza przed pękaniem, natomiast co za tymże idzie – przed wnikaniem do skóry bakterii. Tymże samym pozwoli zapobiec nawrotu zarażenia. Należałoby prewencyjnie kontrolować stan skóry na całym ciele, aby w porę zaobserwować zmiany skórne (jest to zwłaszcza istotne dla diabetyków). Gdy rozpoznano zapalenie tkanki łącznej w stopie, podczas leczenia należałoby ułożyć kończynę objętą stanem zapalnym w górze (np. przez podłożenie poduszek pod nogę), żeby zmniejszyć obrzęk. Świetne rezultaty zapewniają także ciepłe kompresy. Gdy pojawiają się dolegliwości bólowe skóry, jakie stają się ogromnym kłopotem, można zażyć środek znieczulający.
Komplikacje połączone z cellulitisem
Wracające zapalenie tkanki łącznej może zniszczyć system drenażu limfatycznego. Tymże samym wywoływać obrzęki kończyn, na której stan tenże się pojawił. Rzadko kiedy zapalenie tkanki łącznej może rozprzestrzenić się w głębszą powierzchnię nazywaną powłoczką powięziową. Martwicze zapalenie powięzi jest przykładem infekcji głębokiej powierzchni tkanki, jednakże jest to ekstremalna oraz relatywnie rzadka sytuacja.
