Zaburzenia jajeczkowania, a zatem zaburzenia owulacji, niezwykle często zdarzają się u kobiet. Owulacja, więc jajeczkowanie to bardzo skomplikowany mechanizm występujący w organizmie każdej kobiety. Zaburzenia hormonalne mogą znacznie zaburzyć tenże mechanizm, natomiast tymże samym utrudnić zajście w ciąże.
Co to jest jajeczkowanie?
Samo jajeczkowanie jest niezwykle skomplikowanym mechanizmem oraz chociaż trwa blisko 24 godzin, to żeby do niego doszło, musi, niczym w wielopoziomowym tańcu, zadziałać żeński organizm: podwzgórze działa na przysadkę, jaka zaczyna tworzyć hormony, jakie z kolei wpływają na jajniki, w jakich komórki jajowe rozpoczynają dojrzewać. Hormony owe powodują także, iż macica jest zdolna na przyjęcie płodu. Pęknięcie pęcherzyka powoduje, iż tworzy się w nim ciałko żółte, jakie gwarantuje wysoki poziom następnego hormonu zapewniające zagnieżdżenie. Starczy, iż zakłócony zostanie chociaż jeden kawałek owej specjalistycznej układanki oraz jajeczko nie pojawi się bądź kobieta nie będzie gotowa do ciąży. Czas owulacji jest tu ważny.
Podstawy zaburzeń owulacji
Do zaburzeń owulacji oraz braku owulacji dochodzi z powodu braku równowagi hormonalnej w organizmie kobiety, gdyż do właściwego przebiegu mechanizmu owulacji musi być zapewniony właściwy poziom hormonów. Równowaga hormonalna, i tymże samym owulacja może być zakłócona poprzez mnóstwo elementów.
Elementy zaburzające owulację
Spośród elementów endogennych kłopotem przeważnie zaburzającym dobrze przebiegającą owulację są zaburzenia hormonalne. Zaburzenia oraz brak owulacji może być rezultatem zarówno niewłaściwie działających gonad w obszarze produkcji estrogenów jak również zakłóconej regulacji ich funkcji przez przysadkę mózgową. Zakłócona gospodarka hormonalna w obszarze produkcji estrogenów ma związek z tzw. zespołem policystycznych jajników (PCOS). Przyczyna jego występowania nie jest do końca zbadana. Polega on na tworzeniu się w jajnikach torbieli, jakie wzrastają, lecz nie podlegają pęknięciu z wydaleniem komórki jajowej.
Choroba przebiega z nadwagą, schorzeniami w obszarze gospodarki węglowodanowej oraz zwiększonym stężeniem testosteronu powodującym hirsutyzm. Więc zbytnie owłosienie okolic ciała, jakie zwykle u pań nie są owłosione (np. broda, szyja, ramiona). W procesie owego zespołu nie dochodzi do owulacji. Inną podstawą zaburzeń hormonalnych są nowotwory wytwarzające hormony płciowe. Mogą to być nowotwory jajników wytwarzające estrogeny oraz gestageny (rzadziej) i gruczolaki przysadki produkujące w nadmiarze prolaktynę (wielokrotnie) oraz gonadotropiny. Można tutaj także zakwalifikować przypadłości rozrostowe w obszarze nadnerczy przebiegające ze zbytnim wydzielaniem androgenów. Zaburzenia hormonalne w procesie wszelkich tychże dolegliwości doprowadzają do rozregulowania cyklu miesięcznego oraz braku owulacji.
Jak rozpoznawać zaburzenia owulacji?
Niezwykle rzadkie owulacje bądź ich pełny brak rozpoznaje się w ramach sprawdzania cyklu miesiączkowego. U pacjentek z czynnikiem jajnikowym zazwyczaj są także niezbyt zintensyfikowane zaburzenia hormonalne. Gdy pacjentka ma drożne jajowody, natomiast jej partner nasienie o odpowiednich parametrach, przeważnie robiona jest stymulacja hormonalna. Zamiarem jest spowodowanie do wzrastania pęcherzyków jajnikowych. Potem wykonywa się indukcję ich pękania w każdym następnym cyklu. Do stymulacji stosuje się pigułki bądź zastrzyki zawierające gonadotropiny.
Przy wyborze środków specjalista uwzględnia wiek pacjentki, jej profil hormonalny, wynik dotychczasowych stymulacji i podstawę występowania zaburzeń owulacji. Leczenie prowadzi się nie dłużej aniżeli rok, natomiast procent ciąż otrzymanych ową metodą sięga 20-30%. Jeśli nie uda się wybrać właściwej techniki stymulacji jajeczkowania bądź nie przyniesie ona ciąży, po roku starań, parę kwalifikuje się do leczenia drogą zapłodnienia pozaustrojowego.
Na zaburzenia owulacji – metoda prób oraz błędów
Należałoby pamiętać, iż odpowiednia owulacja to złożona wielu czynników. Przede wszystkim należy stwierdzić podstawę, czemu coś działa w naszym organizmie źle. Więc tak ważna jest profesjonalna opieka oraz właściwa ocena. Może się wykazać, iż małe zmiany w diecie oraz trybie życia pomogą nam odbudować równowagę. Gdy jednakże potrzebujemy wsparcia leków, przytaczane wyżej badania pokazują, że mamy przynajmniej parę opcji. Nie bójmy się zasięgnąć wówczas porady specjalisty. Gdy w łatwy sposób możemy polepszyć owulację – należałoby próbować!
Leczenie braku owulacji – na czym polega?
Pacjentkom z brakiem owulacji – o ile zostanie odnaleziona przyczyna pojawiającego się u nich kłopotu – stosowane jest leczenie specyficzne dla konkretnej choroby. Wykorzystanie u pań spośród tymże kłopotem znajdować także mogą różnorodne preparaty, jakie mogą pobudzać występowanie samej owulacji. Kwalifikuje się do nich przede wszystkim cytrynian klomifenu, egzogenne gonadotropiny (więc preparaty, jakie wywierają zbliżone oddziaływanie jak zwykłe hormony przysadkowe, więc FSH oraz LH) i gonadoliberyny (środki owe znajdują zastosowanie w sytuacji, gdy za brak owulacji odpowiada niewydolność podwzgórza). Wszystkie z wyszczególnionych środków są podawane tymże pacjentkom, jakie poprzez niewystępowanie u nich owulacji nie mogą zajść w ciążę.
