Zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja, bulimia, lub ortoreksja mają źródło emocjonalne oraz polegają na kompulsywnych zachowaniach w zakresie żywienia. Osoby chorujące na owe zaburzenia mają niskie poczucie swej wartości, predyspozycje do depresji, lub lęki, jakie przenoszą na kontrolę własnego sposobu odżywiania.
Czym są zaburzenia odżywiania?
Większość zwyczajów połączonych z odżywianiem się pozwoli nam zachować doskonałe zdrowie. Gdy jednakże podstawową siłą napędową staje się przemożny lęk przed tyciem, nasze zdrowie zaczyna cierpieć oraz mamy do czynienia ze schorzeniami odżywiania się. Jadłowstręt emocjonalny, bądź anoreksja (ang. anorexia nervosa) i żarłoczność psychiczna, bądź bulimia (ang. bulimia nervosa) to dwie przeważnie występujące formy owego typu schorzeń. Opisujemy je w tej ulotce oddzielnie, ale ich objawy często się pokrywają.
Zaburzenia odżywiania – dolegliwości cywilizacyjne
Socjologowie zaznaczają: w naszej kulturze dochodzi do zderzenia dwóch skłonności. Z jednej strony zarzuca się nas masą rozmaitych artykułów konsumpcyjnych, z innej natomiast poleca bycie szczupłym. Owe dwa sprzeczne przesłania nakazują nam korzystać z dostępnych dóbr, ponieważ one dadzą nam przyjemność, i jednocześnie pilnować się, gdyż należy zachować kontrolę nad tymże, co się robi. Nie każdy jest w stanie się z tymże zmierzyć.
Więc większość młodych pań (w mniejszym stopniu panów) prędzej lub później decyduje się na kontrolowanie diety. Może się to okazywać rezygnacją z tłustych potraw, ograniczeniem słodyczy bądź uprawianiem sportu. Lecz może także przyjmować postacie niebezpieczne dla zdrowia – anoreksji, bulimii lub ortoreksji. Efekty tychże schorzeń są trochę odmienne, lecz wspólna jest dla nich nadmierna uwaga na jedzeniu. Kontrolowanie diety, ustalanie menu, zakupów wypełniają wszelkie myśli chorych. Ich zainteresowania oraz działania skupiają się niemal całkowicie na owej jednej dziedzinie życia.
Przyczyny zaburzeń żywienia
Schorzenia żywienia uznaje się za dzisiejsze dolegliwości cywilizacyjne. Obwiniane za to są zwłaszcza media oraz show-biznes, jakie propagują chudość. Za wzór piękna oraz synonim atrakcyjności w tychże środowiskach uznaje się kobietę szczupłą. Taki wygląd kojarzy się z powodzeniem pośród panów, osiąganiem sukcesów w pracy oraz zadowoleniem. Ze względów presji publicznej narażone na schorzenia żywienia są osoby młode, w wieku dorastania, jakie są w trakcie mechanizmu dojrzewania. Wtedy ich figura podlega zmianie, identycznie jak kształtuje się charakter oraz świadomość. Lekarstwem na nastoletnią burzę hormonów, kiedy wszystko (budowa ciała, emocje) wymyka się spod kontroli, może być panowanie nad jedzeniem. Nastolatki mogą w tenże sposób zatrzymać miesiączkowanie, przybieranie na wadze oraz tymże samym etap przejścia z dziewczyny na kobietę.
Anoreksja
Anoreksja określana jest jako jadłowstręt, jaki idzie w parze z kontrolowaniem ilości zjadanych kalorii, ograniczaniem jedzenia pożywienia, lub przesadnymi ćwiczeniami gimnastycznymi. Osoba cierpiąca na anoreksję jest niezwykle chuda, co wydawałoby się łatwe do zobaczenia. Jednakże w pierwszych stadiach dolegliwości może ukrywać własną figurę pod zbyt dużymi ciuchami.
Bulimia
Najpowszechniejszym symptomem bulimii jest kompulsywne objadanie się oraz prowokowanie wymiotów, aby przeciwdziałać tyciu. Nudności są „środkiem zaradczym” na nadmiar kalorii. Takim „środkiem” nie muszą być tylko wymioty. Osoba cierpiąca może stosować również niezwykle intensywną, wielogodzinną pracę ruchową (tzw. bulimia sportowa).
Bigoreksja
Osoba cierpiąca na bigoreksję dąży do posiadania jeszcze większej masy mięśniowej. To schorzenie żywienia przeważnie dotyczy panów, jacy całe życie podporządkowują kształtowaniu figury. W konsekwencji niejednokrotnie dochodzi do zbytniego jedzenia białka, odwodnienia oraz stosowania nielegalnych środków dopingowych.
Ortoreksja
Ortoreksja to zespół schorzeń w jedzeniu, mający, identycznie jak bulimia oraz anoreksja, źródło emocjonalne. Dolegliwość polega na nadmiernej troski o przestrzeganie reguł racjonalnego odżywiania. Od anoreksji różni się tymże, iż pacjent niekoniecznie chce po prostu schudnąć – chodzi mu właściwie o zdrowe żywienie, na którego punkcie ma rosnącą obsesję. Wszystko może rozpocząć się niewinnie. Nie ma w tymże nic złego, iż interesujemy się zdrowiem, rozmaitymi dietami, iż mamy jakieś własne reguły żywieniowe, np. unikamy konserwantów. Dolegliwość zaczyna się, gdy koncentrujemy się na zasadach żywienia tak bardzo, iż utrudnia nam to życie. Najdrobniejsze odstępstwo zaczynamy postrzegać jako katastrofę. Reguły owe ponadto mogą być całkowicie absurdalne bądź w sumie dobre, lecz przerysowane.
Dysmorfofobia
Dysmorfofobia sama w sobie nie należy do schorzeń żywienia, lecz niejednokrotnie jest z nimi precyzyjnie związana. Obecnie kwalifikuje się ją często do schorzeń neurotycznych z grupy natręctw. Dolegliwość okazuje się zbytnią uwagą na wymyślonym bądź niezwykle wyolbrzymionym defekcie swego wyglądu, może to być także wyimaginowana otyłość. Często jednakże idzie o twarz – np. mała, właściwie niezauważalna rana może być poprzez pacjenta uważana za przyczynę wszystkich życiowych niepowodzeń.
