Hipomania to mania o trochę słabszym natężeniu. Nie występują w niej urojenia. Nie przyjmuje formy szału maniakalnego. Hipomania nie zakłóca tak bardzo działania jak mania. Nie zwraca tak ogromnej uwagi środowiska. Oddziałuje jednakże na jakość pracy oraz stosunki ze otoczeniem. Symptomy muszą występować parę dni.
Hipomania – co to jest?
Hipomania to przypadki manii, jakie są jej delikatnymi odmianami, niewymagającymi terapii. Osoba, u jakiej występuje hipomania, również tryska energią, jednakże nie jest tak nerwowa jak podczas manii. Zmienia się jej zachowanie, jednakże nie zakłóca to obecnego życia, np. zawodowego bądź domowego. Z reguły hipomania utrzymuje się minimum 4 dni. Jej symptomy to m.in.: napływ energii, świetne nastawienie, wzmożona praca ruchowa, ogromna aktywność umysłowa, niesamowita gadatliwość i tendencja do spotkań przyjacielskich.
Gdy ktoś inny nie wie, iż osoba boryka się z hipomanią oraz właśnie trwa u niej przypadek hipomaniakalny, to może wręcz uznać ją za bardzo miłą oraz wychodzącą z inicjatywą osobę. Niestety dolegliwość może poprzez to zostać niespostrzeżona. Często brak dolegliwości kłopotu połączony jest również z lekceważeniem owego okresu.
Hipomania – przyczyny
Proces prowadzący do powstawania u chorych hipomanii nie został dotąd wyraźnie wskazany. Za ewentualne przyczyny hipomanii pod uwagę branych jest mnóstwo rozmaitych elementów. Podstawowym spośród nich są zaburzenia dotyczące neuroprzekaźników w mózgowiu – zauważono, iż aktywowanie układów m.in. noradrenergicznego i dopaminergicznego (choćby przez stosowanie środków oddziałujących na owe układy) może powodować epizody hipomaniakalne. Pewny wpływ na występowanie hipomanii mogą mieć także dziedziczone poprzez chorych geny.
Okazuje się albowiem, iż osoby, u jakich w rodzinie ktoś zmagał się z zakłóceniami nastroju (np. właśnie z hipomanią bądź z chorobą afektywną dwubiegunową), same znajdują się w kategorii wzmożonego zagrożenia pojawienia się takich kłopotów oraz u nich. Ewentualnych przyczyn epizodów hipomaniakalnych charakteryzuje się jednakże niewątpliwie więcej. Powyżej nadmieniono o tymże, iż stosowanie rozmaitych środków może doprowadzać do nadmiernego wzmożenia nastroju – przykładami środków, jakich używanie może doprowadzać do takiego skutku, są zarówno środki psychotropowe (np. specyfiki przeciwdepresyjne), lecz oraz środki wykorzystywane w chorobach internistycznych, takie jak np. glikokortykosteroidy.
Symptomy hipomanii
Podczas owej fazy chory czuje dopływ sporej siły, znakomite nastawienie, podwyższone możliwości fizyczne, i również ogromną pracę umysłową. Dodatkowo przejawia chęci do spotkań z przyjaciółmi, błyszczy w otoczeniu. Niejednokrotnie zdarza się tak, iż gdy ktoś inny nie wie, iż konkretna osoba boryka się z hipomanią (a właśnie trwa u niej epizod hipomaniakalny), to może z pewnością ocenić ją jako niezwykle otwartą, szczęśliwą, rozrywkową osobę.
Niestety ta dolegliwość może poprzez to zostać niespostrzeżona. Niejednokrotnie także zdarza się tak, iż bliscy poprzez dłuższy okres lekceważą symptomy hipomanii. W strachu przed leczeniem psychiatrycznym czy negatywną opinią pozostałych ludzi. Niewątpliwie nie jest to prawidłowe wyjście oraz nie stanowi żadnego wyjścia z sytuacji, wręcz może ją jedynie pogorszyć. Niestety małe dolegliwości niejednokrotnie prowadzą do większych.
Diagnostyka
Żeby rozpoznać hipomanię, należy zrobić badanie psychiatryczne. Niezwykle istotnym kryterium, prócz samych symptomów, będzie również czas ich występowania. Specjalista musi wziąć pod uwagę nie jedynie bieżące symptomy chorego, lecz również wcześniejsze zaburzenia. Gdy wykaże się, iż chory obecnie jest w stanie hipomaniakalnym czy maniakalnym. Natomiast wcześniej miał epizody depresyjne, wtedy specjalista może stwierdzić u niego chorobę dwubiegunową (typu I bądź II).
W leczeniu hipomanii wykorzystuje się środki stabilizujące humor bądź środki przeciwpsychotyczne. Niezwykle ogromną funkcję w leczeniu chorych będących w takim stanie jest psychoterapia, zwłaszcza terapia behawioralna. Chorym z hipomanią – zwłaszcza tymże, u jakich stanowi ona jeden z objawów dolegliwości afektywnej dwubiegunowej. Polecane są przede wszystkim środki normotymiczne (stabilizujące nastrój). Takowymi środkami są np. sole litu, lecz również karbamazepina i walproiniany.
Leczenie
W leczeniu hipomanii zastosowanie znajduje przede wszystkim farmakoterapia. W wypadku podwyższonego nastroju chorym polecane są zwłaszcza środki normotymiczne (stabilizujące nastrój). Jako ich przykłady można podać sole litu, karbamazepinę i walproiniany. Kolejnym środkami, jakie są wykorzystywane w leczeniu hipomanii, są preparaty przeciwpsychotyczne (neuroleptyki).
Owego typu środki wykorzystuje się jednakże przede wszystkim wówczas, gdy u chorego z hipomanią obserwowane jest wyjątkowego stopnia pobudzenie lub zachowania agresywne. Poza farmakoterapią pozytywny wpływ na stan emocjonalny chorych z hipomanią mogą także mieć pozostałe działania. Mowa tu choćby o psychoterapii, jakiej prowadzenie wraz z leczeniem farmakologicznym może doprowadzać do polepszenia rezultatów kuracji hipomanii.
