Zaburzenia nerwicowe określane są także zaburzeniami lękowymi. Mogą być podstawą wielu poważnych chorób, jakie ciężko jest połączyć z lękiem. Ta niejednolita kategoria zaburzeń różni się charakterystycznymi symptomami, ich czasem trwania, podatnością na leczenie. Nerwica to cały zespół schorzeń, w jakich podstawową funkcję grają elementy psychologiczne.
Czym jest nerwica?
Nerwica to schorzenie lękowe, jakie jest przeważnie u osób w wieku 25-45 lat. Określone okoliczności powodują u osób cierpiących irracjonalny strach (jednakże nie wywołują omamów). Żeby rozpoznać nerwicę należy obserwować wszystkie symptomy, zarówno emocjonalne jak również fizyczne. Należy pamiętać, iż zaburzenia nerwicowe są ogromnym kłopotem, jaki należy leczyć. Powszechnie przyjęte słowo „nerwica”, kiedyś również określenie lecznicze, teraz jest niezwykle nadużywane. Można odnieść poczucie, iż połowa społeczeństwa jest nerwowa, lecz to zupełnie nie znaczy, iż cierpi na nerwicę.
Typy nerwic
Nerwice okazują się pod postacią trzech typów: nerwica depresyjna – stałe, zmienne, o łagodnym natężeniu zmniejszenie nastroju, nerwica hipochondryczna, neurastenia – czucie stałego przemęczenia, problemy ze snem i uwagą. Zespół stresu pourazowego Występuje on w efekcie ciężkich oraz tragicznych przeżyć. Chory żyje wspomnieniami, nie umie wyzwolić się od przeżytych stresów. Niezwykle niejednokrotnie występuje mechanizm izolowania się od pozostałych ludzi.
Symptomy zaburzeń nerwicowych
Strach może mieć różnorodne oblicza. Może występować pod postacią ataku histerii, stałego denerwowania się, kołatania serca, laksacji, zawrotów głowy, duszności, niedowładu dłoni, nóg, częstego parcia na pęcherz, suchości w jamie ustnej, bólów mięśniowych, przemęczenia, drażliwości oraz wielu różnych symptomów. Symptomy fizyczne niezwykle niejednokrotnie są objawem strachu oraz przyczyniają się do jego utrwalenia. Skupienie się na symptomach nerwicy oraz czekanie na ich wystąpienie zwiększa je oraz równocześnie podnosi lęk przed nimi. W tenże sposób występuje „lęk przed lękiem”, więc tzw. strach antycypacyjny.
Do owego wraz z trwaniem dolegliwości dołączyć się mogą symptomy depresyjne: poczucie niepokoju, apatii, brak energii, strata zainteresowań, niechęć do spotykania się z ludźmi, kłopoty ze snem, bezsenność. Zwłaszcza specyficzne dla schorzeń nerwicowych są trudności w zaśnięciu, natomiast marzenia senne zawierają treści lękowe (np. spadanie, ucieczka). We współzależności od tego, jakie z tychże składowych symptomów przeważają, wyróżnia się różnorodne schorzenia nerwicowe: panikę, schorzenia nerwicowe pod postacią somatyczną, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zespół lęku uogólnionego bądź pozostałe objawy.
Zaburzenia konwersyjne oraz dysocjacyjne
Kiedyś schorzenia konwersyjne oraz dysocjacyjne nazywane były określeniem histerii. Wtedy strach przeobraża się w symptom. Pojawiają się bóle głowy, gardła, ataki padaczkowe – to schorzenia konwersyjne. Dysocjacyjne schorzenia to dla przykładu krótkotrwała strata przytomności.
Schorzenia fizjologiczne
Schorzenia fizjologiczne to schorzenia somatyczne. Zakwalifikujemy do nich wszystkie niedogodności połączone z funkcjonowaniem organów wewnętrznych oraz zewnętrznych. Możemy wtedy czuć kołatanie serca, wymioty, laksację itd.
Neurastenia
Cechą charakterystyczną neurastenii jest przemęczenie. Może być fizyczne(nadmierne przemęczenie po niewielkim treningu, poczucie zmęczenia, zbytnia apatia) bądź psychologiczne (psychiczne – brak umiejętności skupieniasię, natychmiastowa strata zdolności uwagi, zmęczenie po krótkotrwałym treningu). Doprowadza do zmniejszenia nastroju i zmniejszenia skuteczności. Chora osoba niejednokrotnie ma kłopot z odpoczynkiem, jaki nie zapewnia pożądanej odbudowy. Bywa wrażliwa na bodźce (wszystko ją denerwuje, przeszkadza jej). Staje się płaczliwa, rozdrażniona. Takie zachowanie niejednokrotnie wywołuje frustrację środowiska oraz zwiększa izolację oraz zmniejszenie nastroju pacjenta.
Jak sobie radzić z nerwicą oraz jak ją leczyć?
W konfrontacji z symptomami nerwicy bardzo istotna, a tak często przez wielu niedoceniana, jest zmiana podejścia do życia, sposobu patrzenia na nie. Ważne jest także nauczenie się radzenia sobie ze stresem. Więc także tak ważną funkcję w tymże zaburzeniu gra psychoterapia. Rozmowa z osobą doświadczoną, jaka pomoże nam zobaczyć, co jest przyczyną schorzeń emocjonalnych. Należy jednakże pamiętać, iż jej rezultaty nie są zauważalne zaraz po pierwszym spotkaniu, że należy na nie cierpliwie zaczekać. To, jak długo trwa nerwica oraz jej leczenie, zależy tylko od osobistego nastawienia chorego do kłopotu.
Ogromną funkcję przypisuje się również samokształceniu, więc generalnie mówiąc zdobywaniu wiedzy o własnej chorobie, o jej przyczynach oraz potencjalnych symptomach, gdyż niewątpliwie łatwiej jest walczyć z czymś, co znamy. U osób z nerwicą opisuje się obniżenie pogłębienia dolegliwości razem ze zmianą stylu życia. Nie możemy zapominać o niemalże zbawiennym wpływie aktywności ruchowej oraz wypoczynku na nastawienie. Ważne jest również spędzanie możliwie największej ilości czasu na świeżym powietrzu. Relaksuje to organizm oraz obniża czucie strachu, jakiego poziom jest niezwykle niejednokrotnie podniesiony w schorzeniach nerwicowych.