Depresja maskowana okazuje się bezsennością, napięciem mięśni, bólem głowy, objadaniem się bądź stratą apetytu. Leczenie dolegliwości opiera się na stosowaniu środków, wypoczynku oraz psychoterapii. Depresja maskowana (nazywaną także ukrytą) nie daje objawów typowych dla zwykłej depresji. Zamiast zauważalnego obniżenia nastroju, smutku oraz zmniejszenia aktywności ruchowej występuje bezsenność i uciski rozmaitych partii ciała. Organizm w nieoczywisty sposób daje znać o chorobie.
Depresja maskowana – co to jest
Depresja maskowana niejednokrotnie określana jest „depresją bez depresji”, gdyż przebiega nietypowo, nie dając tradycyjnych objawów. W tradycyjnej depresji zwykle przeważają apatia, anhedonia, pesymizm, smutek, brak sił oraz motywacji, poczucie winy. W depresji maskowanej człowiek na ogół nie czuje się przybity. Depresja – symptomy typowe dla owego typu schorzenia zwykle nie występują bądź występują w małym stopniu, zastąpione poprzez symptomy płynące z ciała. Pacjent czuje dyskomfort bądź różnorodne dolegliwości, jakie wydają mu się prawdziwe, natomiast tak właściwie mają podłoże w świadomości. Z owego względu specjaliści niejednokrotnie mylą tenże typ depresji ze schorzeniami somatycznymi.
Jak powstaje depresja maskowana?
Na depresję maskowaną chorują osoby z tzw. zaburzeniami lękowymi, jakich wzorzec kształtuje się w dzieciństwie oraz towarzyszy im już poprzez całe życie. W przebiegu ewolucji organizm człowieka zaopatrzony został bowiem w system odpowiadania na sytuacje potencjalnego ryzyka, np. atak dzikiego zwierzęcia. Lęk przed ugryzieniem wywołuje, iż w układzie hormonalnym uruchamiane są mechanizmy biochemiczne, jakie mobilizują każdą komórkę naszego ciała do konfrontacji z nadchodzącym niebezpieczeństwem. Od owego zależy, czy przeżyjemy. Normalnie tenże mechanizm trwa jednakże krótko oraz mija wraz niebezpieczeństwem.
Przyczyny depresji
Ludzie znają mnóstwo czynników składających się na kwestię depresji, natomiast zwykły człowiek wie instynktownie, z czym wiąże się chorowanie na depresję. Nikomu jednakże do owej chwili nie udało się złożyć informacji na temat depresji w jednolitą całość. Wiadomo, iż depresja niemal na pewno pochodzi z predyspozycji wrodzonych, bowiem poważne wypadki depresji występują rodzinnie. Dalszych dowodów na biologiczne źródło depresji zapewnia fakt pozytywnej reakcji wielu chorych z depresją na środki oddziałujące na takie neuroprzekaźniki, jak norepinefryna, serotonina oraz dopamina.
Środki owe stymulują także rozwój neuronów w hipokampie. Jednak nikt jeszcze nie rozumie, czy jest to klucz do depresji, lub także efekt uboczny. Określone dowody łączą także depresję ze słabszą aktywnością fal mózgowych w lewym płacie czołowym. Również, w wyjątkowych wypadkach, depresja może być spowodowana chorobą wirusową. Owego rodzaju argumenty skłaniają poniektórych obserwatorów do traktowania depresji jako zbioru schorzeń mających różne przyczyny oraz wiążących się z rozmaitymi częściami mózgu.
Depresja maskowana – symptomy
O depresji popularnie mówi się jako o chorobie duszy oraz przeważnie rozpoznaje się ją na bazie schorzeń mających związek ze sferą umysłową. Chorób takich jak obniżony humor, brak motywacji, apatia, niskie poczucie wartości, bezsenność. W wypadku depresji maskowanej zbliżone cechy zwykle nie występują bądź występują w małym stopniu.
Depresja Maskowana – Diagnoza
Depresja maskowana jest sporadycznie rozpoznawana przede wszystkim ze względu na to, iż jej symptomy są charakterystyczne dla pozostałych typów zaburzeń. Chorzy przeważnie uskarżają się na kłopoty dotyczące układu pokarmowego, dolegliwości bólowe i świąd skóry. Z owego także względu przeważnie przedstawiana jest niewłaściwa diagnoza. To natomiast wiąże się z wykorzystaniem nieskutecznego leczenia.
Specjaliści przeważnie łączą bóle głowy z migreną, bóle brzucha z zespołem jelita drażliwego. A także bóle serca z chorobą wieńcową, natomiast bóle mięśni z dyskopatią bądź normalnym wysiłkiem (tzw. zakwasy). Niejednokrotnie schorzenie to rozpoznawane jest dopiero po dłuższym czasie, ze sporym opóźnieniem, co skutkuje odwleczeniem zastosowania odpowiedniego leczenia. Niezwykle niejednokrotnie zdarza się, że chorzy są leczeni poprzez specjalistów innych specjalności i poddawani niepotrzebnym badaniom lekarskim.
Jak leczyć depresję maskowaną?
Osoby chorujące na depresję maskowaną w pierwszej kolejności zgłaszają się zazwyczaj do specjalistów. Innych specjalności, dostrzegając źródło własnych dolegliwości w chorobach odmiennych aniżeli depresja. Dopiero po wyeliminowaniu dolegliwości somatycznych, są skierowani do psychiatry. Wówczas do leczenia włącza się środki przeciwdepresyjne i psychoterapię. Farmakoterapia i psychoterapia powinny być wykorzystywane łącznie, bowiem jedynie wówczas zapewniają satysfakcjonujące rezultaty.
Leczenie należy podjąć jak najszybciej, aby zminimalizować zagrożenie rozwoju zaawansowanej depresji. Wyjście z niej będzie bowiem o wiele trudniejsze, szczególnie, iż niejednokrotnie dochodzi do nawrotów dolegliwości oraz powrotu epizodów depresyjnych. Lekarz psychiatra winien dobrać choremu właściwą dawkę oraz typ środków, i również określić odpowiednią psychoterapię – indywidualną, grupową, rodzinną bądź małżeńską. Pośród metod terapeutycznych popularnych w leczeniu depresji maskowanej podkreśla się istotne znaczenie terapii poznawczo-behawioralnej oraz psychoedukacji.
