Niepłodność idiopatyczna to tenże typ bezpłodności, jakiego specjaliści nadal nie rozumieją. Wszelkie badania starającej się o dziecko pary z niepłodnością idiopatyczną dają właściwe rezultaty, a jednakże nie może dojść do poczęcia.
Niepłodność idiopatyczna – co to jest?
Niepłodność idiopatyczna to bezpłodność bez konkretnej przyczyny. Przeważnie jest rezultatem współdziałania wielu negatywnych elementów, jednakże ciężko o podanie precyzyjnego powodu bezpłodności. Czym naprawdę jest niepłodność? Jest to określenie obejmujące kłopot z zajściem w ciążę u par starających się o dziecko od co najmniej roku. Istotne, aby poprzez tenże rok systematycznie współżyć (raz na 2 dni), jak też nie stosować żadnych form antykoncepcji.
Określenie bezpłodności idiopatycznej zostało wprowadzone dla określenia kłopotów par, u jakich ciężko określić jeden dany powód bezpłodności, badania diagnostyczne nie przedstawiają u żadnego z partnerów ważnych wad, i pomimo to nie mogą oni począć dziecka dłużej aniżeli rok. Mechanizm dochodzenia do przyczyny bezpłodności jest niezwykle trudny. Jednak należałoby wyeliminować wszystkie wady, jednakże nie zawsze udaje się określić daną podstawę bezpłodności. Chociażby pary, u jakich cykl miesiączkowy funkcjonuje bez jakichś zastrzeżeń, cykle są owulacyjne, u jakich nie ma żadnych dolegliwości długotrwałych lub obciążeń rodzinnych, mogą mieć nierozwiązany kłopot z poczęciem dziecka.
Przyczyny niepłodności
Niepłodność idiopatyczna nie jest dolegliwością w pełni owego pojęcia znaczeniu, gdyż wiele par uzyska ciążę samoistnie, natomiast leczenie pobudza tenże mechanizm. Kłopot bezpłodności niewyjaśnionego pochodzenia wiąże się zwykle ze schorzeniami natury psychicznej. Udowodniono, iż pośród par, jakie z nieznanych przyczyn nie mogą mieć dzieci, regularnie pojawia się depresja oraz schorzenia seksualności, prowadzące do braku przyjemności z pożycia partnerskiego. Jakie są przyczyny niepłodności idiopatycznej? Lista hipotetycznych elementów działających na przeszkody w spłodzeniu potomstwa jest niezwykle duża.
Dużo z nich jest niepotwierdzonych, wiele także można napotkać u par mających dzieci. Co najgorsze, jedynie wybrane spośród nich można teraz leczyć. Niepłodność męska pochodzi przeważnie z niewłaściwej ruchomości plemników oraz reakcji plemników z otoczką przejrzystą oocyta. Należy zaznaczyć, iż wszelkie powyżej przytoczone przyczyny bezpłodności są jedynie potencjalne, nie do końca udowodnione w badaniach diagnostycznych.
Kiedy możemy mówić o niepłodności idiopatycznej?
Jeśli nie odnajdzie się konkretnej przyczyny bezpłodności (kobieta ma owulację w każdym cyklu, nie wykryto u niej żadnej choroby narządu rozrodczego, stężenia hormonów są w normie, ma drożne jajowody, w laparoskopii nie stwierdzono endometriozy, parametry nasienia są właściwe i nie stwierdzono agresywnego śluzu szyjkowego oraz przeciwciał przeciwplemnikowych) mówi się o niepłodności idiopatycznej.
Diagnoza niepłodności idiopatycznej
Diagnostyka niepłodności to ocena wykluczeń. Polega na analizie parametrów nasienia mężczyzny, analizie progesteronu w fazie lutealnej i na ustaleniu drożności jajowodów. Przeważnie robi się badanie HSG polegające na podaniu kontrastu przez szyjkę macicy do jajowodów oraz analizie kształtu i wielkości jamy macicy. HSG daje szansę analizy drożności jajowodów, lecz nie mówi nic o stanie anatomicznym narządów miednicy mniejszej. Niepłodność idiopatyczna potrzebuje starannego badania. Gdy podejrzewa się istnienie jakichś wad anatomicznych, robi się laparoskopię, pamiętając, iż u pań z odpowiednim HSG oraz bez pozytywnego wywiadu w kierunku operacji brzucha bądź stanów zapalnych miednicy mniejszej, zagrożenie odnalezienia jakichś wadzie jest relatywnie niewielkie. Laparoskopia może pokazać obecność małych ognisk endometriozy bądź zrostów.
Leczenie niepłodności idiopatycznej
Zidentyfikowanie niepłodności idiopatycznej nie znaczy braku szans na posiadanie potomstwa. Możliwości jest mnóstwo. Czasami podejmuje się próbę aktywacji owulacji, daje się czas parze na to, aby usunęli zewnętrzne elementy zapobiegające zapłodnienie. Ograniczyli stres, zdrowo się odżywiali lub podjęli umiarkowaną pracę ruchową. Zwłaszcza po stronie pań często pojawia się umysłowa trudność w zajściu w ciążę. Mianowicie napięcie połączone z potrzebą zajścia w ciążę.
Ciągła analiza śluzu szyjkowego, pomiary temperatury, testy owulacyjne to niewątpliwie techniki potrzebne w jak najlepszym określaniu dni płodnych. Jednakże gdy kobieta już pozna własny organizm, winna trochę odpuścić, zrelaksować się, współżyć z partnerem wówczas, gdy oboje mają na to chęć. Natomiast nie jedynie dlatego, iż tak nakazuje pomiar owulacyjny. Należy jednakże pamiętać, aby nie zwlekać z podjęciem leczenia, gdyż ono także potrzebuje czasu. Jednym ze sposobów leczniczych w idiopatycznej niepłodności jest inseminacja, więc wprowadzenie do jamy macicy specjalnie przygotowanego w tymże celu nasienia. Zaleca się także parze rozważenie zapłodnienia in vitro, jakiego efektywność jest ustalana indywidualnie.
