Zaburzenia somatoformiczne, jest to druga grupa poza zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi schorzeń neurotycznych dotyczących lęku domniemanego. W tymże wypadku osoba cierpiąca czuje kłopoty somatyczne (fizyczne) przy braku przyczyn ich powstawania.
Czym są zaburzenia somatomorficzne?
Osoby dotknięte zaburzeniem somatoformicznym czują symptomy przedstawiające występowanie chorób fizycznych jednakże nie mają one żadnych podstaw leczniczych. Przejawy tychże schorzeń mogą być różnorodne – od przeróżnego typu bólów do stanów ślepoty, lub chociażby niedowładu, natomiast ich przyczyną są psychologiczne trudności doświadczane poprzez osobę.
Należałoby zwrócić uwagę, iż osoby z zaburzeniem somatoformicznym nie symulują własnych symptomów, ale całkowicie wierzą, iż coś jest z nimi nie tak, więc tułają się od jednego specjalisty do kolejnego w poszukiwaniu fizycznej przyczyny własnych dolegliwości. Po pół roku takich bezsensownych oraz trudnych poszukiwań, jakim nieustannie towarzyszą bezpodstawne fizyczne symptomy można zakwalifikować je jako schorzenie somatoformiczne.
Typy
Zaburzenie somatyzacyjne – wyróżnia się chronicznymi, cyklicznymi, zmiennymi symptomami rozmaitych dolegliwości somatycznych (fizycznych). Niejednokrotnie niestety owe wracające oraz niejednokrotnie zmieniające się skargi utrzymują się mnóstwo miesięcy bądź chociażby lat nim osoba ich doświadczająca zostanie skierowana do psychiatry. Mnóstwo tychże osób ma za sobą długą historię leczenia oraz mnóstwo profesjonalnych badań. Symptomy zaburzeń somatyzacyjnych mogą dotyczyć wszystkich organów oraz układów ciała. Jednymi spośród najpowszechniejszych to symptomy ze strony układu pokarmowego (uciski, wzdęcia, odbijania, nudności, wymioty, itp.), przykre doznania (świerzbienie, palenie, cierpnięcie, drętwienie, itp.) zmiany skórne (wysypki), skargi w sferze seksualnej oraz zaburzenie miesiączkowania. U osób cierpiących z powodu zaburzeń somatyzacyjnych może występować depresja oraz strach, jakie również potrzebują szczególnego leczenia.
Zaburzenie hipochondryczne – polega na tymże, iż osoba cierpiąca na nie interpretuje prawidłowe bądź mało ważne zmiany cielesne jako symptomy jednej bądź dwóch ogromnych dolegliwości fizycznch. Takie osoby mogą być stale przygotowane na wystąpienie kolejnych symptomów owej lub pozostałej danej dolegliwości. Żywią określone stałe przeświadczenie, iż są na coś chorzy oraz iż jest to dolegliwość poważna oraz niezwykle ciężko jest im przyjąć oraz uznać zapewnienie, iż wyniki badań owego nie potwierdzają oraz iż wszystko jest dobrze, iż na nic nie chorują.
Przyczyny – Elementy biologiczne
Symptomy schorzeń dotyczące systemu nerwowego oraz mięśniowo-szkieletowego lokalizują się po lewej stronie, a zatem są kontrolowane poprzez prawą półkulę mózgu. Prawa półkula zaangażowana jest tymczasem zwłaszcza w niewerbalne mechanizmy emocjonalne, tak zatem większość postępowań somatoformicznych można traktować jako formę niewerbalnej łączności ze środowiskiem, sposób sygnalizacji trudności w wypełnianiu normalnych obowiązków.
Elementy psychospołeczne
Pewną funkcję w wyjaśnieniu zgodności rodzinnej może odgrywać uczenie przez naśladowanie somatyzujących rodziców, lub rodzeństwa. Zaburzeniom tymże niejednokrotnie towarzyszą pozostałe schorzenia emocjonalne, zwłaszcza lękowe oraz depresja. Osoby somatyzujące mają niezwykle duże kłopoty w życiu emocjonalnym, przeważnie prezentują wzorzec negatywnej emocjonalności i nadmiernej podatności psychicznej. Ważne znaczenie w ciągu schorzeń somatoformicznych mają doświadczenia ogromnych nadużyć w dzieciństwie.
Zaburzenia somatomorficzne: diagnostyka
Rozpoznawanie schorzeń somatomorficznych to tak właściwie stawianie diagnozy na drodze wyeliminowania. Przykładowo u pacjenta z dolegliwościami bólowymi brzucha wymagane jest wyeliminowanie rozmaitych ewentualnych podstaw takich kłopotów, jak np.:
- kamica pęcherzyka żółciowego,
- nowotwór któregoś z narządów jamy brzusznej
- zapalenie uchyłków jelita grubego.
Z owego powodu nim u chorego postawione zostanie zidentyfikowanie schorzeń somatomorficznych, zwykle odwiedza on wielu (niejednokrotnie rozmaitych specjalności) specjalistów. Specyficzne dla owej grupy schorzeń emocjonalnych jest to, iż w robionych choremu badaniach nie są wykrywane odchylenia. Jeśli chociażby dojdzie do wykrycia jakichkolwiek wad, to zazwyczaj nie są one w żaden sposób wytłumaczeniem dla dolegliwości. Dolegliwości jakich określony człowiek doświadcza.
Terapia poznawczo-behawioralna
Choć są badania na temat leczenia farmakologicznego bólu, brak jest odpowiednich argumentów naukowych żeby otrzymać uzasadnione wskazania lecznicze. Chorzy winni jednakże poszukiwać psychoterapii a szczególnie terapii poznawczo-behawioralnej. To może pomóc zminimalizować ich udrękę oraz lęk przed ich symptomami. Następnym efektywnym leczeniem może być nieodłączne skupienie się na poznawczej terapii behawioralnej oraz terapii międzyludzkiej.
Ta mieszanka uwzględnia dwie podstawowe cechy chorych z tendencjami somatycznymi:
- zbytnie postrzeganie
- ocenianie ich zdrowia i zły sposób, w jaki komunikują własne dolegliwości innym.
Tenże rodzaj zaburzenia ma wielkie znaczenie w naszym społeczeństwie. Jednakże nie możemy myśleć o nim obsesyjnie ani się niepokoić. W poniektórych wypadkach symptomy fizyczne są rezultatem stanu emocjonalnego. I tak, jest to efekt związku pomiędzy umysłem i ciałem.