Bulimia pojawia się u dziewcząt jako skutek niewłaściwego postrzegania swego ciała oraz kłopotów rodzinnych. Bulimia to schorzenie żywienia, jakie identycznie jak anoreksja niszczy organizm chorego. W przeciwieństwie do anoreksji bulimik nie głodzi się, ale kompulsywnie objada, i następnie powoduje wymioty. Niejednokrotnie to odpowiedź na smutek lub złość, z jakimi sobie nie radzi. Zobacz, jak wyglądają objawy i leczenie bulimii.
Bulimia – przyczyny, typy
Ciężko ustalić co powoduje bulimię. Przeważnie jest to złe postrzeganie własnej osoby, jakie pojawia się na podłożu emocjonalnym. Pacjenci mają niezwykle niską samoocenę, niejednokrotnie nie mogą poradzić sobie z życiowymi kłopotami. Obserwuje się także, iż osoby ciepiąca na bulimię niejednokrotnie nie mają akceptacji ze strony rówieśników bądź mają kłopoty rodzinne. Ogromny wpływ na zbyt wygórowane dbanie o swój wygląd mają obecne media, jakie przekazują młodym osobom przekłamany wygląd doskonałej kobiety.
Bulimia dotyka przeważnie osoby nastoletnie, jakie podlegają presji tzw. doskonałego wyglądu prezentowanego poprzez media. Charakteryzuje się dwa rodzaje bulimii. Pierwszy spośród nich to rodzaj przeczyszczający, więc taki w jakim po ataku apetytu oraz łakomstwa występuje prowokacja wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających, diuretycznych i lewatywy. Kolejny rodzaj to typ nieprzeczyszczający, w jakim pacjenci zamiast powodować wymioty, stosują drastyczną dietę tzw. głodówkę, zmniejszając ilość jedzonych posiłków do minimum lub także robiąc długie oraz wyczerpujące ćwiczenia fizyczne (tzw. bulimia sportowa).
Symptomy bulimii
Na pierwszy rzut oka symptomy bulimii, mogą być niewidoczne, chora utrzymuje bowiem odpowiednią wagę bądź ma trochę nadwagi. Czasami ma nieco opuchniętą twarz. Identycznie jak anorektyczka, jest zainteresowana jedzeniem: mnóstwo czyta na tenże temat, zna na pamięć tabelę kalorii rozmaitych artykułów. Często po wspólnym dużym posiłku idzie do łazienki oraz zwraca, zagłuszając specyficzny dźwięk np. włączeniem suszarki. Z reguły jednakże do uczty zasiada, kiedy nikogo nie ma w domu lub w nocy, aby uniknąć przyłapania na gorącym uczynku. Więc dolegliwość poprzez niezwykle długi okres może być niespostrzeżona.
Dziewczęta przeważnie przestają się objadać, gdy rozpoczynają odczuwać nudności, zbytnią pełność w żołądku bądź w sytuacji powrotu mieszkańców do domu. W obawie przed przybraniem na wadze dosyć niejednokrotnie prowokują nudności w trakcie bądź po wybuchu ataku żarłoczności. Mogą robić to w łazience, toalecie, swoim pokoju, wkładając palce do ust oraz łaskocząc przełyk. Kiedy tenże sposób prowokowania nudności nie zapewnia efektów, wkładają do jamy ustnej takie przedmioty, jak: trzonki łyżek, długopisy, ołówki, sznurki, przewody oraz w tenże sposób próbują aktywować perystaltykę przewodu pokarmowego. W trakcie napadu żarłoczności dosyć niejednokrotnie spożywają również duże ilości płynów, np. słonej wody, soków, herbatki, kawy lub także mleka, aby łatwiej zwrócić posiłek.
Rozpoznawanie bulimii
W wypadku podejrzenia, iż nasz bliski choruje na bulimię, nie ma na co czekać – obowiązkowo należy podjąć się prób przekonania go do odwiedzenia lekarza. Osoba cierpiąca na bulimię sporadycznie odwiedza specjalistę z własnej woli – zwykle dokonuje ona tego dopiero po długim, wynoszącym chociażby parę lat, czasie od zachorowania na to schorzenia żywienia. Rozpoznawaniem bulimii zajmują się psychiatrzy.
W kryteriach badawczych owej jednostki wspomina się o wcześniej określonej koncentracji na wadze ciała, afektach objadania się lub próbach zapobiegania ich skutkom, lecz także uwzględnia się częstotliwość powstawania ataków. Bulimię rozpoznaje się wówczas kiedy pojawiają się one co najmniej 2 razy w tygodniu poprzez okres 3 miesięcy. Konsultacja u psychiatry jest bardzo istotna także i z owego względu, iż bulimii często towarzyszą pozostałe schorzenia emocjonalne, jakie mogą wymagać leczenia. Pośród najpowszechniejszych wymienia się w tymże wypadku m.in. zaburzenia depresyjne oraz lękowe. Również schorzenia osobowości i uzależnienia od rozmaitych substancji psychoaktywnych.
Bulimia – leczenie
Jest parę rodzajów leczenia bulimii, jednym spośród nich jest wykorzystywanie właściwych środków, więc farmakoterapia. Mnóstwo osób uważa jednakże, iż specjalistyczne leczenie bulimii winno obejmować psychoterapię, z wyjątkowym uwzględnieniem terapii behawioralno-poznawczej i terapii rodzinnej. Terapia jest wsparta na założeniu, iż wzorzec błędnego myślenia o własnym ciele, będący przyczyną bulimii, może być rozpoznany oraz poprawiony. Terapia interpersonalna polega tymczasem na zwalczaniu depresji oraz lęków, jakie mogą być źródłem schorzenia żywienia.
Jest to także konfrontacja z elementami socjologicznymi, jakie oddziałują na zachowania połączone z jedzeniem. Terapia rodziny może być efektywna, kiedy opiekunowie mają ogromne poczucie winy. Bądź zbyt bardzo angażują się w życie bulimika oraz w pewien sposób zwiększają chorobę. Poszczególni specjaliści wykorzystują zestawienie elementów odpowiednich dla rozmaitych typów psychoterapii, tworząc indywidualny sposób działania dla każdego chorego. Dobrana technika leczenia bulimii winna odpowiadać zaawansowaniu choroby i kondycji umysłowej.
