Test potrójny jest przeprowadzany między 14 do 18 tygodniem ciąży jako badanie przesiewowe w kierunku poniektórych chorób wrodzonych jak zespół Downa i tzw. otwartych chorób cewy nerwowej, więc rozszczepu kręgosłupa. Określane jest jednoczasowo natężenie AFP, całkowitej beta-hCG oraz wolnego estriolu (uE3).
Co to jest test potrójny?
Test potrójny jest kwalifikowany do nieinwazyjnych badań prenatalnych. Jest bezpieczny zarówno dla mamy, jak również dla dziecka. Podczas konsultacji, ginekolog rozmawia z pacjentką, wypełnia ankietę. Potem z żyły w załamaniu łokciowym pobiera się krew, jaką wraz z danymi przekazuje się do laboratorium. Po przeprowadzeniu oceny biochemicznej surowicy dane są kierowane do laptopa oraz uzupełniane informacjami z ankiety.
Wynik określony poprzez program przekazywany jest specjaliście prowadzącemu, jaki potem przesyła go pacjentce. Gdy wszelkie badane parametry są w normie nie pozostaje nic innego, jak jedynie pogratulować przyszłej matce. Gdy jednakże badanie pokaże jakieś zaburzenia wskazujące na ogromne zagrożenie wystąpienia choroby cewy nerwowej bądź aberracji chromosomalnych, należy razem zastanowić się nad przeprowadzeniem amniopunkcji.
Na czym polega test potrójny?
Po samej nazwie można się spodziewać specjalistycznych czynności diagnostycznych. Jednak test potrójny polega po prostu na pobraniu małej ilości krwi żylnej. Jest całkowicie bezpieczny dla mamy oraz dziecka, nie przynosi za sobą żadnych powikłań. Krew do testu potrójnego może być uzyskana równocześnie z krwią badaną pod kątem np. morfologii. Ze względu na nieinwazyjność badania, może je zrobić każda kobieta w ciąży bez względu na wskazania lecznicze. Niewątpliwie jest grupa pań, jakim w szczególności jest to badanie zalecane, czyli panie znajdujące się w grupie zagrożenia wystąpienia chorób genetycznych u dziecka. Test potrójny nie wymaga od kobiety żadnego przygotowania, i dodatkowo nie musi być przeprowadzany na czczo. Pozwoli określić zagrożenie wystąpienia chorób genetycznych ośrodkowego układu nerwowego, jak rozszczep kręgosłupa bądź bezmózgowie, i również chorób wrodzonych w formie zespołu Edwardsa bądź Downa.
Wyniki testu potrójnego
Na bazie automatycznej oceny rezultatów testu potrójnego po uwzględnieniu takich faktorów jak: wiek kobiety w ciąży, jej waga, czy cierpi na cukrzycę oraz pali papierosy specjalista określa zagrożenie wystąpienia konkretnej choroby u płodu. Ujemny wynik testu potrójnego, więc odpowiedni, znaczy małe zagrożenie wystąpienia chorób u płodu. Ujemny wynik testu potrójnego nie daje 100% gwarancji, iż dziecko będzie zdrowe. W wypadku ujemnego wyniku testu potrójnego specjalista nie poleca zrobienia badań prenatalnych inwazyjnych, ponieważ zagrożenie wystąpienia choroby u dziecka jest znacznie mniejsze, aniżeli zagrożenie poronienia po badaniu prenatalnym inwazyjnym.
Dodatni wynik testu potrójnego, więc niewłaściwy, jest wezwaniem do zrobienia badania USG genetycznego (o ile nie było zrobione wcześniej), natomiast w wypadku uzyskania nieprawidłowych wyników USG genetycznego wskazuje na nieodzowność zrobienia badania prenatalnego inwazyjnego np. amniopunkcji. W wypadku niewłaściwego wyniku testu potrójnego zagrożenie wystąpienia choroby u płodu wedle statystyk jest większe aniżeli 1:200.
Kto winien zrobić test potrójny?
Test potrójny, ze względu na własną nieinwazyjność, może zrobić każda kobieta w ciąży, chociażby bez wskazań leczniczych. W szczególności jednakże badanie powinny zrobić panie, jakie znajdują się w grupie zagrożenia wystąpienia chorób genetycznych u dziecka. I tak zrobienie testu potrójnego poleca się ciężarnym, jakie mają więcej aniżeli 35 lat. W ich rodzinach były wady wrodzone bądź urodziły dziecko z chorobą wrodzoną, chorobą ośrodkowego układu bądź chorobą metaboliczną.
Test potrójny: co oddziałuje na wiarogodność badania?
To, czy wyniki badania będą wiarogodne w niezwykle ogromnym stopniu zależy od owego, czy dobrze wskazano wiek płodu. Zrobienie testu potrójnego (jak i podwójnego czy PAPP-A) zbyt wcześnie bądź za późno może zafałszować (zawyżyć bądź zaniżyć) wyniki. Także w wypadku ciąż bliźniaczych, szacowanie zagrożenia zespołu Downa oraz Edwardsa również jest utrudnione. Na wyniki nie oddziałuje tymczasem czas pobrania próbek, lub także zrobienie testów na czczo bądź po jedzeniu.
Test zintegrowany a test potrójny
Test zintegrowany robi się pomiędzy 11. i 14. tygodniem ciąży. Służy do analizy zagrożenia wystąpienia trzech przeważnie spotykanych chorób wrodzonych u płodów:
- zespołu Downa,
- zespołu Edwardsa
- Patau, jakiego test potrójny już niestety nie bada.
Zintegrowany test składa się z dwóch części: badania USG (tzw. USG „genetycznego”) i badania biochemicznego (tzw. testu podwójnego bądź testu PAPP-A). Zestawienie tychże dwóch badań powoduje, iż efektywność testu zintegrowanego sięga 90%. Próbkę do badania, identycznie jak w teście potrójnym stanowi parę mililitrów krwi wziętej z żyły w załamaniu łokciowym pacjentki.
Jak się przygotować do badania?
Generalnie badanie nie wymaga profesjonalnego przygotowania ze strony pacjentki. Takie elementy jak czas pobrania, zjedzenie posiłku bądź wypicie napoju poprzez pacjentkę nie oddziałują na wynik testu.
