Agorafobia jest nieuzasadnionym, patologicznym wręcz strachem przed otwartą przestrzenią. Jest to schorzenie neurotyczne, jakie zdecydowanie komplikuje choremu normalne prawidłowe życie.
Agorafobia to schorzenie nerwicowe, jakiego podstawa jest nieuzasadniona, patologiczny lęk przed otwartą przestrzenią i nie jedynie. Zatrwożenie budzą także wielkie, osobne pomieszczenia, w jakich znajduje się mnóstwo ludzi, np. supermarkety, dworce. Agorafobicy unikają także podróżowania pociągiem, jazdy pojazdem, i chociażby samotnej jazdy na rowerze. Pacjenci unikają wszystkich sytuacji oraz miejsc z obawy przed tymże, iż wydostanie się z nich mogłoby być kłopotliwe. Poza tymże boją się, iż gdy coś im się stanie, nikt w tłumie owego nie dostrzeże. Więc właśnie nie ruszają się z domu bez osoby towarzyszącej, jaka jest „poręczycielem zabezpieczenia” w miejscach publicznych.
Co to jest agorafobia?
Agorafobia to przede wszystkim strach przed otwartą przestrzenią. Jednakże agorafobia dotyczy także strachu połączonego z przebywaniem w tłumie bądź miejscu, z jakiego nie można błyskawicznie się wydostać. Agorafobia to również lęk przed wejściem do sklepu, w miejsca publiczne, samotną wyprawą samolotem bądź innym środkiem przewozu. Agorafobia zwykle współwystępuje z atakami strachu panicznego, przeważnie jako ich konsekwencja. Niezwykle niejednokrotnie pracujemy z osobami, jakie mają trudności z poruszaniem się komunikacją publiczną bądź korzystaniem z miejsc publicznych. Wprowadza to ograniczenia w ich normalnym życiu. Chorzy przestają korzystać z autokarów, tramwajów, metra. Stronią od supermarketów ograniczając się do osiedlowych sklepów. Jednakże po określonym okresie również i owe miejsca, jakie wcześniej zdawały się bezpieczne, przestają nimi być.
Jakie są przyczyny agorafobii?
Jak dotychczas, przyczyny agorafobii nie zostały do końca oraz wyraźnie wytłumaczone. Dosyć niejednokrotnie zdarza się, iż przed pojawieniem się u chorego symptomów agorafobii, przeżywa on pewne tragiczne wydarzenie, np. śmierć bądź chorobę kogoś niezwykle bliskiego lub także rozwód bądź rozstanie ze swoim byłym partnerem. Niewątpliwie częściej stwierdza się także symptomy agorafobii u pań aniżeli u panów.
Agorafobia – symptomy
Agorafobia należy do schorzeń lękowych w formie fobii. Określa się, iż blisko połowa wszystkich pacjentów psychiatrycznych leczonych z powodu fobii to osoby chorujące na agorafobię, i pośród wszystkich osób chorujących na delikatną formę fobii, jedynie 10% doświadcza agorafobii. Teraz wyraz „agorafobia” stosowany jest w zdecydowanie większym znaczeniu aniżeli początkowo. Obejmuje nie jedynie strach przed otwartą przestrzenią, lecz również przed obecnością tłumu i utrudnieniem szybkiej oraz prostej ucieczki do bezpiecznego miejsca.
Cierpiący na agorafobię zwykle żywią przeświadczenie, iż spadnie na nich pewne nieszczęście oraz nikt im nie pomoże, gdy odnajdą się poza obrębem pewnego schronu, jakim jest ich swój dom. Robią wszystko, aby uniknąć tychże niebezpiecznych miejsc. Agorafobia jest najbardziej utrudniającą postacią popularnych typów fobii, gdyż mnóstwo osób chorujących na nią w ogóle nie wychodzi z domu. Towarzyszy im stały bezsensowny strach przed potrzebą wyjścia do sklepu, w miejsca publiczne, przed samotnym jeżdżeniem pociągiem, samochodem lub samolotem. Niejednokrotnie agorafobię przeciwstawia się klaustrofobii – strachowi przed ciasnymi oraz zamkniętymi pomieszczeniami.
Leczenie agorafobii
Gdyż zazwyczaj głównym kłopotem pacjentów z agorafobią jest strach przed wychodzeniem z domu, niezwykle niejednokrotnie początki kuracji odbywają się w warunkach mieszkaniowych oraz lekarz psychiatra decyduje się przyjeżdżać na spotkania do domu chorego. Leczenie agorafobii opiera się przede wszystkim na psychoterapii. W wypadku schorzeń lękowych efektywna jest metoda poznawczo-behawioralna, wsparta o technologię desensytyzacji, więc odwrażliwiania pacjenta. Pod opieką terapeuty osobę cierpiącą na agorafobię sukcesywnie (od najniższych do największych impulsów) wystawia się na wywołujące w niej strach sytuacje, co z czasem pozwala jej się z nimi oswoić.
Istotnym aspektem kuracji jest również nauka kontroli nad ciałem, gdy wystąpi napad histerii. Pacjent poznaje sposoby regulowania oddechu, pracy serca, zmniejszania poczucia duszności lub zawrotów głowy. Leczenie agorafobii obejmuje metody relaksacyjne, przydatne w odprężeniu się oraz odzyskaniu stabilności w razie wystąpienia strachu. W zaawansowanych wypadkach agorafobii, połączonej wtedy zazwyczaj z pozostałymi schorzeniami umysłowymi (depresją, socjofobią), pacjent potrzebuje specjalnej opieki psychiatrycznej oraz farmakoterapii, wspartej o środki przeciwlękowe oraz przeciwdepresyjne.
Ważne może być określenie przyczyn strachu przestrzeni, więc nieraz w mechanizm leczenia włącza się hipnozę bądź elementy terapii psychodynamicznej. Leczenie farmakologiczne opiera się zwłaszcza na stosowaniu leków antydepresyjnych oraz przeciwlękowych. Są one przydatne w łagodzeniu symptomów schorzenia strachu napadowego. Niezwykle skuteczne jest zestawienie kuracji psychologicznej z farmakologiczną. Nieleczone napady histerii mogą niezwykle niekorzystnie oddziaływać na zdrowie emocjonalne pacjenta. Osoby z zaawansowaną agorafobią przestają w ogóle wychodzić z domu.
