Diagnostyka niepłodności jest zawsze bardzo ważna dla par, które bezskutecznie starają się o dziecko. Niepłodność to ciągle kłopot pary. Diagnozowanie podstaw bezpłodności winno obejmować jednocześnie kobietę oraz mężczyznę. Diagnostyka składa się z cyklu badań, poprzez jakie przechodzą oboje partnerzy. Czas diagnostyki winien być zredukowany do stosunkowo niedługiego okresu, co w praktyce znaczy 2 cykle comiesięczne.
Na czym polega diagnostyka niepłodności?
To etap wielu badań dotyczących zarówno kobiety jak również mężczyzny. Pierwszym krokiem jest rozmowa z pacjentami i badanie ginekologiczne. We współzależności od danych pochodzących z wywiadu oraz historii przeszłego leczenia pacjentki specjalista może zrobić następujące badania: analizę owulacji, sprawdzanie przepuszczalności jajowodów, badania laboratoryjne (np. diagnostyka hormonalna, rozmazy mykologiczno – bakteriologiczne), histeroskopię badawczą. U panów głównym badaniem jest badanie nasienia – seminogram. Nie zawsze na bazie rezultatów badań udaje się postawić odpowiednią diagnozę. Ogromny procent chorych cierpi na tak nazywaną niepłodność idiopatyczną, więc nierozwiązanego pochodzenia.
Kiedy zacząć diagnostykę niepłodności?
Jak najszybciej! Okres bowiem wpływa na naszą niekorzyść. Czerwona lampka winna się zapalić, kiedy po roku systematycznego obcowania bez używania specyfików antykoncepcyjnych nie udało się najść w ciążę. Wtedy należałoby skonsultować kłopot z lekarzem w sferze leczenia bezpłodności oraz zrobić badania diagnostyczne. Gdy partnerka ma więcej aniżeli 35 lat winna zareagować szybciej! Kobiety z grupy wiekowej 35+ powinny zrobić badania płodności zaraz po 6 miesiącach nieudolnych prób zajścia w ciążę.
Wywiad oraz badania obrazowe
Podstawowym oraz głównym badaniem w kierunku zdiagnozowania podstaw kłopotów z posiadaniem potomstwa jest wywiad lekarski. Wywiad pozwoli więc orientacyjnie rozpoznać oraz dalej rozpoznawać występowanie dolegliwości, jakie mogą być bezpośrednią bądź pośrednią podstawą kłopotów z zajściem w ciążę (np. dolegliwości przenoszone drogą płciową, dolegliwości tarczycy, dolegliwości nadnerczy, cukrzyca oraz in.). Pierwsza rozmowa z pacjentką ma również na celu przekazanie danych nt. jej trybu życia, stopnia narażenia na stres, treningu fizycznego, ubiegłych dużych zmian wagi ciała, wykorzystywanych używek, nałogów, więc elementów, jakie mogą determinować szansę zajścia w ciążę.
Niepłodność u kobiety
U pań starających się o dziecko hormony grają ogromną rolę. Ich wahania są podstawową podstawą kłopotów połączonych z bezpłodnością. Schorzenia poziomu hormonów niejednokrotnie okazują się nieregularnymi cyklami menstruacyjnymi, brakiem bądź schorzeniem owulacji i chociażby zastojem miesiączkowania. Więc u pań starających się o dziecko tak ważne jest właściwy poziomu hormonów. W wypadku pań o nieregularnych menstruacjach, ciężko jest ustalić czas owulacji, natomiast jest to ważne dla zajścia w ciążę – faza okołoowulacyjna, więc okres przed oraz po owulacji, to właśnie dni płodne. Badanie fizykalne jest potrzebne, winno się go ponadto robić systematycznie nie jedynie przy badaniu bezpłodności. Dzięki badaniu organów płciowych zewnętrznych oraz wewnętrznych poprzez ginekologa, można stwierdzić choroby bakteryjne lub grzybicze, hamujące zapłodnienie.
Ocena drożności jajowodów
Określenie kłopotu na tymże czasie diagnostyki nie uprawnia do odchodzenia od dalszych badań. Niejednokrotnie zdarza się, iż kłopot z zajściem w ciążę spowodowany jest kilkoma składającymi się elementami. Następnym badaniem winna być analiza przepuszczalności jajowodów. Badanie polega na podaniu preparatu kontrastującego do jamy macicy oraz analiza jego przechodzenia poprzez jajowody. Badanie to można zrobić trzema sposobami: jako tradycyjne HSG (histerosalpingografia), gdzie kontrast obserwowany jest w badaniu RTG, HyCoSy (histerosonosalpingografia kontrastowa), gdzie kontrast widziany jest w badaniu USG i w drodze laparoskopii. Ostatnia technologia jest czynnością potrzebującą znieczulenia, więc teraz sporadycznie robi się ją tylko w celu ustalenia przepuszczalności jajowodów.
Diagnoza niepłodności męskiej – badanie nasienia
Głównym etapem przy analizie męskiej płodności jest badanie nasienia. Mężczyzna przygotowujący się do niego winien zachować 3 do 5 dni abstynencji płciowej. Badanie to oznacza parametry nasienia, takie jak okres upłynnienia, objętość, gęstość, pH, procent żywych oraz aktywnych plemników, ich liczbę w 1ml nasienia i całkowitą ilość plemników w ejakulacie. Robi się także badanie morfologii plemników.
Sprawdza się czy są prawidłowo skonstruowane, czy mają pewne problemy. Wszelkie owe elementy determinują ich użyteczność oraz predyspozycję do zapłodnienia komórki jajowej. Kiedy wszelkie parametry są w normie jednakże z ciążą wciąż są problemy bądź gdy badania główne dowiodły pewne wady, wtedy zaleca się zrobienie badań poszerzonych. Należy do nich HOS (pomiar integralności błon plemników) oraz SCSA informujący o poziomie fragmentacji DNA plemników. Tylko gdy również owe parametry nie odstają od normy. Poleca się dalszą próbę normalnego poczęcia i ocenę oraz leczenie czynnika kobiecego. Kiedy parametry są zmniejszone, należy rozpocząć leczenie.
