Obłęd pieniaczy to nieprawidłowość o charakterze psychicznym, która objawia się tym, że osoba dotknięta schorzeniem przypuszcza różnorakie ataki, przede wszystkim na urzędy publiczne oraz sądy. Jego działania są rezultatem niesprawiedliwości, jaka w jego subiektywnym odczuciu kierowana jest w stosunku do człowieka. W wyniku bezpodstawnego przekonania o złośliwości określonej instytucji aktywnością człowieka zaczyna rządzić pragnienie zemsty, obsesja, a także obłęd.
Obłęd pieniaczy określany jest inaczej mianem pieniactwa. Jest on skierowany przeciwko organizacjom publicznym, które w przeświadczeniu chorego niesprawiedliwie traktują każdego człowieka. To doprowadza do tego, że człowiek dotknięty schorzeniem wykazuje duże zdeterminowanie do udowodnienia swoich racji. Zaczyna on przejmować postawę roszczeniową, chcąc uzyskać ustępstwa na swoim przeciwniku. W przypadku tej jednostki chorobowej można mówić o ciężkiej psychozie, która jest rezultatem urojeń, bądź też o normalnym warcholstwie, które uwarunkowane jest specyfiką ludzkiej osobowości.
Obłęd pieniaczy – jakie symptomy choroby można wyróżnić?
Objawy pieniactwa uzależnione są od rodzaju schorzenia oraz stopnia jego nasilenia. Wymienia się trzy zasadnicze rodzaje pieniactwa, a mianowicie: psychozę prawdziwą, warcholstwo oraz reakcję urojeniową.
Psychoza prawdziwa
Należy ona do podstawowych nieprawidłowości o charakterze psychicznym, która wymaga podjęcia działań leczniczych. Podstawowy symptom psychozy urojenia, a więc nieprawdziwe przekonania, które odporne są na racjonalne przesłanki. Osoba dotknięta zaburzeniem żyje w przekonaniu, że rzeczywistości jest taka, jaka istnieje w jego wyobrażeniu. Trudno jest wyprowadzić takiego człowieka z jego przekonania. Człowiek cierpiący na określony typ zaburzenia jest w stanie uroić sobie bardzo wiele kwestii, takich jak na przykład prześladowanie, zdrada, oszustwo.
Doprowadza to do bezwzględnego domagania się przez niego ukarania winnych, nawet gdy przedstawicielstwa publiczne nie znajdują ku temu żadnych podstaw. W konsekwencji chory może zacząć atakować także urzędy oraz sądy, które nie podzielają zaprezentowanych przez niego racji. Ciekawe zjawisko łączone z tym typem pieniactwa jest obłęd udzielony. Jest to rodzaj pieniactwa, który udziela się innym osobom, które nawiązały kontakt z osobą chorą i znalazły się pod jego wpływem.
Reakcja urojeniowa
Do reakcji urojeniowej dochodzi na skutek niepowodzenia, które dotknęło określonego człowieka. Najczęściej jest to decyzja odmowna instytucji publicznej, na przykład niekorzystny wyrok sądu, odmowa przyznania renty bądź inne. Chory przekonany jest, że dany wyrok lub decyzja wynika ze złośliwości ludzi pełniących funkcje publiczne. Nie występuje tutaj spojrzenie obiektywne. Człowiek nie przyjmuje interpretacji urzędów, co prowadzi do ciągłego odwoływania się do określonej sprawy. Osoba dotknięta schorzeniem wykazuje także zdolność do obrażania, nękania, a także różnego rodzaju pomówień.
Warcholstwo
Warcholstwo jest najłagodniejszą formą obłędu pieniaczego. W tym przypadku określona osoba uważa się za najmądrzejszą i nie toleruje opinii innych ludzi. Jego interpretacji stanu faktycznego jest najistotniejsza i do niej powinny stosować się przepisy prawa. Przykładem warcholstwa jest składanie donosów, odwołań oraz różnego rodzaju zażaleń. Chodzi o to, żeby innym utrudnić życie.
Elementem łączącym wszystkie wyróżnione rodzaje obłędu pieniaczego jest pragnienie dokuczenia innym ludziom. Osoba może mieć czasami świadomość, że zarzuty nie mają racjonalnych podstaw, jednakże ma radość, że utrudnia komuś życie. Pieniacze wykorzystują swoje prawo do odwołań bardzo długo, doprowadzając do maksymalnego przedłużenia procesu. Dzięki temu odczuwają satysfakcję z tego, że paraliżują działanie różnych urzędów i dokonują swojej zemsty.
Obłęd pieniaczy – przyczyny
Choroba wynika ze specyficznej osobowości określonej osoby. Co więcej, jest to także cecha wyróżniająca pewnych kultur oraz zapisanych głęboko przyzwyczajeń, na które istnieje zgoda społeczna.
Do pieniactwa prowadzą również doświadczenia z życia osobistego. Choroba najczęściej dotyka osób, które nie są spełnione pod względem emocjonalnym, gdyż nie mają rodziny, nie są kochane i nie mogą tego uczucia nikomu ofiarować. Określoną lukę zapełnia wówczas pieniactwo. Obłęd pieniaczy daje pozorne poczucie misji, która stoi przed danym człowiekiem do wypełnienia. Nadaje sens życiu. Takie osoby mają duże ambicje, by wyróżnić się z tłumu, wykazują się też energią oraz samozaparciem, które dają możliwości szerokiego działania w określonym aspekcie.
Pewne jest, że pieniacze to osoby z zaburzeniami psychicznymi, gdyż ich postępowaniem kieruje obsesja. Co więcej, ludzie cierpiący na ten rodzaj obłędu niejednokrotnie stanowią duże zagrożenie dla swojego otoczenia.
Obłęd pieniaczy – leczenie
W przypadku tego schorzenia działaniem leczniczym jest psychoterapia. Trudność wynika bowiem z tego, że osoby dotknięte schorzeniem są bardzo nieufne. Pieniacze niejednokrotnie są przekonani, że terapeuci chcą wmówić im chorobę, której nie ma. Przekonanie chorych, że wszyscy są przeciwko przyczynia się do tego, że osoby takie omijają lekarzy psychiatrów szerokim łukiem. Dużą szansę na wyleczenie stanowi terapia przymusowa, jednakże w takim przypadku chory musiałby być ubezwłasnowolniony bądź przyczynić się do szkody społecznej, ukaranej przez sąd leczeniem w odpowiednim ośrodku.
Najłatwiej jest wyjść z choroby reprezentantom trzeciego rodzaju pieniactwa, którym jest warcholstwo. W przypadku tych osób występuje jeszcze pewien typ obiektywnego podejścia do pewnych kwestii. Dlatego też dobra perswazja może przynieść pożądane rezultaty.
