Perseweracje są objawem zaburzeń psychicznych, powtarzaniem każdego stwierdzenia, aktywności, reakcji emocjonalnej, doznania. Z tego rozróżnia się perseweracje motoryczne, sensoryczne, intelektualne i emocjonalne. Innymi słowy, pojęcie perseweracji jest „przyklejaniem się” do ludzkiej świadomości pewnej myśli, słowa, melodii, czynności.
Czym są perseweracje?
Perseweracja jest uważana za bardzo nieprzyjemny przejaw obsesyjnego zachowania. Cechą charakterystyczną jest powtarzanie pewnego działania fizycznego, wokalnego, frazy. Typowym przykładem jest utwór, który „utknął” przez długi czas w głowie. Wielu badanych zauważyło, że poszczególne formy wyrazów lub melodie są natręctwem, które należy powtarzać przez pewien czas. Takie zjawisko jest naturalnie słabą analogią omawianego odchylenia, jednak znaczenie manifestacji perseweracyjnych jest właśnie takie.
Osoby dręczone tym zaburzeniem nie kontrolują własnej osoby w takich chwilach. Irytujące powtórzenie pojawia się całkowicie spontanicznie i nagle się zatrzymuje. Odchylenie, o którym mowa, znajduje się w stałym odtwarzaniu idei, manipulacji, doświadczenia, fraz lub prezentacji. Takie powtarzanie często przekształca się w obsesyjną formę, dana osoba może nawet nie wiedzieć, co się z nią dzieje. Zatem pojęcie perseweracji jest zjawiskiem spowodowanym zaburzeniem psychicznym, lub neuropatologicznym zaburzeniem wzorców zachowań i mowy człowieka.
Takie zachowanie jest również możliwe przy znacznym zmęczeniu lub roztargnieniu nie tylko z dolegliwościami psychicznymi lub zaburzeniami neurologicznymi. Uważa się, że podstawą perseweracji jest proces wielokrotnego wzbudzania elementów neuronowych, ze względu na późny sygnał o zakończeniu akcji.
Perseweracje – przyczyny
Perseweracje to zaburzenia, które często powstają z powodu fizycznych efektów mózgu. Ponadto osoba ma trudności z przełączaniem uwagi.
Głównymi przyczynami neurologicznego wystąpienia tego zespołu są:
- Przeniesione zlokalizowane uszkodzenia mózgu przypominające uczucia w afazji (schorzenie, w którym osoba nie może poprawnie wymawiać struktur słownych)
- Natrętne powtarzanie czynności i zwrotów pojawia się z powodu już powstałej afazji
- Uszkodzenie czaszki ze zmianami bocznych segmentów kory lub strefy przedniej.
Oprócz przyczyn neurologicznej orientacji związanej z uszkodzeniem mózgu, istnieją czynniki psychologiczne, które przyczyniają się do rozwoju perseweracji. Trwałość powtarzania wyrazów, czynności itp. powstaje z powodu stresorów, które od dawna dotykają tych osób. Zjawisku temu często towarzyszą fobie, gdy mechanizm ochronny jest aktywowany przez odtwarzanie operacji tego samego typu, które dają człowiekowi poczucie zagrożenia.
Jeśli podejrzewa się autyzm, istnieje również nadmierna skrupulatna selektywność w wykonywaniu pewnych działań. Opisane zjawisko często występuje w przypadku nadpobudliwości, jeśli dziecko uważa, że nie otrzymuje należnej mu uwagi. W tym przypadku perseweracja działa również, jako składnik ochrony, który kompensuje brak zewnętrznej uwagi w podświadomości dzieci. Takim zachowaniem dziecko stara się zwrócić na siebie uwagę.
Powtarzanie obsesyjne często może być objawem zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, wyrażającego się w podążaniu za pewną ideą, która zmusza człowieka do ciągłego wykonywania określonych działań ( kompulsji) lub w intymności jakiejś myśli ( obsesji). Takie stabilne powtórzenie można zobaczyć, gdy dana osoba często myje ręce bez potrzeby.
Persewerację należy odróżnić od innych dolegliwości lub stereotypów. Zwroty lub działania o charakterze powtarzalnym są często przejawami utrwalonych nawyków, subiektywnych natrętnych zjawisk, w których chorzy rozumieją dziwność, absurdalność i bezsensowność własnych wzorców zachowań.
Perseweracje – objawy
Najczęściej powtarzające się czynności obejmują:
- Wielokrotne powtarzanie tego samego pytania. Tylko cierpliwość może tutaj pomóc. Można zapobiegać takim działaniom, na przykład, jeśli chory jest stale zainteresowany, która jest godzina, warto umieścić zegar w widocznym miejscu.
- Powtórzenie frazy, ruchu lub działania. Głównym powodem jest bezczynność. Z powodu braku konieczności wykonywania działań, nauki, pracy, chory dba o siebie. Inną możliwą przyczyną jest uczucie dyskomfortu, który występuje podczas przegrzania, hipotermii, głodu, pragnienia, lęku, stresu itp. Starać się wspierać kogoś bliskiego emocjonalnie, aby rozładować napięcie. Jeśli nie można go uspokoić, przyczyną może być choroba. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem w celu przeprowadzenia badań i testów. Powtarzające się działania (przestawianie przedmiotów w pokoju, przesuwanie rzeczy) są również zwykle spowodowane nudą.
- Natrętne połączenia. Niektórzy nieustannie dzwonią do swoich bliskich, co może powodować wiele problemów, zwłaszcza, gdy połączenia są wykonywane w nocy. Oczywiście chory nie pamięta, że zadzwonił 10 minut temu i nie rozumie, że obecnie panuje noc.
Perseweracje – leczenie
Podstawą strategii terapeutycznej w korygowaniu anomalii perseweracyjnych jest zawsze systematyczne podejście psychologiczne oparte na zmianie etapów. Nie zaleca się stosowania jednej techniki, jako jedynej metody działania naprawczego. Musisz użyć nowych strategii, jeśli poprzednie wyniki nie przyniosły rezultatu.
Często kurs leczenia opiera się na próbach i błędach, a nie na standaryzowanym algorytmie terapii. Po wykryciu neurologicznych patologii mózgu terapia jest połączona z odpowiednim efektem medycznym. Z farmakopei wynika, że stosuje się słabe uspokajające preparaty działania centralnego. Nootropy są przypisywane wraz z multiwitaminami. Perseweracja mowy implikuje również wpływ na terapię mowy. Oddziaływanie korekcyjne rozpoczyna się od testów, które składają się z listy podstawowych pytań i rozwiązania pewnych problemów.
