Dwubiegunówka – choroba dwubiegunowa jest coraz bardziej popularną chorobą. Choć istnieje od zawsze, dopiero teraz lekarze odkrywają jej przyczyny i powstają leki, które pomagają w ustabilizowaniu pacjentów. Często nazywana chorobą duszy, ciężka do zdiagnozowana. Człowiek chorujący na zaburzenia afektywno-dwubiegunowe bo taka jest prawidłowa nazwa tej choroby, zmaga się z stanami euforii a z drugiej strony z przeogromną depresją.
Dwubiegunowa jakie są jej przyczyny.
Choroba dwubiegunowa jest chorobą genetyczną. Zazwyczaj ujawnia się co drugie pokolenie. Do tej pory lekarze nie stwierdzili żadnej innej zewnętrznej przyczyny tej choroby. Na stany maniakalno- depresyjne nie mają wpływu cechy osobowościowe człowieka. Choroba dwubiegunowa polega na anomaliach w substancji przekaźnikowych nazwanych monoaminami w obwodowym i ośrodkowym układzie nerwowym. Monoaminy są wytwarzane w neuronach i magazynowane w zakończeniach aksonów w pęcherzykach synaptycznych.
Objawy choroby dwubiegunowej.
Niestety, choroba ta jest dość ciężka do zdiagnozowania. Człowiek cierpiący na tą dolegliwość może żyć z tą chorobą latami, jest ona bowiem w łagodnym przebiegu dla otoczenia niewidoczna. Przełomowym momentem zdiagnozowania pacjenta to rzut choroby w danej fazie. Możemy tutaj wyróżnić postać Maniakalną, która charakteryzuje się wzmożonym popędem seksualnym, euforycznym stanem chorego, przekonaniem chorego do swojej wyjątkowości a także braku jakichkolwiek hamulców w swoich działaniach. Kolejnymi cechami choroby w okresie maniakalnym to brak snu , chorzy w tym etapie nie umieją zasnąć lub budzą się w środku nocy pełni energii , zazwyczaj wtedy wykonują wszelakie czynności domowe lub nieustannie pracują.
Dość charakterystycznym objawem w stanach maniakalnych jest szybkość mówienia chorego, osoba w takim stanie wymawia słowa o dużo szybciej niż zazwyczaj. Chce nam przekazać jak najwięcej informacji. Zdarza się również, że w tym stanie, mózg pracuje na tak wysokich obrotach, że wykorzystuje wszystkie poznane wcześniej rzeczy w związku z tym możemy zauważyć, że osoba w stanie maniakalnym potrafi lepiej wykorzystywać język obcy lub wykorzystuje w mowie potocznej cytaty z książek, które kiedyś przeczytała. W ostrym przebiegu stanu maniakalnego tak zwanej hipomanii może zdarzyć się, że osoba widzi lub słyszy rzeczy których nie ma. Dlatego też ostre stany maniakalne czasami mylone są z Schizofrenią. W takich sytuacjach niezbędny jest wywiad lekarza z rodziną.
Z drugiej strony mamy stany depresyjne objawiają się brakiem chęci życia, ciągłym płaczem lub obojętnością. Brakiem możliwości skupienia się na wykonywanej czynności. Pojawiającymi się obrazami w myślach pacjenta wyzwalającego w nim uczucia smutku i przybicia. W Ostrych stanach depresyjnych pacjenci nie są w stanie wstać z łóżka. Utrzymujące się stany depresyjne mogą prowadzić do prób samobójczych.
Pacjenci zdiagnozowani zachowanie i liczenie.
Najważniejszym elementem leczenia pacjenta z chorobą dwubiegunową jest uznanie tej choroby i regularne przyjmowanie leków. Często pacjenci z tą chorobą przyjmują leki jedynie w stanach depresyjnych. Bowiem jest to stan na tyle uciążliwy i ciężkie dla pacjenta, iż sam widzi, że jego zachowanie jest odbiegające od normy. Niestety w stanach maniakalnych pacjenci nie chcą przyjmować leków.
Zaprzeczają swojej chorobie często wypychają ją z świadomości. Dla niektórych pacjentów stany maniakalne są jak narkotyk. Pacjenci Ci są wstanie zrobić więcej rzeczy, a ich samopoczucie jest idealne. Niestety jest to bardzo złudne uczucie. Organizm pacjenta nie jest wstanie wytrzymać długotrwałych stanów maniakalnych i zazwyczaj za taki stan przychodzi zapłacić bardzo wysoką cenę. Pacjenci wtedy bardzo szybko wpadają w ciężkie stany depresyjne. Tracą możliwość skupienia się na jakiejkolwiek zadaniach i wykonywanych czynnościach dania codziennego.
Farmakologiczne leczenie choroby dwubiegunowej.
Najbardziej popularnym lekiem na schorzenia dwubiegunowe jest przyjmowanie Litu. Poprawia on przepływy nerwowe w mózgu. Niestety niesie on za sobą skutki uboczne. Lit wzmaga uczucie łaknienia przy czym obniża szybkość przemiany materii . Pacjenci przyjmujący lit bardzo szybko tyją. Szczególnie dla kobiet skutki przyjmowanie litu są bardzo nieprzyjemne ponieważ lek ten powoduje wypadanie włosów. Sprawia, że stają się one łamliwe oraz wysuszone.
Alternatywą dla litu jest przyjmowanie tabletek z jednej strony mobilizujących i do tej grupy możemy zaliczyć Abilifay to lek popychający nas do działania a z drugiej strony lek wyciszający np. olanzepina. Leki powinny być przepisane przez Lekarza psychiatrę. Każdy organizm inaczej reaguje na leki. Często to co dobre dla jednego pacjenta będzie złym wyborem dla drugiego. W leczeniu choroby bardzo ważną jest jest terapia. Systematyczne spotkania z lekarzem zapobiegną przechodzenie chorego do ostrych przypadków danej fazy. Spotkanie z lekarzem pomogą w zapanowaniu farmakologicznym nad zmiennością faz.
Choroba dwubiegunowa a normalnie życie
Z zaburzeniami afektywno-dwubiegunowymi można normalnie żyć. Oczywiście jak każda choroba wpływa ona znacząco na nasze życie aczkolwiek w żaden sposób z niego nie wyklucza. Pacjenci, którzy przyjmują regularnie leki mogą unormować swoje samopoczucie i na tyle wyciszyć zmienność faz by nie popadać ani w stan maniakalny ani depresyjny przez długie lata.
